@ Αργείς να έρθεις σε επαφή με το σημερινό κομμάτι αλλά γίνεται εκείνη την κατάλληλη στιγμή, για να γίνεις ένα, να ταυτιστείς. Δεν δίνεις δεκάρα για τους πρώτους στίχους μα το δυναμικό-παραστατικό ρεφρέν σε ξυπνά και θυμάσαι την old time classic εικόνα να στέκεσαι με το πότο, χαζεύοντας από διάφορες γωνιές την Μία. Συνήθως αδιάφορη. Άλλες φορές από σκοπιμότητα, άλλες φορές από φόβο, άλλες δείχνοντας τόσο παγερή. Εσύ όμως έχεις φλομώσει το μυαλό σου με ταξίδια, αγκαλιές, καταστρέφοντας πριν καν ξεκινήσει οτιδήποτε όμορφο. Μη συνηθισμένος σε αυτές τις σκηνές λιποτακτείς.
Όλα θέλουν κόπο.
Το εύκολο να σε φοβίζει. Η βάση στηρίχθηκε σε μη ανθεκτικά υλικά και στην βιασύνη του ενθουσιασμού.
@ Οι πρώτοι στίχοι όμως μην ξεχνάμε πως προέρχονται από τον μεγάλο Νίκο Καββαδία και το έργο αναφέρεται στον ποιητή Καίσαρα Εμμανουήλ. Το σχόλιο εννοείται πως ήταν καθαρά ειρωνικό και απαθανατίζει την (κακά τα ψέμματα) προσφιλή συνήθεια του κοινού.
@ Από το δίσκο ”Ακροβάτης” που κυκλοφορεί το 1989.
– Δημήτρης Ζερβουδάκης – Γράμμα σ’ένα ποιητή
Lyrics
Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε Καίσαρ να σε σώσει
Κάτι που πάντα βρίσκεται σε αιώνια εναλλαγή
Κάτι που σκίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων
Και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατελείωτη γη
Κάτι που θα `κανε γοργά να φύγει το κοράκι
Που του γραφείου σου πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά
Να φύγει κράζοντας βραχνά χτυπώντας τα φτερά του
Προς κάποια ακατοίκητη κοιλάδα του νοτιά
Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει
Εσύ τσιγάρο CAMEL να καπνίζεις ναι
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω Whiskey
Οι πολιτείες ξένες να μας δέχονταν
οι πολιτείες οι πιο απομακρυσμένες
Κι εγώ σ’ αυτές απλά να σε εσύσταινα
σαν σε παλιές γλυκές μου αγαπημένες
Κάτι που θα `κανε τα υγρά παράδοξα σου μάτια
Που αβρές μαθητριούλες τ `αγαπούν και σιωπηροί ποιητές
Χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να γελάσουνε
Με κάποιο τρόπο που όπως λεν δε γέλασαν ποτέ
Γνωρίζω κάτι που μπορούσε βέβαια να σε σώσει
Εγώ που δε σε γνώρισα ποτέ για σκέψου εγώ
Ένα καράβι να σε πάρει Καίσαρ να μας πάρει
Ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ οδηγώ
Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει
Εσύ τσιγάρο CAMEL να καπνίζεις ναι
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω Whiskey
Και μια βραδιά στην Μπούρμα ή στην Μπατάβια
Στα μάτια μιας Ινδής που θα χορέψει
Γυμνή στα 17 στιλέτα ανάμεσα
θα δείτε την Γκρέτα να επιστρέψει
γράφει ο Φάνης Τσοκανάς