Η εκπαίδευση, ο τρόπος παράδοσης μαθημάτων στα ελληνικά Σχολεία και ειδικότερα στα Πανεπιστήμια είναι πλέον παλαιός και αποτυχημένος. Βλέπουμε όλους σχεδόν τους φοιτητές να σκύβουν το κεφάλι στο κινητό τους την ώρα που οι καθηγητές κάνουν μάθημα. Δηλαδή οι φοιτητές προσποιούνται ότι προσέχουν τον καθηγητή τους (κάνουν… ησυχία, βλέπετε!…) και οι καθηγητές προσποιούνται ότι οι
Σε avant-premiere είδαμε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης τη “Μεγάλη Χίμαιρα” από τον θίασο Πορεία, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου. Η διασκευή σε θεατρικό έργο ήταν πετυχημένη, μιας και ο Στρατής Πασχάλης κράτησε όλες τις κρυμμένες ανάσες, τα διαπεραστικά βλέμματα, τους ανομολόγητους πόθους του αρχικού κειμένου. Σίγουρα όμως θα μπορούσε να αποφύγει μερικές σκηνές, όπως αναφέρουμε κατωτέρω,
Ετερόκλιτη παράσταση με πολλές καινοτομίες, αλλά και δυσνόητες προσεγγίσεις της αρχαίας κωμωδίας. Για πρώτη φορά είδαμε ένα ηλεκτρονικά προβαλλόμενο και διαρκώς μεταβαλόμενο σκηνικό επί του ΕΔΑΦΟΥΣ (με προβολές από ψηλά)
Χαρήκαμε τη νέα κωμωδία των Μιχάλη Δαρνάκη και Μαρίας Λαφτσίδου “Εκκλησιάζοντες” από την Εταιρία Θεάτρου Mermiξ στο Θέατρο Αυλαία. Πρόκειται για μια σύγχρονη κωμωδία με έξυπνη πλοκή, πολλές σατιρικές νύξεις για τα σύγχρονα δεδομένα και ένα πολύ γρήγορο ρυθμό λόγου και κίνησης. ΄Ενα μοναστήρι του Παγγαίου Όρους τείνει να εξελιχθεί σε “πλυντήριο” μαύρου χρήματος, ενώ
Στην πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά και καινοφανή παράσταση για βρέφη που είδαμε στο Θ. Αθήναιο μας μπήκαν αυθόρμητα πολλά ερωτήματα : α. Μπορούν οι μικροί θεατές αυτής της ηλικίας (6 μηνών -3 ετών) να καταλάβουν το τι συμβαίνει επί της σκηνής ; β. Είναι θέατρο αυτό που βλέπουμε εμείς οι μεγάλοι ή απλά μια ώρα δημιουργικής
Στον συμπαθητικό ισόγειο θεατρικό χώρο “΄Αρατος” παρακολουθήσαμε πριν λίγες ημέρες σε avant-premiere την παράσταση “Αυγά Μαύρα” (κείμενο Διονύση Χαριτόπουλου) από έναν δυναμικό μικρό θίασο (ποιο το όνομά του ; – δεν το βρήκαμε στην αφίσα) αποτελούμενο από τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Κώστα Αβραμίδη και την ηθοποιό Μαρία Ανθίδου. Αμφότεροι μας παρέδωσαν θεατρικά ένα κομμάτι της
Η κ. Μαίρη Κωνσταντινίδου ίδρυσε την Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης, την οποία διευθύνει με μεγάλη επιτυχία μέχρι σήμερα. Ο υπογράφων παρακολούθησε μερικές πρόβες της και, γεμάτος περιέργεια αλλά και θαυμασμό από όσα είδε και άκουσε, θέλησε να θέσει στην ίδια μερικές ερωτήσεις. Κυρία Κωνσταντινίδου πριν πόσα χρόνια ιδρύθηκε η Μικτή Χορωδία ; Η Χορωδία ιδρύθηκε το
