Στο εργαστήρι του ζωγράφου τη στιγμή της σύλληψης μιας εικόνας που είναι σύμβολο και θραύσματα, όταν τα μοντέλα αυτονομούνται και οι σκέψεις ηχούν στο μυαλό του ζωγράφου σε ποιητική, εσωτερική συνομιλία.
Τέσσερα κορίτσια ντυμένα με χρώματα που απηχούν φάσεις της ζωγραφικής εξέλιξης του καλλιτέχνη, σε μια έκρηξη εκμυστηρεύσεων του ποιητικού αθώου που κρύβεται μέσα τους. Μια υποδήλωση του ρεαλιστικού κόσμου που πέφτει απάνω στους στη ροή μιας ζωής, στους ρόλους τους κοινωνικούς, στο πολιτικό πλέγμα, σ’ ό,τι διαπερνά τη σεξουαλική έκφραση ως το φόβο του θανάτου και τη δημιουργία του έργου τέχνης στο άστρο της αθανασίας.
Ποιητικό κείμενο με υπερρεαλιστικούς συνειρμούς, μια αφήγηση εξομολογητική, παρορμητική, διεισδυτικά καταναγκαστική. Φιλοσοφία και χαχανητά, υστερία και αυτοσυγκράτηση, ενστιχτώδικη εσωστρέφεια, μελαγχολία της ομορφιάς που θα σπαταληθεί σ’ αυτό που αντιστρατεύεται τη ζωή και τα μυστήριά της όταν πέσει απάνω της η μοίρα του πολέμου και το μάτι του καλλιτέχνη αδηφάγο, σκληρό και ανήσυχο. Ένα παιχνίδι στη ροή του φωτός που διαπερνά το μάτι του ζωγράφου και υποτάσσεται στο ατίθασο χέρι και στο ανορθόδοξο της στατικής απεικόνισης. Στοχασμός του ρόλου της τέχνης, αποτύπωση σκέψεων σε ποιητικό καμβά στο συμβολισμό διαχρονικών εικόνων, των μυθικών κύκλων των λαών, που τρέφουν τη φαντασία ενός ζωγράφου.
Πίνακες, βαλίτσες, χρώματα, κουτιά, καλαθάκια, ένα περιβάλλον- σκηνικό- κ. Κ. Παπαγεωργίου, αταξίας, ταξιδιού, ατίθασης ταξινόμησης, για τα τέσσερα κοριτσάκια του θεατρικού έργου ενός πολυσχιδούς ζωγράφου.Στη σκηνοθετική απεικόνιση –κ. Γ. Καλατζόπουλος, μια παράσταση εικαστικά εξομολογητική, πυρετώδικη, όπου το δραματικό καλύπτει τις ανάλαφρες σκέψεις στο θεατρικό τοπίο των ψευδαισθήσεων ως την ολοκλήρωση. Αισθητική και τέχνη, φιλοσοφία και ζωή, σεξουαλική ορμή και λαϊκοί συμβολισμοί,φόβος θανάτου και έκσταση λατρειών, πόλεμος και πολιτική.
Γυμνές σκέψεις που διαβάζουν τα σώματα στον καθρέφτη των πινάκων, στο θραύσμα μιας σκέψης που θα γεννήσει το έργο τέχνης.
Οι τέσσερεις νεαρές ηθοποιοί που υποδύθηκαν τα τέσσερα κοριτσάκια-μοντέλα με ωραία δουλεμένη κίνηση- κ. Κ. Παπαγεωργίου, με έκφραση θεατρική, έδωσαν το ποιητικό στίγμα των σκέψεων δημιουργώντας υπερρεαλιστικές εικόνες, εσωστρέφεια δραματικής έντασης, την ομορφιά της αθωότητας που θα γεννήσει σύμβολα, τον πυρετό του πόθου που θα γεννήσει το δαιμονικό βλέμμα.Τραγούδησαν καλλίφωνα -σε ωραία απόδοση, απηχώντας λαϊκές εικόνες γιορτών στην αφετηρία αφύπνισης του σεξουαλικού πόθου ως τη θρησκευτικότητα της έκστασης.
Η μουσική της παράστασης-κ. Π. Παρασχόπουλος, υπαινικτική, μελαγχολική, με λεπτεπίλεπτη νοσταλγία, έδωσε διαχρονική διάσταση και ύφος στην εξομολόγηση και στη μεταμόρφωση . Το κορίτσι που γίνεται γυναίκα, το κορίτσι λουλούδι, το κορίτσι Μινώταυρος, τα μάτια των κοριτσιών στον κήπο-κόσμο.
Θεατρική ατμόσφαιρα ενός κειμένου χωρίς δράση, με εσωτερική ένταση. Φωνές που ακούσαμε να αντηχούν στα αυτιά ενός ζωγράφου την ώρα της δημιουργίας και ύστερα από αυτήν όταν τα μοντέλα δραπετεύουν από τον λαχανόκηπο-εργαστήρι- κόσμο και ταξιδεύουν κρατώντας βαλίτσες σε υπαινιγμούς του ταξιδιού της ζωής, της περιπλάνησης της τέχνης, ως την αθανασία της ακινησίας των πινάκων στα μουσεία.
Το πρωτότυπο μακιγιάζ και οι καλλιτεχνικοί φωτισμοί – κ.Σ. Τζολόπουλος, έδωσαν στην παράσταση αυτή συμπληρωματική εικαστική έκφραση που αποκάλυψε τις πλευρές μιας εικόνας σε θραυσματική διάσταση. Η πραγματικότητα του κόσμου, το σώμα της τέχνης, η ομορφιά , το σύμβολο του ταύρου, τα στολίδια των γυναικών, τα δρώμενα, η αμφισημία του Μινώταυρου, ο ήλιος, τα χέρια της Ντόρα Μάαρ, ο ύπνος της Μαρί- Τερέζ, η ένταση της Όλγας, το κορίτσι- Μάγια στη βάρκα, ένας συνωστισμός σκέψεων που έγιναν εικόνες. Ένας ζωγράφος σύμβολο ενός κόσμου κατακερματισμένου που μας περιβάλλει ως σκηνικό στο θέατρο της καθημερινότητας. Ενός κόσμου με το αντιφατικό των αντιθέσεων της αθωότητας και του δαιμονικού στο αίνιγμα της ομορφιάς, του έρωτα της ζωής και του φόβου του θανάτου. Στον αρχέγονο κύκλο της πραγματικότητας της ζωής και της φαντασίας της τέχνης που ζωγραφίζει με λέξεις και γράφει με χρώματα στο δέρμα του κόσμου…
Τα τέσσερα κοριτσάκια (Πάμπλο Πικάσο)
Βασιλικό θέατρο
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Θεατρική απόδοση κειμένου-σκηνοθεσία: Γιάννης Καλατζόπουλος
Συνεργάτις στην σκηνοθεσία: Μαρίνα Χατζηιωάννου
Κινησιολογία, σκηνογραφία-ενδυματολογία: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Μουσική: Πάρης Παρασχόπουλος
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Βασιλική Αλεξίου
Παίζουν: Έλενα Ζήκου, Σίσσυ Ιγνατίδου, Κάτια Παπαϊωάννου, Ασπασία Πιτιλάκη.
γράφει η Άγγελα Μάντζιου.