Η μεταφορά και η παράδοση του κιβωτίου. Αυτή είναι η αποστολή και ο στόχος. Το κιβώτιο βρίσκεται στο επίκεντρο, είναι το αντικείμενο το φορτισμένο με την πλέον πολύτιμη αξία. Αξία τόσο πολύτιμη όσο και η ίδια η ζωή. Ή μάλλον πόσο πολύτιμη είναι η ίδια η ζωή; Η αξία και η ιερότητα της ανθρώπινης ζωής, πόση διαφορά έχει από τη ζωή ακόμη και ενός αντικειμένου;
«Ελπίζοντας σε πείσμα όλων των κυανισμών και των θανάτων».
Ελπίζοντας καθώς περιβάλλεσαι από ένα βουνό θανάτων, το αποτέλεσμα των καθημερινών εκτελέσεων. Είναι τόσο απλό. Κι ύστερα συνηθίζεις. Και αυτή είναι η καθημερινότητά σου. Αυτή έχει γίνει πλέον η κανονικότητα. [ανακρίσεις εκτελέσεις βασανιστήρια ακρωτηριασμοί]. Και ομάδες αυτοκτονίας. Η μεταφορά του κιβωτίου από μια ομάδα αυτοκτονίας. Τι περιέχει το κιβώτιο; Και αξίζει την ύψιστη ασφάλεια; [κιβώτιο κωδικοποιημένα μηνύματα συμπαθητική μελάνη ύψιστα μυστικά].
Το κιβώτιο είναι ά δ ε ι ο.
Άρα πρέπει να ακολουθήσει η τιμωρία. Οι ανακρίσεις και η φυλάκιση. [Μα εάν γνώριζα ότι το κιβώτιο είναι άδειο, τότε γιατί να το παραδώσω;]. Γιατί είναι άδειο το κιβώτιο; Για πόσες ώρες / μέρες / μήνες μπορούμε να χαθούμε μέσα στο παιχνίδι των εκδοχών; Πόσες εκδοχές μπορούν να υπάρξουν άραγε; Και πόση σημασία έχει τελικά; Οι εκδοχές θα μπορούσαν να είναι άπειρες. Και η κάθε μία θα μπορούσε να βρίσκεται σε ισχύ.
Όμως το κιβώτιο μόνο άδειο θα μπορούσε να είναι.
Αυτό θα ήταν το μήνυμα με την μεγαλύτερη αξία. Τα μηνύματα έχουν πια αδειάσει, οι λέξεις είναι αδύναμες και τα νοήματα ασθενικά. [εμφύλιος σε στήνουν στον τοίχο και σε σημαδεύουν]. Μόνο ένα άδειο κιβώτιο μπορεί να καθρεφτίσει το νόημα σε αυτό.
Τώρα μόνο αναμνήσεις από εκτελέσεις, από εξευτελισμούς και ακρωτηριασμένα σώματα. Το αριστερό χέρι της Ρένας έλειπε. [Τι ήθελα περισσότερο; Το γυμνό της σώμα ή το αριστερό της χέρι που έλειπε;]. Ένα άδειο χέρι / ένα άδειο κιβώτιο / ένα άδειο δωμάτιο / μια άδεια ανταπόκριση—επικοινωνία—αντίδραση. Για πόσο καιρό ακόμα θα παρακαλώ για μια αντίδραση, κάνοντας επίτηδες λάθη και γεμίζοντάς τους με αντιφάσεις;
Τα ρέστα μου στον Φώτη Μακρή: υποκριτική μαεστρία από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο της παράστασης, άξια για βραβείο. Την τοποθετώ ανάμεσα στις κορυφαίες και σίγουρα σπάνιες ερμηνείες. Ο θεατής δεν μπορεί να πάρει τα μάτια του από πάνω του, ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Μαγνητικός, ειλικρινής, εσωτερικός, με συνεχείς εναλλαγές, χωρίς υπερβολή και επιτήδευση, μοιάζει με μια όαση ανάμεσα στο γενικό επίπεδο υποκριτικής που επικρατεί.
Ταυτότητα της παράστασης
Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Φώτης Μακρής, Κλεοπάτρα Τολόγκου
Σκηνογραφία: Διονύσης Μανουσάκης
Μουσική: Γιώργος Νινιός
Παίζει ο Φώτης Μακρής
Διάρκεια: 75 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Τοποθεσία: Studio Μαυρομιχάλη, Μαυρομιχάλη 134, Αθήνα
Κάθε Παρασκευή στις 21:00
cityculture.gr/ γράφει η Ιφιγένεια Καφετζοπούλου