Το Μαύρο Θέατρο έγινε γνωστό στην χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια από παραστάσεις τσέχικων ομάδων που έδιναν τα μαγικά σόου τους σε σύντομες περιοδείες στην Ελλάδα. Πριν ένα χρόνο μας επισκέφθηκε στο Μέγαρο Μουσικής η εκπληκτική πολυεπίπεδη “Λατέρνα Μάτζικα” πάλι από την Τσεχία. Την “σκυτάλη” για τον ελληνικό χώρο σε αυτό το είδος και
Η Κυρία Θεοδοσία Σβολάκη είναι μια καταξιωμένη εκπαιδευτικός, πανελληνίως γνωστή στον χώρο του εκπαιδευτικού κουκλοθεάτρου με καλλιτεχνικές ανησυχίες. Πρόσφατα -και σε συνεργασία με την Πολιτιστική Εταιρία Εκπαιδευτικών Ν. Κιλκίς – μας χάρισε μια υπέροχη παράσταση, τον «Φεγγαροσκεπαστή», ένα μίγμα κουκλοθεάτρου και μαύρου θεάτρου. ΄Ετσι δεν χάσαμε την ευκαιρία να της θέσουμε ορισμένες ερωτήσεις σχετικές με
Είναι παρήγορο πως υπάρχουν ομάδες σαν αυτή του Vis Motrix Performance Studio που δίνουν ό, τι καλύτερο έχουν στην θεατρική Θεσσαλονίκη. Σε ένα από τα λιγοστά ισόγεια θέατρα της ταλαίπωρης αυτής πόλης και μέσα σε λίγα λεπτά παραδίδουν στο κοινό μια πανδαισία τεχνών όπως χορό, τραγούδι, περφόρμανς, μουσική, παντομίμα, συνοδευόμενα από πολυποίκιλες και με έξυπνο τρόπο μετακινούμενες
Σπάνια ένας κριτικός Τέχνης επιχειρεί να γράψει ένα κείμενο για κάτι που δεν είναι καλλιτεχνικό. Στην δική μας περίπτωση πρόκειται για ένα γεγονός που ξεκινάει να είναι καλλιτεχνικό (ή : βασίζεται στην Τέχνη) αλλά αποκτά διαστάσεις οργανωτικές. Την Τετάρτη 18 Μαϊου και ώρα 12.00 πραγματοποιήθηκε στο χώρο έξω από τον Εξώστη του Βασιλικού Θεάτρου μια
Η Κατερίνα Βρανά είναι γέννημα-θρέμμα Ελληνίδα που από το 2000 ζει στο εξωτερικό. Η βάση της είναι το Λονδίνο, έχει ζήσει στην Ινδία και έχει κάνει παραστάσεις σε Αγγλία, Ελλάδα, Αμερική και Αυστραλία. Έκανε σπουδές υποκριτικής αλλά την κέρδισε ο κωμικός αυτοσχεδιασμός. Το πρώτο της σόλο σόου “Feta with the Queen” απέσπασε πολύ καλές κριτικές
Στην μικρή, ιστορική πλεόν, αίθουσα του θεάτρου “Φλέμινγκ” είδαμε τον ταλαντούχο μίμο Στέλιο Χαρίτο σε ένα δυναμικό σταντ-απ, γεμάτο μιμήσεις πολλών πολιτικών και καλλιτεχνικών προσώπων. Ο Στέλιος σχολιάζει στο πρόγραμμά του πλήθος πολιτικών και καλλιτεχνικών προσώπων π.χ. την Ζωή Κωνσταντοπούλου ως Πρόεδρο της Βουλής να δίνει την έναρξη σε μια ακόμη συνεδρίαση των τριακοσίων, στη
Αρχίζουμε αυτή τη φορά την κριτική μας αντίστροφα, δηλαδή από το τέλος : Οι θεατές σηκώνονται όρθιοι να χειροκροτήσουν, κάτι που δεν το κάνουν σε άλλες παραστάσεις, ούτε κάν στην όπερα (κλασικός χώρος για χειροκροτήματα στα όρθια από το μέσο θεατή). Γιατί σηκώνονται ? Διότι είναι απαίδευτοι θεατρικά και νομίζουν πως χειροκροτούν την ίδια την
