Το μυθιστόρημα «Το τρίτο στεφάνι», ως θεατρική παράσταση, παρακολουθήσαμε στη σκηνοθετική πρόταση του κ. Θ. Παπαγεωργίου,από το Κθβε. Σκηνοθετικά πολύ ενδιαφέρουσα απεικόνιση, εξελίχθηκε ως εποποιΐα μιας εποχής σε θραυσματικούς χρονικούς κύκλους, με εστίαση στις γυναικείες μορφές της Εκάβης και της Νίνας, αλλά και στα πρόσωπα μιας οικογενειακής και κοινωνικής καθημερινότητας, στην ιστορική-πολιτική πεπρωμένη εμβέλεια του χρονικού ορίου της ζωής τους.
Οι αφηγηματικοί κύκλοι ενώθηκαν θεατρικά σε πολλούς μετατοπισμούς, σε σκηνές εξομολογήσεων, δράσης, αντηχητικής αναπαράστασης. Αρχικά, η θεατρική καταγραφή, ακολούθησε τον μίτο των αναμνήσεων της Νίνας γύρω από το πρόσωπο της Εκάβης και του κοινωνικού λαϊκο-αστικού περίγυρου.Αποκάλυψε σταδιακά το παρελθόν, εξιστορώντας, άμεσα και με έμμεσο τρόπο, τον βίο ανθρώπων και τις περιπέτειές τους στον απόηχο της εποχής. Αναδύθηκαν έτσι οι φωνές των προσώπων των καιρών εκείνων, σε ένα θεατρικό παιχνίδι ψευδαισθήσεων, υπαινιγμών και θεατρικής πραγματικότητας, διαρθρωμένο εικαστικά σε σκηνές δράσης θεατρικής ροής, αφού τα πρόσωπα, που υποδύονται ρόλους, γίνονται ταυτόχρονα αφηγητές και θεατές της ζωής τους, στην ίδια τη σκηνή του θεάτρου,υπογραμμίζοντας τη θεατρική συνθήκη, στο βλέμμα των θεατών. 
Η παράσταση ανέδειξε την ατμόσφαιρα της εποχής, τις αντιλήψεις, την ψυχοσύνθεση των προσώπων και την ιδιαιτερότητα των χαρακτήρων. Με έμφαση στην καθαρότητα των εκφραστικών μέσων, έδειξε την κωμικότητα και την τραγικότητα των καταστάσεων, το πείσμα, τη ζωηρότητα, το ένστικτο και τις αντιφάσεις, τη μελαγχολική εσωστρέφεια,τον πόνο και τον εξομολογητικό απολογισμό, μιας αστείρευτης προφορικής εκμυστήρευσης, στο μεταίχμιο προσωπικών και κοινωνικών -πολιτικών αλλαγών, στο όριο του χρόνου που ορίζει τη ζωή στον μικρό και στον μεγάλο κύκλο.
Οι ηθοποιοί της παράστασης έδωσαν σχήμα και φωνή στους χαρακτήρες που υποδύθηκαν, κινήθηκαν με σφρίγος και συναισθηματική έκφραση στον χώρο της σκηνής του θεάτρου, πλαισιώνοντας την δυνατή ηρωίδα Εκάβη, έτσι όπως καθρεφτίστηκε θεατρικά, στο πρόσωπο της κ. Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και την ευάλωτη Νίνα, στην εκφραστική λεπτότητα της κ. Θ. Σκαρλάτου. Από το ευέλικτο, πολυεπίπεδο σκηνικό, αναδύθηκαν οι μυθιστορηματικοί ήρωες στη θεατρική εκδοχή, με τα κοστούμια της εποχής εκείνων των χρόνων και στο εικονικό, εξωτερικό περιβάλλον το οποίο ενίσχυσαν και οι φωτισμοί,σε έναν πολλαπλό μετατοπισμό του ιδιωτικού και δημόσιου χώρου, στην προοπτική μετακίνησης και μεγέθυνσης των προβλημάτων των ανθρώπων. Κύκλοι αφήγησης προέκυψαν από την ατομική οπτική του κλειστού οικογενειακού περιβάλλοντος, ως τον σχολιασμό του κοινωνικού περίγυρου, στον επάλληλο μετασχηματισμό του στη σκιά των ιστορικών γεγονότων.
