Όλοι μας θεωρούμε δεδομένο πως αγαπάμε τον εαυτό μας. Όλοι μας θέλουμε να μας αγαπάνε. Τότε τι πάει στραβά και δε μας αγαπάνε; Γιατί μοιάζει τόσο δύσκολο να έχουμε έναν άνθρωπο δίπλα μας;
Πριν πούμε οτιδήποτε θα ήταν καλό να προσδιορίσουμε την σχέση μας με την αυτογνωσία.
Πόσο καλά γνωρίζουμε τον εαυτό μας και τις ανάγκες μας;
Από εκεί πως ξεκινάνε όλα.
Δε μπορούμε να κάνουμε κανενός είδους σχέση αν δεν έχουμε ορίσει τι είναι αυτό που ζητάμε. Και αν η απάντηση είναι απλή- να μας αγαπάνε- για παράδειγμα, τότε θα πρέπει να ερευνήσουμε αν έχουμε τα κατάλληλα στοιχεία για να μας αγαπήσουν. Σημαίνει πως έχουμε την επιθυμία να κοιτάξουμε τα λάθη μας και να βελτιώσουμε τον εαυτό μας. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει μεγάλη αυστηρότητα απέναντί μας, όμως επιβάλλεται αν θέλουμε να ξέρουμε τι κάνουμε. Η αυτογνωσία είναι το σημαντικότερο εργαλείο που μπορεί να βοηθήσει και να βελτιώσει τις σχέσεις των ανθρώπων.
Είναι δύσκολο το να δεις τον εαυτό σου και να παραδεχτείς τα λάθη σου. Αν δε γίνει όμως αυτό, τα λάθη δεν διορθώνονται και λύση δεν έρχεται.
Αντ’ αυτού είναι βολικό να κάνουμε ότι δε βλέπουμε και να κρυβόμαστε πίσω από τα ελαττώματά μας. Αυτό μακροπρόθεσμα μπορεί να εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους όπως το να προσελκύουμε λάθος ανθρώπους αφού με το χαρακτήρα μας δεν μπορούμε να έχουμε δίπλα μας αυτούς που θα θέλαμε, είτε το να πληγώσουμε αυτούς που θα βρεθούν δίπλα μας.
Είναι επικίνδυνο άλλο να είμαστε και άλλο να δείχνουμε. Το να πιστεύουμε ότι είμαστε για παράδειγμα ειλικρινείς ενώ δεν είμαστε, θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα στο να απομακρύνουμε ανθρώπους που βρέθηκαν κοντά μας νομίζοντας ότι είμαστε ειλικρινείς. Το χειρότερο σενάριο είναι όμως, το να συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε ειλικρινείς ενώ δε συμβαίνει αυτό, γιατί πολύ απλά φοβόμαστε να παραδεχτούμε την αλήθεια και να προσπαθήσουμε την ειλικρίνεια.
Όμως υπάρχει και κάτι πιο σοβαρό. Αν δε ξέρουμε ποιοι είμαστε πώς θα αναγνωρίσουμε ότι ο απέναντι μας είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για εμάς; Αν δεν αναγνωρίζουμε τις δικές μας ανάγκες πώς θα ξεχωρίσουμε τις ανάγκες του άλλου; Αν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, με ποιο τρόπο θα αγαπήσουμε αληθινά τον άλλο; Κανένας δε μπορεί να μας προσφέρει την ευτυχία αν εμείς δε θέλουμε να δούμε την αλήθεια μας κατάματα. Και κυρίως αν δε κάνουμε κάτι γι αυτό.
Αν δεν μάθαμε να μην είμαστε το κέντρο του κόσμου, να μην επιβάλουμε τις δικές μας ανάγκες, να αγνοούμε τις ανάγκες των άλλων και να μην φοβόμαστε να σπάσουμε την εικόνα μας. Αν το να κάνουμε λάθη μας προξενεί τρόμο.
Σίγουρα κάτι κάνουμε στραβά.