Βγήκαν οι βάσεις… και δεν έφτασε το τέλος του κόσμου!

Written by

Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, τα βλέμματα όλης της χώρας είναι στραμμένα στους υποψήφιους φοιτητές. Σε εφημερίδες, διαδικτυακές σελίδες και τηλεοράσεις βλέπεις παντού τίτλους του τύπου «Πότε θα ανακοινωθούν οι βάσεις εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;» , «Δείτε τις εκτιμήσεις των βάσεων για φέτος» και ούτω καθεξής. Και τώρα οι βάσεις έχουν βγει. Και τώρα γνωρίζουμε πού πέρασε ο καθένας.

Σε σένα , λοιπόν, που πέτυχες τον αρχικό σου στόχο και πέρασες στη σχολή της επιλογής σου, σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια! Οι κόποι σου ανταμείφθηκαν και έχεις κάθε λόγο να αισθάνεσαι υπερήφανος.
Το άρθρο όμως αυτό είναι αφιερωμένο σε όσους απογοητεύτηκαν με τα αποτελέσματα. Σε αυτούς που κόπιασαν αλλά δεν κατάφεραν τελικά αυτό που ήθελαν.

Σε σένα, που καθώς πληκτρολογούσες τους κωδικούς σου για να μπεις στην ηλεκτρονική πλατφόρμα και να μάθεις τα αποτελέσματα θεωρούσες την αποτυχία σχεδόν δεδομένη, καθώς η σχολή που ήθελες να περάσεις πέρυσι είχε 15.897 μόρια και εσύ έχεις βγάλει 12.065. Σε σένα, που ένιωθες έναν τεράστιο κόμπο στο στομάχι εκείνη την ώρα και όταν μερικά δευτερόλεπτα αργότερα διαπίστωσες πως έχασες τη σχολή που ήθελες για 3 μόρια ξέσπασες σε κλάματα. Σε σένα, που ποτέ δεν ανήκες στα «φαβορί» και τα πρώτα σχόλια που άκουσες ήταν « Ε, αναμενόμενο, αφού δεν τα έπαιρνε το παιδί» .
«Που πέρασες;» είναι η πρώτη ερώτηση που σου κάνουν όλοι αυτές τις μέρες. Τους απαντάς λοιπόν και δεν φαίνονται και τόσο ενθουσιασμένοι. Άλλες φορές σε κοιτούν με οίκτο και άλλες υποτιμητικά ή αποδοκιμαστικά. Και εσύ ντρέπεσαι διότι απέτυχες.
Στάσου λίγο, για ποια αποτυχία μου μιλάς;
Πρέπει να μάθεις λοιπόν πως δεν εξαρτώνται όλα από τις πανελλήνιες εξετάσεις. Όταν είσαι 17 και 18 χρονών το μόνο που θέλεις είναι να τελειώσεις το σχολείο και να ξεκινήσεις τη «ζωάρα» σου ως φοιτητής. Όμως, σε αυτή την ηλικία, ελάχιστοι είναι βέβαιοι με το τι θέλουν να ασχοληθούν στο μέλλον και κατ ΄ επέκταση τι ακριβώς πρέπει να σπουδάσουν για να το πετύχουν.

Εάν, λοιπόν, έχεις περάσει σε μία σχολή που δεν την είχες ποτέ κατά νου, μπορείς να της δώσεις μία δεύτερη ευκαιρία. Μπορείς να παρακολουθήσεις μαθήματα, να μελετήσεις το πρόγραμμα σπουδών και να ενημερωθείς για τις προοπτικές που έχει και ίσως ανακαλύψεις πως σε ενδιαφέρουν άλλα πράγματα τελικά. Εάν πάλι νιώθεις πως δεν είναι για σένα, προσπάθησε την επόμενη χρονιά σε κάτι διαφορετικό. Και εάν αισθάνεσαι πως θα χάσεις ένα χρόνο σκέψου το εξής: ο χρόνος ούτως ή άλλως θα περάσει. Εσύ απλώς γέμισέ τον , μάζεψε εμπειρίες και μην παραμένεις σε αδράνεια περιμένοντας τα «καλύτερα» που έρχονται. Με διάφορους τρόπους μπορείς να αλλάξεις σχολή και εάν αποφασίσεις να ξαναδώσεις πανελλήνιες θα αποδείξεις στον εαυτό σου πόσο πείσμα και δύναμη διαθέτεις.

Δεν είναι όλα ένας μονόδρομος. Εναλλακτικές υπάρχουν αμέτρητες αρκεί να είσαι διατεθειμένος να ψάξεις. Για παράδειγμα , το ότι σπουδάζεις φιλολογία δε σημαίνει πως σπουδάζεις για να γίνεις φιλόλογος και να διδάσκεις σε σχολεία προετοιμάζοντας άλλους μαθητές για να περάσουν στην ίδια σχολή και να γίνουν και εκείνοι φιλόλογοι! Θα μπορούσες, ας πούμε, να «το γυρίσεις» στη δημοσιογραφία, στη συμβουλευτική και άλλα πολλά που ενδεχομένως δεν ήξερες καν ότι σε ενδιαφέρουν αλλά τα ανακάλυψες στην πορεία… Σε οποιαδήποτε σχολή και εάν είσαι, είτε πανεπιστήμιο, είτε ΤΕΙ , είτε ιδιωτική, πρέπει να δουλέψεις! Από εσένα κυρίως εξαρτάται το πώς θα εξελιχθείς! Ναι, ο μαθητής του 13 ο οποίος πέρασε σήμερα σε ΤΕΙ , αύριο μπορεί να διδάσκει σε πανεπιστήμιο. Μην επηρεάζεσαι από τις σκληρές κριτικές των άλλων και μην αφήσεις κανέναν να σε κάνει να πιστέψεις πως επειδή δεν έγραψες τόσο καλά στις πανελλήνιες δεν είσαι έξυπνος γενικότερα! Ουδεμία σύνδεση έχουν αυτά τα δύο, να το ξέρεις.

Ξε-αγχώσου λοιπόν, μάζεψε τα χαρτομάντιλα που έχεις αραδιάσει στον καναπέ και βγες μια βόλτα. Η «αποτυχία» του σήμερα μπορεί να οδηγήσει σε μία μεγάλη επιτυχία αύριο. Και εάν αυτή τη στιγμή αδυνατείς να τα καταλάβεις όλα αυτά κάνε τον κόπο και διάβασέ τα ξανά σε 3-4 χρόνια από τώρα . Και τότε θα κοιτάς τον λίγο πιο νέο εαυτό σου και θα σκέφτεσαι πως σε βασάνιζες χωρίς ουσιαστικό λόγο!
cityculture.gr / γράφει η Ηλιάνα Κατσάνου