Χαρήκαμε τη νέα κωμωδία των Μιχάλη Δαρνάκη και Μαρίας Λαφτσίδου “Εκκλησιάζοντες” από την Εταιρία Θεάτρου Mermiξ στο Θέατρο Αυλαία. Πρόκειται για μια σύγχρονη κωμωδία με έξυπνη πλοκή, πολλές σατιρικές νύξεις για τα σύγχρονα δεδομένα και ένα πολύ γρήγορο ρυθμό λόγου και κίνησης. ΄Ενα μοναστήρι του Παγγαίου Όρους τείνει να εξελιχθεί σε “πλυντήριο” μαύρου χρήματος, ενώ τα σκάνδαλα είναι άφθονα διότι εκεί μέσα μπλέκονται Πολιτική, Εκκλησία, και Δημοσιογραφία, ένα καυτό μίγμα στην σημερινή Ελλάδα.
Οι δυο συγγραφείς απέδειξαν τα μεγάλα αποθέματα χιουμοριστικής έμπνευσης που διαθέτουν, μεταφέροντάς μας εύστοχα τα κακώς κείμενα της σημερινής πραγματικότητας. Πρόκειται για ένα έργο που διασκεδάζει το κοινό αλλά και το προβληματίζει. Το γέλιο είναι άφθονο σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, οι αναγωγές στην σύγχρονη πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα σε σωστές δόσεις εντός ενός κειμένου που βασίζεται στα της Εκκλησίας αλλά “πηγαίνει” πολύ παραπέρα.
Οι ηθοποιοί Νίκος Βατικιώτης, Δημήτρης Δάγκαλης, Νίκος Τσολερίδης, Σταμάτης Στάμογλου, Ανδρέας Μαυρίδης, Μιχάλης Δαρνάκης έδωσαν ένα ρεσιτάλ ερμηνείας και πλαστικότητας κορμιού, αποδεικνύοντας πως τα Κρατικά Θέατρα είναι πολύ περιορισμένα σε αυτόν το τομέα (αν κάνουμε σύγκριση των δυο κατηγοριών ηθοποιών). Οι έξι αυτοί ηθοποιοί διαθέτουν περίσσιο ταλέντο κινησιολογικά, κάπου όμως το χάνουν στην εκφορά του λόγου γιατί ενίοτε μιλούν πολύ γρήγορα και δεν καταλαβαίνουμε τι λένε.
Το σκηνικό και τα κοστούμια του Νίκου Καλαϊτζίδη σε τόνους μαύρου-γκρι-άσπρου, σαφώς συμβολικά για όσα υπονοεί το κείμενο, θα μπορούσαν να έχουν (με κατάλληλους φωτισμούς σε αντίστοιχες στιγμές) κι άλλες αποχρώσεις, ακριβώς για να μας βγάλουν από τη μόνιμη γκρίζα μιζέρια και να μας δώσουν λίγες οπτικές “ανάσες”.
΄Εξυπνες και καθόλου συμβατικές οι χορογραφίες του Μάριου Μιλτιάδου, θα μπορούσαν να είναι πιο συχνές στην όλη δράση. Το ίδιο ισχύει για τις μουσικές επιλογές (καμία αναφορά ονόματος συντελεστή στο φυλλάδιο-πρόγραμμα) που ναι μεν ομορφαίνουν το όλο θέαμα, είναι όμως περιορισμένες, ίσως “παγιδευμένες” σε ποσότητα και ποιότητα από το κείμενο.
Η σκηνοθεσία της Μαρίας Λαφτσίδου είναι σφικτή και με πολλά ευρήματα, πήρε από το χέρι τους ηθοποιούς και τους πήγε πολύ ψηλά.
Δίνουμε συγχαρητήρια στη νεανική αυτή ομάδα και της ευχόμαστε πάντα επιτυχίες σε ένα χώρο που είναι εξαιρετικά δύσκολος και απαιτητικός, με τάσεις ανόδου στα επίπεδα δυσκολίας, μια και οι θεατρικές παραγωγές πανελληνίως πολλαπλασιάζονται.
cityculture.gr/ γράφει ο Σταμάτης Γαργαλιάνις