Η μουσική, με εύγλωττη υφολογική τροπή στα τραγούδια και στις συνθέσεις, έντυσε με νοσταλγική πολυφωνία την παράσταση, αποτυπώνοντας σε συμπληρωματικές εκδοχές , πέραν της μεικτής γλωσσικής έκφρασης του κειμένου, το ύφος και την ένταση των συναισθημάτων των ανθρώπων του χωριού, της επαρχίας και της πρωτεύουσας, στην εποχή της επιτελούμενης αστικοποίησης.
«Το τρίτο στεφάνι», του Κώστα Ταχτσή
Διαβάστε εδώ τις ημερομηνίες των παραστάσεων
Διασκευή: Φασουλής, Σταμάτης – Νιάρχος, Θανάσης
Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξεργασία – Φωτισμοί: Παπαγεωργίου, Θανάσης
Σκηνικά: Πάτσας, Γιώργος
Κοστούμια: Κούση, Λέα
Μουσική: Μαραμής, Δημήτρης
Μουσική διδασκαλία: Βουδούρης, Νίκος
Εικονικό περιβάλλον: Μήτσιος, Στάθης
Βοηθός σκηνοθέτη: Τσόγκα, Κοραλία – Στρατάκη, Κική
Βοηθός σκηνογράφου: Πανά, Δανάη
Βοηθός ενδυματολόγου: Τσαγκαλίδου, Ήρις
Οργάνωση παραγωγής: Ελευθεριάδου, Φιλοθέη
Ηθοποιοί
Αλέξη, Κατερίνα (Μαρία)
Βλάχου, Μομώ (Πολυξένη, Ταβλαρίδαινα)
Δισλής, Θανάσης (φίλος Ντίνου, γιατρός Ευαγγελισμού, Μπάμπης, Μπόρος)
Δρόσου, Έφη (Ερασμία, Φρόσω Β’)
Ευαγόρου, Γιώργος (Αργύρης, Ιάσων)
Ζιάνα, Ελένη (Εκάβη νέα, φίλη Νίνας, κυρία απ’ τα παλιά, Λόλα)
Θυμιοπούλου, Ελένη (Μαριέτα, Φρόσω Α’)
Ιγνατιάδης, Θόδωρος (Παπαθανασίου, Νταβίκος, Θόδωρος)
Καραμφίλης, Γιάννης (Αραβαντινός, Πρασινομάτης, Κασσιανόπουλος, Πέτρος)
Κολοβός, Δημήτρης (Αντώνης)
Κωνσταντινίδου, Ελισάβετ (Εκάβη)
Λέμπερος, Βασίλης (Γιατρός Φώτη, Μαργαρίτης, πρόεδρος δικαστηρίου, Σωτήρης)
Μαντά, Άννα (Ελένη, Μάρθα)
Μαραγκόπουλος, Νικόλας (Δημήτρης)
Νταρακτσής, Χρίστος (Μιχάλης, υπάλληλος τηλεγραφείου, ανθυπομοίραρχος, λιμενικός, Κασιμάτης)
Παλάντζα, Λίλιαν (Θεία Μπέμπα, Ντόμνα, Αράπω, Ομπέρ)
Παπαδόπουλος, Βασίλης (Κάποιος με κόκκινο κοστούμι, Ντίνος)
Παπαδόπουλος, Χάρης (Φώτης, Καλαποθάκης, λουλουδάς)
Πουρέγκα, Μαριάννα (Νίνα Γ’, Νότα)
Σκαρλάτου, Θάλεια (Νίνα Α’)
Σκαρλάτου, Τζένη (Γαλάτεια, Κατίγκω)
Σκούρτας, Θοδωρής (Γιάννης Λόγγος, εισαγγελέας, διαδηλωτής)
Τσικάρα, Μάρα (φίλη Γαλάτειας, μάνα Φώτη, Ναϊρεντίν, γνωστή Εκάβης)
Τσόγκα, Κοραλία (Ιουλία Κασιμάτη, Κλειώ)
Χατζηϊωαννίδου, Μαρία (Νίνα Β’)
Χούρη, Άννη (Βιτώρια, νοσοκόμα, Ειρήνη)
Διαμαντούδης, Χρήστος
Καράμπαμπας, Γιάννης
Νεραντζής, Αχιλλέας – Στόκας, Δημήτρης (διπλή διανομή στο ρόλο του μικρού Άκη)
Στο ρόλο της Εκάβης η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, στην πρώτη της συνεργασία με το ΚΘΒΕ.
cityculture.gr / γράφει η Άγγελα Μάντζιου