Με αφορμή την εικαστική παράσταση ” Το Θηρίο” που θα παρουσιαστεί για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, ο συγγραφέας κι ηθοποιός Νίκος Ορτετζάτος, κι ο σκηνοθέτης Γρηγόρης Παπαδόπουλος μίλησαν στην Ιωάννα Λιούτσια και το thessaloniki-portal.gr
Ποιο είναι “Το Θηρίο” που θα παρακολουθήσουμε στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης; Νίκος: Λέγοντας θηρίο εννοώ τον άνθρωπο και ότι μπορεί να κουβαλάει αυτό το άθλιο δημιούργημα του σύμπαντος. Αρχικά το είχα ονομάσει «Το τέρας», κάτι όμως δε μου κολλούσε, ώσπου η δασκάλα μου, η συγγραφέας και ηθοποιός Ματίνα Μόσχοβη μου το βάφτισε καίρια, με τη λέξη θηρίο. Αυτό ακριβώς έψαχνα, διότι ένα τέρας καταστρέφει, ενώ το θηρίο καταστρέφει αλλά και αυτοκαταστρέφεται. Έτσι ερμηνεύεται τουλάχιστον μέσα στο δικό μου μυαλό. Το θηρίο άνθρωπος λοιπόν έχει καταφέρει από τότε που σηκώθηκε στα δύο του πόδια να διαχωρίσει τη θέση του από τη φύση, τη μητέρα του, το μεγαλύτερο καλλιτέχνη που θα υπάρξει ποτέ, κατά τη γνώμη μου. Στο συγκεκριμένο κείμενο ένας καλλιτέχνης θέλει μα δε μπορεί να συνδυάσει έρωτα και τέχνη, γιατί ακριβώς σέρνει μαζί του την καταδίκη του ανθρώπου, το διαχωρισμό του από τη φύση. Ανακαλύπτει πως μόνο αυτή είναι ικανή να συνδυάσει έρωτα και τέχνη την ίδια στιγμή. Ο ήρωας του έργου λοιπόν, μετά από μια κοπιαστική διαδρομή καταλαβαίνει, πόσο μικρός και ασήμαντος είναι μπροστά στην μητέρα του με την οποία είναι σχεδόν αδύνατο να ενωθεί πια.
Το δελτίο τύπου αναφέρει ότι πρόκειται για μια εικαστική παράσταση-performance. Ποια στοιχεία της παράστασης είναι που της προσδίδουν αυτήν την ιδιότητα; Γρηγόρης: Η έντονη συνύπαρξη και συνδιαλλαγή των εικαστικών και μουσικών στοιχείων με το κείμενο και τον ηθοποιό….
Πώς γεννήθηκε το κείμενο της παράστασης; Νίκος: Το «Θηρίο» γεννήθηκε κάπου στα μέσα του 2010.Βρισκόμενος στην Αθήνα τότε και παρακολουθώντας κάποια μαθήματα δημιουργικής γραφής με τους Ματίνα Μόσχοβη και Παναγιώτη Λακιώτη, θέλησα να γράψω κάτι δικό μου. Το θέμα ήθελα να είναι ο έρωτας. Και μάλιστα μέσα από τα μάτια ενός καλλιτέχνη και δη ενός ζωγράφου. Κάτι που θα ήθελα να ήμουν αλλά δε μπόρεσα ποτέ. Κάποια στιγμή το παράτησα. Mετά από αρκετό χρόνο ξαναγυρνώντας Θεσσαλονίκη και μετά από μια έντονη προσωπική εμπειρία, το ίδιο το κείμενο με κάλεσε να ασχοληθώ μαζί του. Όταν άνοιξα να διαβάσω τις πρώτες 10 σελίδες που είχα γράψει, σοκαρίστηκα. Ότι είχα γράψει ήταν απίστευτα προφητικό. Έτσι άρχισα δειλά δειλά να το γράφω ξανά και με τη βοήθεια των δασκάλων μου που προανέφερα, κατάφερα να εκφράσω σε ένα θεατρικό μονόλογο ότι ένιωθα. Ήταν μια πολύ βασανιστική αλλά ταυτόχρονα πανέμορφη και δημιουργική πορεία, και έχω σκοπό να τη ξαναζήσω.
Δεδομένου ότι είστε ο συγγραφέας και μοναδικός ηθοποιός της παράστασης, πώς έγινε η υποκριτική προσέγγιση του ρόλου; Πώς μπορεί ο σκηνοθέτης να καθοδηγήσει τον συγγραφέα; Γρηγόρης: το θέατρο είναι η τέχνη που περιλαμβάνει όλες τις τέχνες μαζί….. αναπόφευκτα οι ηθοποιοί συνδιαλέγονται με τον χορο,το τραγούδι και μέσα άπτον αυτοσχεδιασμό με την σκηνοθεσία και την συγγραφή…. Έτσι κι ο Νίκος κατέγραψε στο χαρτί ότι καίει την ψυχή του όλα αυτά τα χρονιά στον χώρο….και το εμπιστεύτηκε σε μένα….και μετά ο συγγραφέας εξαφανίστηκε!!!! Από εκεί και πέρα προσεγγίσαμε το κείμενο οπώς σε κάθε άλλη δουλεία μας….δηλαδή από την αρχή σαν να ήταν αλλουνού …..η αλληλοεκτίμηση και η αγάπη για τη δουλειά μας το έκανε πολύ εύκολο…τώρα αν παιδεύτηκε μέσα του δεν το κατάλαβα….
Πείτε μας δυο λόγια για την ομάδα σας. Ποιοι είναι οι Eclipses Theatre Group ; Νίκος: Κατά τη γνώμη μου το Eclipses Group Theatre δεν είναι ομάδα. Ο όρος ομάδα, παρότι χρησιμοποιείται για την ευκολία του λόγου, δεν υφίσταται. Ομάδες δεν υπάρχουν πια. Ίσως κάποτε, σε εξαιρετικές περιπτώσεις και σε άλλες εποχές. Το Eclipses Group Theatre είναι μια ανοιχτή πλατφόρμα καλλιτεχνών με απόλυτη αλληλοεμπιστοσύνη και αλληλουποστήριξη, ένα σύνολο ανθρώπων με κοινές σκέψεις, κοινούς προβληματισμούς, κοινά ενδιαφέροντα, κοινή αισθητική, που θέλουν και έχουν την ανάγκη να επικοινωνήσουν πάνω από όλα ανθρώπινα, να δημιουργήσουν και να εργαστούν σκληρά για τα όνειρα των μελών της και όχι μόνο Ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2011 από τους Χρήστος Αθηνέλης, Ελεονώρα Αϊβαζίδου, Μαρίνα Γκούμλα, Ιωάννα Κατσαρού, Δημήτρης Μποζίνης, Νίκος Νικολαϊδης, Νίκος Ορτετζάτος, Γρηγόρης Παπαδόπουλος.