Ρόλος ακροβασίας, Ίσως ο πιο σύνθετος της καρριέρας μου…. Μαρία Αλιφέρη

Written by

Τι πρόκειται να παρακολουθήσουμε στην παράσταση “Βρώμικα κόλπα”;Ένα από τα τρία καλύτερα ψυχολογικά θρίλερ στον κόσμο, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε  μια παράσταση , που έφεραν οι ΘΕΑΤΡΙΝΩΝ ΘΕΑΤΕΣ, σε μια πρωτότυπη εκδοχή , αφού η  παίζεται σε ένα κλειστό δωμάτιο που φωτίζεται και γίνεταιο σταδιακά διάτρητο, που σχεδίασε η Δέσποινα Βολίδη, με μια αριστοτεχνική σκηνοθεσία του Γιώργου Λιβανού ( Mr Leoanrdo’s Ring) , μια επιτυχημένη και εύγλωτη μετάφραση από την Κωνσταντίνα Ρίτσου, μουσική και τραγούδι από το Γιάννη Φίλια και με συμπρωταγωνιστές το Χρήστο Λιακόπουλο, τον Απόστολο Κρίτσα και το Σωτήρη Αντωνίου στο πιάνο. Μια ερωτική ιστορία, που καταλήγει σε ένα παιχνίδια αισθήσεων και ιδαιίτερων ψυχολογικών απαιτήσεων, με πολύ χιούμορ, και μια παράσταση που υμνήθηκε από τους κριτικούς, και τον Κώστα Γεωργουσόπουλο και κέρδισε το στοίχημα φού παίζεται για τρίτο χρονο στο Studio Κυψέλης.
Μιλήστε μας για αυτόν τον ιδιαίτερο ρόλο που υποδύεστε, την Καμίλ Ντάρκους. Ρόλος ακροβασίας, Ίσως ο πιο σύνθετος της καρριέαρας μου, θεωρώ γιατί η πρωταγωνίστρα ακροβατεί μεταξύ χιούμορ και δράματος, επιβίωσης και καταστροφής, έρωτα και απώλειας, και όλα αυτά μέσα από ακραίες καταστάσεις. Καταστάσεις που αγγίζουν το σημείο μηδέν, του επαναπροσδιορισμού, σε όλους, τόσο στην Καμίλ, αλλά και σε όλους  τους ήρωες, επειδή το έργο το ζητά,  μέχρι το τελευταίο λεπτό, μέσα από ανατροπές, εξελίξεις, αλλαγές και ιδιαίτερες συγκρούσεις.

Πόσο εξοικειωμένο είναι το ελληνικό κοινό στην παρακολουθήση ενός ψυχολογικού θρίλερ; Δεν είναι κάτι ασύνηθες για τα θεατρικά πεπραγμένα της χώρας μας; Απόλυτα εξοικειωμένο ,αφού τα θρίλερ και οι  ψυχολογικές κωμωδίες θριλερ, κερδίζουν συνέχει έδαφος στην παρακολούθηση και στην προτίμηση του κοινού. Το συγκεκριμένο έργο απλά επαναλλαμβάνει την παγκόσμια επιτυχία του και τη διάκριση του Folley, παγκόσμια σε σπουδαίου ογκόλιθου του σύγχρονου νουάρ. Η σύγχρονη ματιά στα πράγματα, οι καταστάσεις και οι διαρκείς αντροπές κάνουν το έργο να θεωρείται ένα από τα τρία καλύτερα στο είδος του. Κατά τη γνώμη των κριτικών πάντα,  και για μένα ίσως το πρώτο!

Ποιος είναι ο ρόλος της ζωντανής μουσικής στην παράσταση; Αναμφισβήτητα το ασυνήθιστο δεδομένο, της ζωντανής μουσικής , που ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί συχνά στις παραστάσεις του, κερδίζει τα στοιχήματα, στην παρακολούθηση της παράστασης, αφού συντελεί στη δημιουργία ατμόσφαιρας, ενδυναμώνει τη συγκίνηση αλλά δίνει και άλλο παλμό εγγρήγορσης. Χαρακτηριστικό είναι ότι όλοι οι περιφερειακοί ήχοι, της παράστασης εκτελούνται από μουσικό όργανο. Σπουδαίο συν στο αποτέλέσμα!
Πιστεύετε ότι αν και πρόκειται για αμερικάνικο έργο, τα οποία συνήθως απέχουν κάπως από την ελληνική πραγματικότητα, ωστόσο αφορά τους θεατές; Με ποιον τρόπο; Μα είναι αυτούσια η δυναμική του οπλοκληρωμένη και ισχυρή, ικανή να αγγίξει κάθε χώρα. Ανθρώπινες κλαταστάσεις, ακραίων ηρώων, σε ιδιαίτερες στιγμές, τι καλύτερο; Αληθινό, άμεσο, ανθρώπινο, χιουμοριστικά δραματικό! Το όλον! Οσον αφορά το ψυχολογιοκό θέατρο, δεν υπάρχουν φόρμες  έργων κατάλληλων ηπείρων αλλά , λεπτές αποχρώσεις ατόμων και ο συγγραφέας εισβάλει με επιτυχία στον ψυχισμό τριών ολοκληρωμένων χαρκτήρων. Είναι ευτήχημα που το έργο ξαναπαίζεται, μας λένε ότι φέτος είναι η καλύτερη εκδοχή του, πάντα με την ίδια βάση παραστασιοποίησης, και αυτό αποτελεί απόδειξη, ότι όλα στο θέατρο εξελίσσονται και προχωράνε. Γιατί ακολουθούν μια προωθητική πορεία!