Της νύχτας τα ηχεία

Written by

Συμμετέχει σε αυτόν τον δίσκο-περίληψη της καριέρας του Λάκη Παπαδόπουλου, με τον οποίο ξανασμίγει είκοσι χρόνια μετά την κυκλοφορία του ”Για να σε εκδικηθώ”.

Όπως και τότε έτσι και τώρα, η σχεδόν ροκ φωνή του πρώτου με το διακριτικό γρέζι ξεκινά το τραγούδι για να απογειωθεί με μια από τις μεγαλύτερες του ελληνικού τραγουδιού. Στέκεται στο πάνθεον του λαϊκού τραγουδιού δίπλα σε τεράστιες φυσιογνωμίες όπως ο Στέλιος Καζαντζίδης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Στράτος Διονυσίου και με την πορεία του στον χώρο σημάδεψε την σύγχρονη ελληνική μουσική σκηνή κερδίζοντας παράλληλα την εκτίμηση και τον σεβασμό κάθε μουσικόφιλου.

Η λέξη τυχερός είναι λίγη για να περιγράψω αυτό που νιώθω μιας και το 2011 κατάφερα να τον ακούσω live στην Αθήνα όπου εμφανιζόταν. Αν και είμασταν έφηβοι τότε, μέσα στην τρέλα της πρώτης μας τριήμερης εκδρομής, κατάφερε να μας κάνει να δακρύσουμε, να ανατριχιάσουμε από την ερμηνεία του.

Θυμάμαι πως η εκδρομή ήταν Δεκέμβρη και ήδη από αρχές Οκτώβρη που ξεκίναγε ο σχεδιασμός της, υπήρχε το άγχος για το αν θα καταφέρουμε τελικά να τον παρακολουθήσουμε από κοντά, μιας και οι περιπέτειες με την υγεία του τον ταλαιπωρούσαν από καιρό.

Άφησε την τελευταία του πνοή στις 17 Απριλίου του 2012 σε ηλικία 64 ετών σκορπίζοντας πένθος σε ολόκληρη την χώρα.

Τον Ιούνιο του ίδιου έτους κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ-αφιέρωμα στον Μάριο Τόκα που περιέχει και τρία τραγούδια που ερμήνευσε ο Δημήτρης Μητροπάνος. Αποτελούν τις τελευταίες ηχογραφήσεις του λίγες μέρες μάλιστα πριν τον θάνατό του.

Δημήτρης Μητροπάνος & Λάκης Παπαδόπουλος – Της νύχτας τα ηχεία

από το ομώνυμο άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 2008

Lyrics

Μεσάνυχτα στο ξέφωτο στην έρημη πλατεία
φωνάζω πια δε σ’ αγαπώ και η φωνή μου σταματά
σε κάτι κτίσματα παλιά
και ξανακούω την ηχώ, να λέει πια δε σ’ αγαπώ
να λέει πια δε σ’ αγαπώ

Ξαναφωνάζω δυνατά κι είπα ξανά δε σ’ αγαπώ
με μια φωνή σαν κεραυνό στη μαύρη ησυχία
να ξανακούσω την ηχώ, να λέει πια δε σ’ αγαπώ
να λέει πια δε σ’ αγαπώ

Μα ίσως πήγα πιο κοντά ή πήγα κάπως μακριά
και δε λειτούργησαν καλά της νύχτας τα ηχεία
και κάπου χάθηκε το πια, και δεν ακούστηκε το πια
κι απ’ τις φωνής μου την ηχώ, άκουγα μόνο σ’ αγαπώ
άκουγα μόνο σ’ αγαπώ, άκουγα μόνο σ’ αγαπώ….

γράφει ο Φάνης Τσοκανάς