΄Οταν γράφεις κριτική για μια βραδιά stand-up έχεις de facto μια δυσκολία : τα όσα υπάρχουν για να κρίνεις περιορίζονται στα κείμενα που ακούγονται, μια και τα υπόλοιπα σκηνικά δεδομένα είναι σχεδόν ανύπαρκτα ! Οι ίδιοι οι κωμικοί που εμφανίζονται σε τέτοια στέκια το λένε συχνά : “τι μας χρειάζονται οι κριτικοί και τα κείμενά
Η παρούσα κριτική επιχειρεί, αρχικά, να “μιλήσει”, με αφορμή αυτό που ο υπογράφων είδε εκεί, για την σχέση Θεάτρου και Κοινού, σε επίπεδο Μάρκετινγκ. Ομάδες όπως η “Εταιρότητα” οφείλουν πάντα να προσέχουν όχι μόνο το Τι και το Πώς ανεβάζουν ένα κείμενο, αλλά το Πού και το Πότε. Η συμβουλή που έχουμε να δώσουμε σε
Για το πλούσιο και πρωτότυπο θέαμα που είδαμε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (σε συμπαραγωγή του ΜΜΑ και της εταιρέιας Lavrys), θα αρχίσουμε από την ονομασία της διάσημης ομάδας για να καταλήξουμε, μέσω αυτής, σε όσα ενδογενή του θεάματος θέλουμε να σχολιάσουμε. ΄Ετσι θα πούμε πως η λέξη cirque τίθεται μάλλον για λόγους μάρκετινγκ, μια και
Απογοητευτήκαμε αρκετά από την ταινία “Ουζερί Τσιτσάνης” !… Καλύτερα να την έλεγαν “Ουζερί Εστρέα”, ένας τέτοιος τίτλος θα ταίριαζε περισσότερο στην όλη υπόθεση. Επί δυο ώρες παρακολουθούσαμε τον κρυφό έρωτα ανάμεσα στην εβραιοπούλα Εστρέα και τον Χριστανό Γιώργο, κατά την περίοδο της Κατοχής στη Θεσσαλονίκη. Το ουζερί και μερικά από τα τραγούδια του αξέχαστου λαϊκού
Σε ένα καινούριο θεατρικό στέκι, τον “΄Αρατο”, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης (Πλ. Δημοκρατίας – Βαρδάρι – Μοσκώφ 12) είδαμε μια καλή δουλειά νέων ανθρώπων με τον τίτλο “No exit” σε κείμενα και σκηνοθεσία Νίκης Ποζίδου. Αρχικά να δώσουμε τα συγχαρητήριά μας στους υπεύθυνους του χώρου, διότι αφενός ξεκίνησαν την προσπάθεια δημιουργίας του σε μια εποχή
Σε τέτοιου είδους μαγικά θεάματα ο κάθε κριτικός μένει άναυδος και αμήχανος – ΤΙ να κριτικάρει και ΤΙ να σχολιάσει ; Το μόνο που του μένει είναι είτε να περιγράψει/σχολιάσει όσα είδε, είτε να προσπαθήσει να απομυθοποιήσει (βλ. : αποκρυπτογραφήσει) τα όσα συμβαίνουν επί σκηνής. ΄Ετσι στο πρώτο επίπεδο έχουμε να πούμε τα εξής :
Στο Μέγαρο Μουσικής είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μια ιδιότυπη παράσταση από την Ομάδα PAS.PAR.TU., την οποία εμψυχώνουν η ταλαντούχα χορογράφος-περφόρμερ Σοφία Μάντη και η δυναμική χορογράφος Χρύσα Ψωμιάδου . Η Σοφία Μάντη για πρώτη φορά υπογράφει θεατρικό κείμενο και είναι καλοδεχούμενη σε αυτό της το εγχείρημα. Η ίδια σκηνοθέτησε το όλο θέαμα το οποίο
Ο υπογράφων μεταβαίνει τακτικά στο εξωτερικό και προσπαθεί να παρακολουθεί θεατρικές παραστάσεις, όχι μόνο για να γράψει κριτική αλλά και για να διαπιστώσει το επίπεδο του θεάτρου στις χώρες που επισκέπτεται. Σε ένα κτίριο στο κέντρο του Βελιγραδίου, όμοιο -εσωτερικά- κατά πολύ με εκείνο του Εθνικού Θεάτρου στην Αγ. Κωνσταντίνου στην Αθήνα, παρακολούθησε πρόσφατα την
