Σκηνοθεσία: Τσάρλι ΜακΝτόουελ
Παίζουν: Μαρκ Νταπλας, Ελίζαμπεθ Μος, Τεντ Ντανσον
Ο Ίθαν και η Σόφι θέλουν να σώσουν τον γάμο τους. Έναν γάμο που στέρεψε από πάθος και έρωτα, βουλιάζει στην ρουτίνα και κατευθύνεται ντουγρού στον γκρεμό. Επισκέπτονται λοιπόν έναν θεραπευτή (aka σύμβουλος γάμου) και εκείνος αφού είδε και απόειδε, τους προτείνει ένα σαββατοκύριακο σε ένα επιλεγμένο από τον ίδιο μέρος. Ένα σπίτι κάπου στην εξοχή. Όσα ζευγάρια έστειλε πριν απ’ αυτούς, τα κατάφεραν και έσωσαν τον γάμο τους μετά την διαμονή τους εκεί.
Μη έχοντας τίποτα να χάσουν, ο Ίθαν και η Σόφι φεύγουν από την ρουτίνα τους και επιδιώκουν να βρουν το κρυμμένο αλατοπίπερο που θα ξανάκανε την σχέση του “λειτουργική”. Και το βρίσκουν! Διότι εκεί, στο όμορφο εξοχικό, το ζευγάρι έρχεται πιο κοντά. Και έρχεται πιο κοντά όταν μπαίνει (ο καθείς χωριστά) στον ξενώνα (ένα μικρό σπιτάκι που βρίσκεται μέσα το κτήμα) και συναντά τον σύντροφο του. Μπερδευτηκατε; Οι ήρωες μας να δείτε. Διότι μπορεί η Σόφι να συναντά τον Ίθαν στον ξενώνα, αλλά τελικά δεν είναι ο δικός της Ίθαν. Αλλά ένας άλλος, που έχει σάρκα και οστά, που είναι φτυστός ο Ίθαν, αλλά δεν είναι ο Ίθαν. Το ίδιο συμβαίνει και με τον αυθεντικό Ίθαν. Μπαίνει στον ξενώνα χωρίς την αυθεντική Σόφι και εκεί συναντά μία άλλη Σόφι! Σόφι έξω, Σόφι μέσα. Μα τι συμβαίνει;
Και ενώ οι ήρωες μας ζητούν να μάθουν τι στο καλό συμβαίνει εκεί, παρατηρούν ότι τους αρέσει να αράζουν μέσα στο σπιτάκι με το άλλο-άλλο τους μισό. Τους ψεύτικους συντρόφους τους. Διότι εκείνοι, είναι η καλύτερη τους εκδοχή. Έχουν αφήσει απ΄έξω την φθορά του χαρακτήρα που προκαλεί η καθημερινή τριβή, ο χρόνος και ρουτίνα και έχουν γίνει ο ιδανικός σύντροφος. Αλλά κάποια στιγμή όλο αυτό πρέπει να τελειώσει και η Σόφι και ο Ίθαν να επιστρέψουν στην κανονική τους ζωή. Αλλά πως θα γίνει αυτό;
Ο Τσάρλι ΜακΝτόουελ σκηνοθετεί με μεγάλη μαεστρία το πρωτότυπο σενάριο του Τζάστιν Λέιντερ και φτιάχνει μία παράδοξη ερωτική ιστορία. Με λίγο μελό διάθεση, λίγο χιούμορ και λίγη επιστημονική φαντασία, η ταινία δημιουργεί άθελα της (;) ένα νέο ρεύμα στο ανεξάρτητο σινεμά που στηρίζεται στην προέκταση του “εγώ” των ζευγαριών της σύγχρονης αστικής συνθήκης. Ο κρυμμένος μας καλός εαυτός, ή καλύτερα ο συμπαθής στον σύντροφο μας εαυτός, κρύβεται κάτω από την καταχνιά της καθημερινότητας.
Τα ερωτήματα που γεννά η ταινία είναι πολλά. Γνωρίζουμε τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας; Μας αρέσει πραγματικά η “τέλεια” πλευρά του; Μπορούμε να ερωτευόμαστε ξανά και ξανά το ίδιο άτομο; Πόσο ειλικρινείς είμαστε και τελικά πόσο βολικό είναι να λέμε πάντα αυτό που νιώθουμε; Η αλήθεια οδηγεί στην ευτυχία και πόσο χρειαζόμαστε μία παραμυθένια συνθήκη για να αναπτερώσουμε το χαμένο μας “είναι”. Και αν λοιπόν τα ερωτήματα είναι πολλά, οι απαντήσεις είναι ελάχιστες και γι αυτό ίσως να εκνευρίσει πολλούς από τους θεατές που έχουν μάθει στις ταινίες του είδους “τι γίνεται στο τέλος;”. Η “και καλά” μεγάλη ανατροπή της ταινίας είναι μία μπούρδα και μισή και ελάχιστο ενδιαφέρον έχει μπροστά στην μέχρι εκεί πορεία της.
Το ανεξάρτητο σινεμά προσφέρει απλόχερα μία ακόμα low budget ταινία με μία νέα, ενδιαφέρουσα ματιά πάνω στην συμβίωση, στις σχέσεις, στον χρόνο (θα δείτε πως το σαββατοκύριακο της ταινίας έχει 3-4 βράδια!) και στην συνεισφορά της αλήθειας στην επίτευξη της ευτυχίας. Τι και αν το σενάριο μπάζει ακριβώς στην λύση του δράματος; Η μέχρι εκεί διαδρομή είναι απολαυστική!
Που την βλέπω;: Στο σπίτι σου, με παράνομα μέσα! Ο γέα μπέιμπι!