Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ μας δίνει τον ορισμό για την αληθινή αγάπη μέσα από τα σονέτα του, τα οποία κατέχουν περίοπτη θέση στο συνολικό του έργο.
Σήμερα θυμόμαστε το πιο δυνατό και σίγουρα το πιο διάσημο από αυτά, το νούμερο 116. Το Σονέτο εκδόθηκε με τον τίτλο «Let me not to the marriage of true minds». Μιλάει για την τεράστια ισχύ που έχει η αληθινή αγάπη. Η αληθινή αγάπη δεν κλονίζεται και δεν αλλάζει απέναντι στις δυσκολίες κι αν το κάνει, όταν το κάνει, απλώς δεν είναι αληθινή. Κάτι που πρέπει πιθανόν να έχουμε κατά νου όλοι στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, κάθε φορά που αναρωτιόμαστε αν κάποιος μας αγαπάει τελικά πραγματικά. Η απάντηση είναι πολύ πιο εύκολη απ όσο νομίζουμε.
«Κανένα εμπόδιο να ενωθούν πιστές καρδιές
δεν θα δεχθώ.
Δεν είναι η αγάπη αυτή που αλλάζει με της τύχης
τα γυρίσματα.
Και με το κάθε σκούντημα πέφτει και χάνεται.
Όχι, είναι σημάδι προαιώνιο
Που ακλόνητο τις τρικυμίες αντικρίζει.
Του καραβιού που πλανιέται το άστρο
Η αξία του είναι άγνωστη, αν και το ύψος του μπορεί να υπολογιστεί.
Δεν είναι η αγάπη παιχνίδι του καιρού
που κυλάει με το κυρτό του το δρεπάνι.
Δεν είναι τριανταφυλλένια μάγουλα και χείλια.
Η αληθινή αγάπη δεν αλλάζει με τις σύντομες ώρες και βδομάδες,
Φτάνει μακριά μέχρι την άκρη της συντέλειας.
Αν είναι πλάνη αυτό και μου αποδειχτεί, ούτε τίποτα έχω γράψει στην ζωή.
Ούτε άνθρωπος έχει ποτέ αγαπήσει»
William Shakespeare, Sonnet 116
Let me not to the marriage of true minds
Admit impediments. Love is not love
Which alters when it alteration finds,
Or bends with the remover to remove:
O no! it is an ever-fixed mark
That looks on tempests and is never shaken;
It is the star to every wandering bark,
Whose worth’s unknown, although his height be taken.
Love’s not Time’s fool, though rosy lips and cheeks
Within his bending sickle’s compass come:
Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.
If this be error and upon me proved,
I never writ, nor no man ever loved.
Το Σονέτο 116 του Σαίξπηρ έγινε ευρέως γνωστό χάρη στην ταινία του Ανγκ Λι «Λογική και Ευαισθησία». Η Κέιτ Γουίνσλετ το απήγγειλε σε μία στιγμή απελπισίας, εν μέσω καταρρακτώδους βροχής, προς την έπαυλη του αγαπημένου της, ο οποίος την εγκατέλειψε προκειμένου να παντρευτεί κάποια άλλη, πολύ πιο ευκατάσταση γυναίκα.
cityculture.gr/ γράφει η Charoulenia