Το “Μαιευτήριο” τείνει τα τελευταία 2 χρόνια να εξελίσσεται σε ένα αξιόλογο στέκι για το Stand-Up. Φιλοξενούνται εκεί (Βαλαωρίτου 12 – κέντρο πόλης) σχεδόν κάθε Σάββατο νεαροί κωμικοί, ειδικευμένοι στο δύσκολο αυτό είδος θεάτρου. Επικεφαλής των ομάδων και οργανωτής σχεδόν όλων των παραστάσεων ο αεικίνητος Τζιουζέπε Βιέρι, ο οποίος το περασμένο Σάββατο παρουσίασε με επιτυχία
Συναντήσαμε την κ. Κατερίνα Σοπίδη στην φετινή Διεθνή ΄Εκθεση Θεσσαλονίκης όπου την παρακολουθήσαμε στην παιδική παράσταση με τίτλο «Αληθινή» στο πλαίσιο του 3ου Φεστιβάλ Παιδικού Θεάτρου. Εκεί ξεδίπλωσε ένα μεγάλο ταλέντο που έχει, την εγγαστριμυθία. Συγκεκριμένα κρατούσε στο δεξί της χέρι μια κούκλα, την Στέλλα και ταυτόχρονα με το άλλο χέρι έκανε κάποιες σκηνικές κινήσεις,
Ο υπογράφων κατάφερε να παρακολουθήσει τέσσερις μόνο παραστάσεις του Φεστιβάλ αυτού καθώς και 2 σεμινάρια. Η απουσία κριτικών που γράφουν άρθρα για όσα βλέπουν, είναι ολοφάνερη εδώ. Το ίδιο το Φεστιβάλ και οι οργανωτές του θα έπρεπε να καλούν μερικούς θεατρολόγους (ακόμη και προπτυχιακούς φοιτητές των Τμημάτων Θεάτρου) οι οποίοι θα μπορούν να συντάσσουν κριτικά
Ο κ. Παναγιώτης Μέντης, ένας από τους σημαντικότερους θεατρικούς συγγραφείς της χώρας μας, θα διανύει από τον ερχόμενο Οκτώβριο τον πρώτο χρόνο ανανέωσης της τετραετούς (πρώτης) θητείας του (2011-2015) στο ΔΗΠΕΘΕ Σερρών”. Διαδέχθηκε τον ηθοποιό, στιχουργό και σκηνοθέτη κ. Θοδωρή Γκόνη, σε ένα πόστο που, γενικά και σε όλη τη Ελλάδα, δεν συνηθίζεται να “βλέπει”
Ο υπογράφων επιθυμεί να δηλώσει αρχικά-σύμφωνα και με πάρα πολλά λεγόμενα πολλών θεατών και δημοσιογράφων- πως το FakeTime είναι μια παράσταση-σταθμός για τη Θεσσαλονίκη και την χώρα ολόκληρη, τολμούμε δε να πούμε πως ίσως πουθενά σε ολόκληρο τον κόσμο δεν θα βρεθεί κάτι αντίστοιχο και τόσο υψηλής ποιότητας-πρωτοτυπίας. Ψάξαμε στο ΄Ιντερνετ να βρούμε σε Αμερική
Στη ζωή κάθε θεατρόφιλου έρχονται μερικές ευκαιρίες να δει σωστό, ολοκληρωμένο θέατρο, από αυτά που σπάνια έως ποτέ βλέπει στην πατρίδα του, ακόμη και σε όλη τη ζωή του! Αυτό συνέβη και στον υπογράφοντα, ο οποίος απήλαυσε πρόσφατα μια τέτοια παράσταση σε μια μακρινή, σχετικά, χώρα την Πορτογαλία, και συγκεκριμένα στη Λισαβόνα. Στο Θέατρο «Πολιτεάμα»
Η Κυρία Ζερβάκη είναι μια γυναίκα που αξίζει κανείς να θαυμάζει για όσα έχει πετύχει στη ζωή της, αλλά και το δυναμισμό της που εξακολουθεί να την διακατέχει. Την ώρα που άλλες γυναίκες κλείνονται στο καβούκι τους (βλ. σπίτι, οικιακές δουλειές, οικ. εξάρτηση από τον σύζυγο) εκείνη βγαίνει με θάρρος στην αγορά και διαπρέπει. Ιδού