Έλα να παίξουμε. /
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου/
(Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη /
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη) /
Θα σου χαρίσω τους πύργους μου /
(Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου /
Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα) /
Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου ‘
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω; /
(Τραβάνε μπρος, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα) /
Όλα, και τ’ άλογά μου θα σ’ τα δώσω /
Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω /
Που ξέρει μόνο σ’ ένα χρώμα να πηγαίνει /
Δρασκελώντας τη μια άκρη ως την άλλη /
Γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου /
Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά /
Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις. /
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα