Η φόνισσα | κριτική

Written by

H Φόνισσα Κριτική από τον Βαγγέλη Ραφτόπουλο

Η φόνισσα είναι νουβέλα του Αλέξανδρου ΠΑΠΑΔΙΑΜΆΝΤΗ και θεωρείται ένα από τα καλλίτερα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, εκτυλίσσεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του , τη Σκιάθο, με κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, την Φραγκογιαννού, μια ηλικιωμένη χήρα, πικραμένη από την ζωή, βασανισμένη και πονεμένη σαν παιδί, σαν σύζυγος, σαν μητέρα, σαν γιαγιά.

Το θέατρο του άλλοτε, με πρωτεργάτη την Βαρβάρα Δουμανίδου, παίζει με τις δυνατότητές του, αρέσκεται να τις δοκιμάζει στη λογοτεχνία, την λαογραφία, τη θρησκεία, την εγκληματολογία και βγαίνει νικητής , προσφέροντας στους θεατές ένα απαράμιλλο, συνάμα και συγκλονιστικό θέαμα.
Στη φόνισσα , ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της λογοτεχνίας-όχι μόνο της ελληνικής- η σκηνοθέτης-Βαρβάρα Δουμανίδου- καταφέρνει να προσεγγίσει-δίκην ψυχογραφήματος- την Φραγκογιαννού, να της προσδώσει τα ελαφρυντικά που ακολουθούν τη ζωή της και να καταγράψει
με λεπτομέρεια και κυνισμό τα εγκλήματά της.
Η θέση της γυναίκας, ιδιαίτερα στην ελληνική περιφέρεια, δεν διαφέρει από αυτή της υπηρέτριας, του πράγματος, του θύματος και οι διάφοροι ρόλοι που καλείται να υποδυθεί την εξουθένωναν, την καθιστούσαν ένα πρόσωπο ανυπόληπτο, αναξιοπρεπές, ανάξιο.
Η φραγκογιαννού- Τζώρτζια Βογιατζόγλου- γυναίκα συνειδητοποιημένη και καθόλου παθητική, συλλαμβάνει τη φαεινή ιδέα να εξοντώσει κοριτσάκια, προκειμένου να μην υποφέρουν αργότερα, να μην υφίστανται μαρτύρια και καταπίεση από άτομα του συγγενικού και φιλικού περιβάλλοντος.
Με τύψεις, αλλά χωρίς μετάνοια, η φόνισσα θεωρεί ότι η μοίρα την επέλεξε να απαλλάξει τις νέες κοπέλες από τα δεινά του μέλλοντος.
Η Δουμανίδου, με θρησκευτική ευλάβεια στο κείμενο και μεγάλη ευφυία, κρατάει αποστάσεις από τους φόνους και την δολοφόνο, δεν την αθωώνει, δεν την καταδικάζει, αλλά επισημαίνει την εγκληματική της δράση, καταθέτοντας όμως και τα ελαφρυντικά που έχει.

Το έργο χαρακτηρίζεται σαν ψυχολογικό δράμα και θρίλερ, εντυπωσιάζει με τη διττή γραφή του, την λογοτεχνική και την εγκληματολογική, η δε παράσταση θεωρείται πλήρης, γιατί εκτός από την διείσδυση στην τυραννισμένη ψυχή της φόνισσας, μεταφέρει στον θεατή τον ευρύτερο περίγυρο του νησιού, τις ταξικές διαφορές και τη θέση-ή μη θέση- της γυναίκας.
Στο τέλος η φόνισσα, διωκόμενη από τους αστυνομικούς, πνίγεται.
Οι ηθοποιοί της παράστασης ξεπέρασαν τους εαυτούς τους και με επί κεφαλής την Τζώρτζια Βογιατζόγλου, τον Δημήτρη Βασιλειάδη-Παπαδιαμάντης- και την Όλγα Καλαμάρα-η εσωτερική φωνή της φόνισσας- παρέδωσαν στο κοινό μια θαυμάσια παράσταση.
Οι υπόλοιποι ηθοποιοί της παράστασης που απολαύσαμε στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ, ήταν η Βαρβάρα Δουμανίδου, η Βάλια Γκαγκάτση, ο Δημήτρης Ελιάς, ο Παναγιώτης Καβαλιεράκης, η Νατάσα Κοψαχείλη, η Θεοδώρα Κωστάκου, ο Νίκος Νικολαίδης, η Μαρία Σεμερτζίδου, ο Στέργιος Κωνσταντζίκης και οι μικρές Ρόζα
Καβαλιεράτου και Ελπίδα Τσαρδάκα.
Η μουσική και το τραγούδι της Νατάσας Κοψαχείλη υπέροχα.

cityculture.gr / Η φόνισσα / κριτική παράστασης / Βαγγέλης Ραφτόπουλος

Υ.Γ Η στήλη ευχαριστεί την κυρία Δουμανίδου που υπηρετεί τη πιο παραστατική τέχνη, αυτή του θεάτρου, σεβόμενη ιδιαίτερα αυτούς που ασκούν το λειτούργημα της κριτικής. Δεν μπορεί όμως να πει το ίδιο και για το άλλο θέατρο που παίζει επίσης τη φόνισσα, που προφανώς έχει μια άλλη αντίληψη για τη συνεργασία.