Τα Χριστούγεννα αυτά δεν είναι τα δικά Του…
Είναι τα δικά μας.
Γιατί τα δικά Του Χριστούγεννα Εκείνος θα ήθελε να τα περάσουμε ταπεινά.
Εκείνος θα ήθελε αντί για καινούργιο παλτό να δώσουμε και το δικό μας.
Εκείνος θα ήθελε αντί να τρώμε με δέκα πιρούνια να στερηθούμε για να φάει ο πεινασμένος, ο φτωχός.
Εκείνος θα ήθελε να προσευχηθούμε αντί να γλεντήσουμε.
Εκείνος είναι ο νεογέννητος σε μια φτωχή καλύβα.
Εσύ που θα γεννηθείς απόψε;
Σε ποια πίστα; Σε ποιο μαγαζί; Σε ποιο ακριβό εστιατόριο;
Θα πας άραγε σε ενα νοσοκομείο την παραμονή;
Θα αγκαλιάσεις έναν άρρωστο;
Θα μαγειρεψεις άλλο ένα φαγητό για τους άστεγους;
Εσύ και εγώ..
Θα φιλήσουμε εκείνο το παιδάκι με καρκίνο;
Μόνο έτσι γεννιέσαι μαζί του.
Μόνο έτσι!
Αλλιώς μπορείς να λες οτι είναι Χριστούγεννα στο ημερολόγιο.
Γιατί στην ψυχή σου δεν θα είναι ποτέ.
Θα είναι πάντα νύχτα..
Και ας έβαλες οτι πιο φανταχτερό να βγεις απόψε.
Ο δικός Του ουρανός δεν φωτίστηκε απο ακριβά ρούχα και αυτοκίνητα.
Φωτίστηκε από αγάπη.
Ο δικός σου ουρανός από τι φωτίζεται δεν μας είπες;
Ίσως φωτιστεί για λίγο, όσο αστράφτεις μεσα στη νύχτα ντυμένος άνθρωπος.
Γιατί ντυμένος μικρός Χριστός δεν θα υπάρξεις ποτέ.
Κάνει πολύ παγωνιά και χωρις την ακριβή σου γούνα θα κρυώσεις.
Ρίξε κάτι πάνω σου.
Αφού αγάπη δεν βρήκες να ρίξεις πουθενά.
“Αν ξαναγύριζες στην γη, θα ντρεπόμουν να σε αντικρίσω. “
cityculture.gr/ Τα Χριστούγεννα αυτά δεν είναι τα δικά Του / Μπέττυ Κούτσιου