Ξυπνάς πρωί-πρωί. Νέα εβδομάδα. Ορκίζεσαι πως από σήμερα όλα θα φτιάξουν. Νέα βδομάδα, νέα αρχή. Τρως πρωινό χωρίς πολλά λιπαρά, ξεκινάς να κάνεις γυμναστική, πίνεις ένα ποτήρι νερό με λεμόνι γιατί όπως γράφουν κάνει καλό. Αυτή η εβδομάδα που ξεκινά θα είναι η καλύτερη… μόνο που υπάρχουν μερικά θέματα.
Λίγα βήματα πιο πέρα…
Το ρούτερ δε λειτουργεί. Και πώς θα στείλεις τα μηνύματα που έχεις για τη δουλειά;
Σηκώνεις το τηλέφωνο να γκρινιάξεις στην αγαπημένη σου φίλη,
Α! τώρα το θυμήθηκες, μαλώσατε χτες. Και το σταθερό δε λειτουργεί επίσης.
Σε παίρνουν τηλέφωνο να σου πουν πως ακυρώθηκε η παραγγελία για τον υπολογιστή που ήθελες τόσο πολύ. Εξαντλήθηκε το στοκ. Θα πρέπει να πληρώσεις πολύ περισσότερο για το ίδιο μοντέλο. Αρχίζεις να φορτώνεις. Μα ήταν όλα κανονισμένα. Γιατί τώρα;
Και δε φτάνουν αυτά μόνο, λερώνεις τελευταία στιγμή το καλό σου παντελόνι, επειδή τελευταία στιγμή, έπεσε το μολύβι ματιών μέσα στη λεκάνη που είχε χλωρίνη και η χλωρίνη σε πιτσίλισε..Μα καλά! Γίνονται αυτά Δευτεριάτικα;
Και παίρνεις τηλέφωνο να ενημερώσεις για τη βλάβη του ιντερνέτ στην υπεύθυνη εταιρεία και αναφέρεις ότι για 34578936η φορά, έχεις πρόβλημα. Και αυτοί παίζουν με την υπομονή σου, τον χρόνο σου και την νοημοσύνη σου. – Θα σας συνδέσουμε με το τεχνικό τμήμα. Και περνάει η ώρα και φουντώνεις ακούγοντας αυτό το απαίσιο τραγουδάκι διαφημιστικό της εταιρείας. Μα καλά ποιος παίζει με την Δευτέρα μου;
Σιγά-σιγά σου έχει χαλάσει η διάθεση, σου έχει φύγει η όρεξη. Νιώθεις ότι έχει ανατιναχτεί η μέρα σου και η βδομάδα σου. Φταίει η ηλιακή καταιγίδα που μας «ρήμαξε» προχτές;
Και σε πιάνει αυτό το αίσθημα που θέλεις
να δείρεις κόσμο και στη συνέχεια να κάτσεις σε μια γωνιά και να κλαις με παράπονο. Ποιος μου χάλασε την Δευτέρα μου;
Δεν έχει ίντερνετ, δεν έχει υπολογιστή, δεν έχει καθαρό παντελόνι, δεν υπάρχει φίλος για παρηγοριά, δεν υπάρχει συνεννόηση..δεν δουλεύει ούτε το σταθερό διάολε!
Πέφτει το μάτι σου σε ένα χαρτάκι από αυτά που κολλάς στον τοίχο με τα θετικά μηνύματα για την κάθε ημέρα. – Βρες το κίνητρο της ημέρας.!
Χαζομάρες!! Σήμερα είναι όλα μαύρα, πού χώθηκε το κίνητρο; Tο μόνο άφθονο κίνητρο σήμερα είναι να σπάσω και τα υπόλοιπα ποτήρια που δεν κατάφεραν να μου φύγουν από το γραφείο όταν το φορτώνω με στοίβες βιβλία, διαβάζοντας τα βράδια.
Και ξαφνικά, παίζει το ραδιόφωνο το αγαπημένο σου τραγούδι και χαμογελάς. Τουλάχιστον η μουσική είναι σταθερή πηγή χαράς.
Σκασίλα σου για το παντελόνι που λέρωσε. Και το τζην σου παει το ίδιο όμορφα. Δεν είναι λόγος να σκάσεις.
Σκασίλα σου για τον υπολογιστή, θα βρεις καλύτερο. Ίσως είναι ευκαιρία να βρεις κάτι καλύτερο κάνοντας πάλι μια έρευνα αγοράς.
Σκασίλα σου για το ίντερνετ και το σταθερό που τηρούν σιγήν ιχθύος. Μόλις αποκατασταθεί η βλάβη θα μετακομίσεις σε άλλη εταιρεία.
Σκασίλα σου– όχι και τόσο- για την φίλη σου που μαλώσατε. Αν είναι πραγματική σου φίλη θα τα ξαναβρείτε, αν όχι λίγο παρακάτω θα σε περιμένει μια νέα.
Μην σκας για όσα διορθώνονται.
Να ανησυχείς για όσα είναι αμετάκλητα και μη αναστρέψιμα. Όπως ότι την Παρασκευή έληγαν οι προθεσμίες για την συμμετοχή στις κατατακτήριες στην αγαπημένη σου σχολή και εσύ το ανακάλυψες χτες.
Αντί να αμπελοφιλοσοφούμε ψάχνοντας το κίνητρο της ημέρας γενικά και αόριστα χωρίς αποτέλεσμα, ας έχουμε υπόψιν μας, πως το κίνητρο της ημέρας θα έπρεπε να είναι το να μην μαυρίζουμε τις στιγμές μας παρά τους αστάθμητους παράγοντες που καραδοκούν ανατρέποντας κάθε σχέδιο.
Και οι εξετάσεις για τη σχολή μου; Ε! αυτές του χρόνου…
Γράφει η Ντίνα Γιαννουπλάκη φιλόλογος-ιστορικός