Εισβολή
Είναι πολύ εύκολο. Το πάτημα μόνο ενός κουμπιού. Ο ελάχιστος βαθμός επένδυσης. Και ο μέγιστος βαθμός δέσμευσης. Η καινούργια μητρική σου γλώσσα. Το πλέον κινητό, αλλά και το πλέον αμετακίνητο υλικό αντικείμενο. Αφού κινείται συνεχώς μαζί σου, χωρίς να μπορεί έτσι να σε αποχωριστεί / να απομακρυνθεί-από-εσένα à να μετα-κινηθεί. Όπως ακριβώς το ίδιο σου το σώμα, ο πλέον αμετακίνητος και ταυτόχρονα ο πλέον κινητός τόπος. Να, κάποιος που διεκδικεί τώρα μία θέση ισάξια δίπλα στο ίδιο σου το σώμα. Γ ί ν ε τ α ι το ίδιο σου το σώμα. Ένας εισβολέας—παράσιτο—ξενιστής, καθώς αδυνατεί να υπάρξει αυτόνομο, αδυνατεί να υπάρξει δίχως το αντικείμενο, στο οποίο εισβάλλει: «ο παράσιτος είναι η σχέση, ζει για τη σχέση, δίχως τη σχέση το παράσιτο αυτοκτονεί». [1] Και η σχέση που δημιουργείται ανάμεσα στο σώμα και σε αυτό το αντικείμενο, σε ένα αντικείμενο που κινείται μ α ζ ί του είναι αυτή ακριβώς η σχέση εξάρτησης, όπου πλέον ο ένας όρος αδυνατεί να υπάρξει αποκομμένος, αποσχισμένος και διαιρεμένος από τον άλλο.
Απαίτηση
Ένα κινητό, όπου η κίνησή του δημιουργείται μέσα από τον σ υ χ ρ ο ν ι σ μ ό με την κίνηση του κατόχου του. Και μέσα από την πραγμάτωση αυτού του συγχρονισμού, μέσω της δημιουργημένης σχέσης, ξεκινάει η γνωστή θόλωση, αμφισβήτηση και μεταβολή των προκαθορισμένων ρόλων. Διότι ξεκινά η διεκδίκηση. Το αντικείμενο που κινείται μαζί σου διεκδικεί τώρα όλο και μεγαλύτερο μερίδιο από εσένα. Γίνεται απαιτητικό και ανικανοποίητο: α π α ι τ ε ί να κατακτήσει και έπειτα να καταβροχθίσει όλο και περισσότερα κομμάτια από εσένα. Θέλει τον χρόνο σου, κατοικεί στον χώρο σου, είναι ο πιο πιστός επισκέπτης της σκέψης σου, η αναγκαία σου τροφή. Σε λίγο θα εν-σωματωθεί μέσα στο χέρι σου. Αφού είπαμε ότι γ ί ν ε τ α ι το ίδιο σου το σώμα. Όχι πλέον δίπλα, αλλά μέσα. Όχι πλέον μια διευκόλυνση της επικοινωνίας σου, αλλά κύρια οδός. Αφού χρειάζεσαι πάντα διαμεσολαβητή. Την κατάλληλη απόσταση που σου προσφέρει το κινητό σου αντικείμενο. Η εμφύτευση ενός τεχνητού μοσχεύματος στον οργανισμό σου. Αφού τώρα είναι πολύ εύκολο. Αφού τώρα έχεις ένα δίχτυ προστασίας. Ένα δίχτυ προστασίας από τις επικίνδυνες ακτίνες της έκθεσης στον Άλλο. Φιλτράρισμα à προστασία à υπεκφυγή.
Υπεκφυγή
Ναι, γιατί η υπεκφυγή είναι πάντα εύκολη. Και το κινητό σου βρίσκεται πάντα εκεί να σου την προσφέρει. Να αποφύγεις την κατά μέτωπο σύγκρουση. Δεν χρειάζεται να υπάρχει καν διάλογος. Έχεις τη δυνατότητα να τον αποφύγεις. Τώρα μπορείς να χωρίσεις με ένα απλό ηχογραφημένο μήνυμα στον τηλεφωνητή. Τώρα μπορείς να πραγματοποιήσεις την πιο απόκρυφή σου εξομολόγηση, μη γνωρίζοντας πως στην άλλη άκρη της γραμμής βρίσκεται κάποιο άλλο άτομο. Μπορείς ακόμη να πραγματοποιήσεις την πιο απόκρυφή σου εξομολόγηση σε ένα απλό, ηχογραφημένο μήνυμα. Τώρα μπορείς να ενεργοποιήσεις ακόμη και μία βόμβα με το πάτημα ενός κουμπιού. Γιατί είναι εύκολο.
Αναλογία
Η έκρηξη στο αεροδρόμιο. Η εκδήλωση του μέγιστου βαθμού βίας με τον πιο εύκολο τρόπο. Το αποτέλεσμα: νεκροί / τραυματίες / διαμελισμένα σώματα. Και ύστερα μία προσπάθεια συγκόλλησης των αποσχισμένων μελών. Η οποία οδηγεί στην δημιουργία ενός υβριδικού πλάσματος. Σαν μια αναλογία της καθημερινότητας, όπως αυτή έχει πλέον μεταβληθεί μετά την παρείσφρηση του κινητού. Η επιβολή βίας και κατ’ επέκταση η ανάφλεξη καθημερινών εκρήξεων / εκρήξεων που συνεπάγονται την δημιουργία ανθρώπων τραυματισμένων / διαμελισμένων / νεκρών, πραγματοποιείται σε βάση καθημερινή. Γιατί είναι τόσο εύκολο. / «Δε θα μπορούσα να στα πω κατά πρόσωπο» /.
Η παράσταση αναδεικνύει τις αρετές αυτού του επικαίρου και διεισδυτικού κειμένου: πολύ σωστός ο σκηνοθετικός παλμός του Γιάννη Νταλιάννη από την έναρξη έως τη λήξη της παράστασης, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή, χωρίς καμία στιγμή ξεχειλώματος. Έξυπνο χιούμορ, το οποίο αναδείχθηκε με επιτυχία από τους ηθοποιούς (Χριστίνα Θεοδωροπούλου, Μαριλίτα Λαμπροπούλου, Ελίζα Σκολίδη, Βασίλης Βουνός). Πολύ φρέσκια και δυναμική η ερμηνεία της Ελίζας Σκολίδη.
[1] Michel Serres: The Parasite translated by Lawrence R. Schnenr, United States of America, Johns Hopkins University Press 1982, σ. 168, 207, 241.
Ταυτότητα της παράστασης:
Σκηνοθεσία: ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΤΑΛΙΑΝΝΗΣ
Μετάφραση: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Σκηνικό-Κοστούμια: ΑΡΤΕΜΙΣ ΦΛΕΣΣΑ
Φωτισμοί: ΝΙΚΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
Video art: ΟΛΓΑ ΜΠΡΟΥΜΑ
Παίζουν οι ηθοποιοί:
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ | ΜΑΡΙΛΙΤΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ | ΕΛΙΖΑ ΣΚΟΛΙΔΗ |ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΟΥΝΟΣ
Θέατρο Άλμα, Σάββατο: 21:00, Κυριακή: 19:00
cityculture.gr/γράφει η Ιφιγένεια Καφετζοπούλου