Μικρή εισαγωγή.
Ένα κοριτσάκι Δημοτικού διαβάζει το πρόγραμμα της παράστασης και ρωτάει την μητέρα του, -«τι θα πει μανιφέστο;», εκείνη το προτρέπει να συνεχίσει το διάβασμα και θα καταλάβει τη σημασία της λέξης.
Εικόνες πριν την παράσταση. Παρέες διαφόρων ηλικιών. Φωνές και γέλια. Τα φώτα χαμηλώνουν. Η παράσταση αρχίζει με μουσική και ανοίγει η αυλαία.
Η παράσταση
Στην ατμόσφαιρα μιας γιορτής η παρωδία των αποκαλύψεων. Με αναφορές στο θέατρο και δηλωτικές εικόνες ηχομιμητικής αναπαράστασης στην μαθητεία διαπαιδαγώγησης των γενεών. Σκληροί φωτισμοί, ντεκόρ με την αισθητική μιας υπερβολής και κάποια άκομψα αντικείμενα, ένα γιορτινό τραπέζι γενεθλίων με τα ανάλογα αξεσουάρ, ένα επικλινές κρεββάτι, πόρτες, κουρτίνες, σκάλες, στο σκηνικό της παράστασης.
Σκηνοθετικά η σάτιρα του «Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία», εκτέθηκε σε αποστασιοποίηση παρατήρησης. Η εμπλοκή των θεατών χαράχτηκε από τα γέλια που προκάλεσαν πολλές φράσεις από τις υπερβολές και τις πόζες της υποκριτικής των ηρώων της παράστασης. Οι ερμηνείες ήταν πειστικές, αν και χρωματισμένες σε σημεία από ένα μανιερίστικο-τυποποιημένο στυλ ιδίως για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ερμηνείες ωστόσο ενταγμένες στην αύρα απορροής των χαρακτήρων ενός έργου σκωπτικού, ενταγμένου στην σχολιαστική κριτική της γαλλικής στερεοτυπίας, σχετικά με τον θεσμό της οικογένειας και της αστικής ηθικής, των αξιών, των δεσμών, των σχέσεων και της επικοινωνίας.
Η συνολική αποτίμηση είχε καλές στιγμές κίνησης και προσωποποιημένης έκφρασης. Η δράση απέπνεε μια σουρεαλιστική χροιά ανατροπής στις εικόνες καταγραφής της κατάστασης, αλλά απουσίαζε μια δυνατή ενέργεια έντασης και η σκηνή φάνταζε άδεια.
Η παράσταση ευχάριστη σε κάποια σημεία και με χάσματα ροής ως εικονική εντύπωση. Εμπλουτισμένη με μουσικές φράσεις όχι ικανές να ενδυναμώσουν το ψυχαγωγικό ζητούμενο αποτέλεσμα. Παράσταση προσεγμένης στυλιζαρισμένης κίνησης, με υποδόριο σαρκαστικό χιούμορ υπονοήσεων για τις αστικές σχέσεις, την οικογένεια και τα μυστικά της, ενός στατικού έργου που κάτω από την διακριτή αλαφράδα, παρά τα ερωτήματα και ερωτηματικά, φάνταζε και λίγο παλιό στις σύγχρονες αναγωγές και στη σύγκριση με άλλα έργα.
Επίλογος.
Στο χειροκρότημα των θεατών, όταν άναψαν τα φώτα της πλατείας, ακούστηκαν και οι παιδικές φωνές αναγνώρισης αγαπημένων προσώπων και η προσφώνηση – «μαμά!», κράτησε μια συγκινητική εντύπωση στον αέρα και έτσι έκλεισε ο κύκλος της πρεμιέρας της παράστασης «Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία» του ΚθβΕ.
Ταυτότητα παράστασης :«Βικτόρ ή Τα παιδιά στην εξουσία!» του Ροζέ Βιτράκ
Σκηνοθεσία: Γιάννης Αναστασάκης, Μετάφραση: Παύλος Μάτεσις, Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρία Μυλωνά, Μουσική: Δημήτρης Θεοχάρης, Eπιμέλεια κίνησης: Σοφία Παπανικάνδρου, Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος, Α’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Γιώργος Παπαστυλιανός, Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Γεωργία Κυριαζή, Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου, Οργάνωση παραγωγής: Μαριλύ Βεντούρη
* Βοηθός σκηνοθέτη (στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης): Γιώργος Μιχαλάκος, Βοηθός σκηνογράφου (στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης): Δέσποινα Τουτουντσόγλου, Βοηθός οργάνωσης παραγωγής (στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης): Γιώργος Γκρίνιας
Ηθοποιοί: Βασίλης Ντάρμας (Βικτόρ), Σοφία Καλεμκερίδου (Λιλή), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Κάρολος), Μαρία Μπαγανά (Αιμιλία), Γωγώ Παπαϊωάννου (Εσθήρ), Φωτεινή Τιμοθέου (Θηρεσία), Θάνος Φερετζέλης (Αντωνάκης), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Ίντα), Κώστας Σαντάς (Στρατηγός), Γιώργος Παπαστυλιανός (Γιατρός), Γεωργία Κυριαζή (Μαρία).
