Η Λυσσασμένη Γάτα, είναι ένα θαυμάσιο έργο του Τένεσυ Ουίλιαμς –κινηματογραφικό αριστούργημα του 1958 με τους Πωλ Νιούμαν και Ελίζαμπεθ Τέιλορ- . Ο σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης εξέφρασε ιδανικά τη τεχνοτροπία του συγγραφέα. Δίδαξε στη κόψη του ξυραφιού και έσπρωξε τις καταστάσεις στα άκρα. Και όλα αυτά, χωρίς να ζημιώσει τις ισορροπίες του κειμένου.
Η παράσταση η Λυσσασμένη Γάτα υπήρξε τεκμηριωμένη στις σημασίες της, κυριαρχική στο κλίμα της και προετοιμασμένη εξαντλητικά.
Άλλωστε τα παραπάνω στοιχεία θα ήταν αδύνατον να λείψουν από ένα ποιητικό έργο, που κυριαρχούν οι δραματικές σκηνές και οι συναισθηματικές μεταπτώσεις.
Οι τελευταίες, ιδιαίτερα, είναι το βασικό συστατικό του χαρακτήρα του ιδιαίτερου συγγραφέα, που αρέσκεται στις τρικυμίες που δημιουργούν οι θυελλώδεις χαρακτήρες του, αν και αφήνει στο τέλος κάποιες κρυφές ελπίδες σωτηρίας ανθρώπων και καταστάσεων.
Ο Τσακίρογλου, ώριμος όσο ποτέ, κινήθηκε με μεγάλη εμπειρία, θεατρική σοφία και ικανότητα στις ανηφόρες του έργου, αποτέλεσε τον άξονα , γύρω από τον οποίο περιστράφηκαν όλες και όλα.
Στα εξηκοστά πέντε γενέθλιά του ο big daddy ‘ερχεται αντιμέτωπος με τα προβλήματα των οικογενειών των γιων του, του μέθυσου Μπρικ και της συζύγου του Μάγκι από τη μια μεριά και του Γκούπερ και της συζύγου του Μέη από την άλλη.
Το πρώτο ζευγάρι άτεκνο , με πολλά διαπροσωπικά προβλήματα και το δεύτερο πολύτεκνο, με καταστρωμένα σχέδια υφαρπαγής της πατρικής περιουσίας.
Οι αντεγκλήσεις των αδελφών αδυσώπητες, των συννυφάδων θανατηφόρες, αλλά η σύγκρουση πατέρα και μέθυσου γιου προσέδωσε μια παράξενη αίγλη στη παράσταση και όπλισε με αιχμηρά αντικείμενα , καρφωμένα στη πλάτη των πρωταγωνιστών.
Το φινάλε αποδίδει το αναμενόμενο δίκαιο και κατά κάποιο τρόπο ελαφρύνει το βαρύ κλίμα που ήταν διάχυτο σε όλη τη διάρκεια του έργου.
Η Μαρία Κίτσου, ως η γλυκιά νύφη Μάγκι, ξεδίπλωσε το πλούσιο ταλέντο της, απέδωσε άριστα τόσο τους χαμηλούς, όσο και τους ψηλούς τόνους του ρόλου της και με μια μικρή βελτίωση της κίνησής της, θα εξελιχθεί σίγουρα.
Η Ελένη Κρίτα, ως μπιγκ μάμα- ακροβάτησε με χορευτική ισορροπία στις απαιτήσεις του δύσκολου ρόλου της.
Ο Ορέστης Τζιόβας, ως μέθυσος γιος και πρώην αθλητής, ασφαλώς χρειάζεται μεγαλύτερη και ορθότερη καθοδήγηση σε τέτοιους ρόλους.
Ο Γεράσιμος Σκαφίδας ,πειστικός στο ρόλο του συμφεροντολόγου γιου.
Η Μπέτυ Σκαφίδα, ως κακιά νύφη, ήταν άψογη.
Επίσης έπαιξαν οι Δημήτρης Ραφαέλος,Δημήτρης Σταματελόπουλος και Μαρία Νίκα.
Η λυσσασμένη γάτα – Συντελεστές
Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Δραματολογική συνεργασία: Μαριλένα Παναγιωτοπούλου
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Σκηνικά: Έλλη Λιδωρικιώτη
Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Σιτώτης
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός Σκηνοθέτη: Εύα Οικονόμου – Βαμβακά
Βοηθός Σκηνογράφου: Σοφία Κατάκη
Βοηθός Ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα
Βοηθός παραγωγής: Έμμα Μαυρέλη
Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ
* Η μουσική θα παίζεται ζωντανά από τους ηθοποιούς
Παίζουν:
Μπιγκ Ντάντι: Νικήτας Τσακίρογλου
Μάγκι: Μαρία Κίτσου
Μπρικ: Ορέστης Τζιόβας
Μπιγκ Μάμα: Ελένη Κρίτα
Γκούπερ: Γεράσιμος Σκαφίδας
Μέη: Μπέτυ Αποστόλου
Γιατρός Μπόου: Δημήτρης Ραφαέλος
Αιδεσιμότατος Τούκερ – παιδί: Δημήτρης Σταματελόπουλος (τρομπέτα)*
Υπηρέτρια Σάλυ – παιδί: Μαρία Νίκα (βιολί)
«θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ»
Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή)
Τηλεφωνικές κρατήσεις: 210.32.55.444
(Δευτέρα – Παρασκευή 10:00 – 17:00)
Προπώληση/πώληση εισιτηρίων:
ώρες ταμείου 18:00-21:00
(ανοικτό μόνο τις ημέρες των παραστάσεων)
Πρόσβαση:
«θησείον – ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ»
Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή)
Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος: Σταθμός Θησείο
Μετρό: Γραμμή 3, Μοναστηράκι
cityculture.gr/ γράφει ο Βαγγέλης Ραφτόπουλος