Η κωμωδία του τυχαίου θανάτου ενός Αναρχικού – κριτική

Written by

Ένα έργο 43 ετών επίκαιρο όσο ποτέ από τον εκπληκτικό Θεατράνθρωπο ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ   ενθουσίασε όσους το παρακολουθήσαμε στο θέατρο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ και μας άφησε με ένα πικρό χαμόγελο γιατί η εξουσία κάνει την δουλειά της , ανεξάρτητα από τις καυστικές ειρωνείες που δέχεται, τους εξευτελισμούς και την κριτική.

Ο ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ περιπαίζει  την δικαιοσύνη καθώς και την Αστυνομία της ΙΤΑΛΙΑΣ με έναν παράλογο τύπο που κατανικά τον παραλογισμό της εξουσίας, την βλακεία και τον φόβο της αστυνομίας με την ευφυία και το θράσος του και μεταβάλλει τα ανθρωπάκια της από αυταρχικούς  τυραννίσκους σε άβουλα όντα.

Με αφορμή την εκπαραθύρωση ενός αναρχικού ο μεταμφιεσμένος πρωταγωνιστης -Σπύρος Παπαδόπουλος- τρόφιμος ψυχιατρείου, εκμεταλλευόμενος την ηλιθιότητα των αστυνομικών και την απροσεξία τους, μελετά τον φάκελλο της υπόθεσης του αναρχικού και ανακρίνει-υποδυόμενος τον επιθεωρητή- τους αστυνομικούς που συνέχεια πέφτουν σε αντιφάσεις.

Ένα  διαχρονικό έργο που καταγράφει την αυθαιρεσία και την βλακεία της εξουσίας, που μετέρχεται όλων των μέσων για να επικρατήσει από την μια μεριά και την αντίδραση –με λεπτό χιούμορ και ειρωνεία- των πολιτών από την άλλη.

Ο Σπύρος Παπαδόπουλος, που σκηνοθέτησε το έργο, σαν ψυχοπαθής-με αυτογνωσία- ήταν καταπληκτικός.

Με διαρκή κίνηση, εξαιρετική ερμηνεία, με ακούραστη τεχνική και μπρίο, έδειξε ότι ευχαριστιόταν και αυτός, αφού έμπαινε στο πετσί του ρόλου έντεχνα και απόλυτα.

Κοντά του ο Χρήστος Μπίρος έμπειρος, εκφραστικός, αντάξιος συμπρωταγωνιστής.

Και οι υπόλοιποι όμως ηθοποιοί –Τ.Γιαννόπουλος,Αλ. Καλπακίδης, Στ. Πέτσος και Νικ. Κοτσαηλίδου- συνεισέφεραν υα μέγιστα στο διαρκές κέφι, στην αδιάλειπτη απόλαυση, στο συνεχές ανατρεπτικό στόρυ.

Η μουσική από τα Κίτρινα Ποδήλατα  σύμφωνη με το έργο.-

H   KΩΜΩΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΧΑΙΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΝΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