
Λίγες μέρες μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Η παραλία της Θεσσαλονίκης λίγους μήνες μετά την ανάπλαση φαίνεται να έχει βρει τους ρυθμούς της. Μόλις πέσει ο ήλιος αρχίζει το πανηγύρι.
Μόνος ή με παρέα, περπατώντας ή σ ένα παγκάκι, έχει γούστο να παρατηρείς τον κόσμο στην παραλία!
– Άνθρωποι κάθε είδους με απαραίτητο αξεσουάρ ένα σκυλί αντί για τσάντα.! Σκυλιά μεγαλόσωμα, μικρόσωμα, σε όλα τα χρώματα και τα σχέδια. Έγιναν τόσο εύκολα φιλόζωοι οι άνθρωποι ή το αξόδευτο περίσσευμα αγάπης είναι τόσο που πρέπει να εκτονωθεί κάπου;
– Άνθρωποι με ποδήλατα. Νοικιασμένα ή ιδιωτικά διασχίζουν την παραλία, σε τέτοιο βαθμό που πλέον το να κοιτάξεις δεξιά ή αριστερά πριν διασχίσεις τον ποδηλατόδρομο προσέχοντας να μην συγκρουστείς σοβαρά με κάποιον ποδηλάτη, επιβάλλεται.
– Ποδήλατα χωρητικότητας τεσσάρων ατόμων. Παρέες συναντούν τα πεντάλ σε μια ταυτόχρονη προσπάθεια να συναντήσουν την παιδικότητά τους. Από αυτά τα αμαξίδια ακούγονται και οι περισσότερες φωνές μαζί με τα γέλια. -Κάντε στην άκρη! Μπιτ, μπιτ..!
– Μαμάδες και μπαμπάδες με τα παιδιά τους. Ανακουφίζομαι που μέσα στην κρίση ο κόσμος δε σταμάτησε να κάνει παιδιά. Υπάρχει ελπίδα και κυρίως ανάγκη για ζωή. Άσχετα από την οικονομική κατάσταση του καθενός ο ήλιος πριν τη δύση του είναι πάντα θελκτικός για μικρούς και μεγάλους.
– Πλανόδιοι μουσικοί. Μουσική με στυλ, με άρωμα Βαρκελώνης, όλων των ειδών. Τύμπανα, κιθάρες, βιολιά. Μου κάνει εντύπωση πως όλοι οι μουσικοί είναι πάντα χαμογελαστοί, σημάδι πως η μουσική πάντα γαληνεύει. Με μιας όλα ξεχνιούνται! Εκείνος που μου κάνει περισσότερη εντύπωση είναι ένας κύριος που στήνει ένα ηχείο και με ένα μικρόφωνο κάνει βαρύ λαϊκό πρόγραμμα για ώρες. Αναρωτιέμαι αν το κάνει για επιβίωση ή γιατί το σκηνικό του σπιτιού είναι πολύ βαρύ για να κλειστεί μια μουσικά λαϊκή ψυχή.
– Άνθρωποι που γυμνάζονται. Κάνοντας σοβαρή ή χαλαρή προσπάθεια. Το υποδηλώνουν τα ρούχα και ο εξοπλισμός τους. Ιδροκοπάνε και χτυπιούνται. Τους ζηλεύω. Η άσκηση απαιτεί αυτοκυριαρχία και αυτοέλεγχο και είναι μεγάλη υπόθεση το να το επιτύχεις. Αδυναμία μου αυτός ο περίεργος εκκεντρικός κύριος που όλοι θα τον έχουν δει στην παραλία να τρέχει κρατώντας 2 μπουκάλια νερό, ένα σε κάθε χέρι και αυτοκόλλητα βάρη σε κάθε πόδι. Η αλήθεια είναι πως κάνει ό, τι μπορεί για να μην περάσει απαρατήρητος.!
– Πλανόδιοι μικροπωλητές. Καλαμπόκι, βρώμικο από καντίνες, παγωμένα νερά, μπύρες, πιροσκί, μαλλί της γριάς. Το πιο εντυπωσιακό είναι η κινούμενη μπυραρία που εμφανίστηκε πριν λίγο καιρό. Μπυραρία εν κινήσει, με μηχανισμό πεντάλ σαν του ποδηλάτου που ενώ πίνεις την μπύρα σου μπορείς να κόβεις βόλτες στην παραλία συμπαρασύροντας και τους άλλους θαμώνες που κάθονται στο μπαρ. Ευτυχώς σε αυτόν τον τόπο οι ιδέες είναι αστείρευτες.
– Φωτάκια για ποδήλατα, κινέζοι μικροπωλητές, πάγκοι αραδιασμένοι πουλώντας ό,τι μπορεί να χωρέσει στην φαντασία.
– Ζευγάρια πιασμένα χέρι-χέρι, άνθρωποι μεγάλης ηλικίας. Ζευγάρια με φόρμες, ντυμένα επίσημα. Παρέες εφήβων, ο καθένας ψάχνει τον χώρο του στην παραλία και η αλήθεια είναι πως υπάρχει θέση για όλους.
– Τα φωτάκια από το μεγάλο Ξενοδοχείο. Άνθρωποι παντού. Άραγε όσοι διαμένουν σε αυτό νιώθουν τι είδους πολυτέλεια είναι το να προχωράς μόνος με τον εαυτό σου δίπλα στη θάλασσα, παρέα με τη μουσική, απολαμβάνοντας τη θέα νιώθοντας ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου;
Συνεχής ροή και κίνηση. Ο ήλιος πέφτει και οι άνθρωποι συνεχίζουν να απολαμβάνουν την βόλτα τους. Όλο και κάποιο γνωστό θα συναντήσεις, όλο και κάποιον θα χαιρετήσεις. Και στα ευρύχωρα παγκάκια όλο και με κάποιον θα πιάσεις κουβεντούλα. Η παραλία ενώνει. Οι άνθρωποι διψάνε για επικοινωνία και αυτό είναι πιο πάνω από όλα.
Ο αέρας που φυσάει, τα φωτάκια που ανάβουν, τα αεροπλάνα που είτε ετοιμάζονται για προσγείωση, είτε που μόλις απογειώθηκαν σου θυμίζουν πόσο πολύτιμη είναι η ζωή. Ο παλμός της πόλης βρίσκεται στην παραλία. Εδώ και χρόνια η μαγεία της θάλασσας παραμένει αμείωτη έλκοντας τον κόσμο κοντά της ενώ μεταμορφώνεται σε μικρό παράδεισο για τον καθένα.
Πριν φύγει άλλο ένα απόγευμα επισκεφθείτε στην παραλία! Ακόμα και αν δεν υπάρχει λόγος, η παραλία πάντα κρατά ένα κρυμμένο λόγο για όλους!
κείμενο: Ντίνα Γιαννουπλάκη
φωτογραφίες: Ντίνα Γιαννουπλάκη