Όλοι έχει τύχει να πετύχουμε αγγελίες στις οποίες ζητάνε άτομα για ημι-απασχόληση, τόσο σε εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, όσο σε εταιρίες για προώθηση προϊόντων, τηλε-πωλήσεις και ούτω καθεξής. Κάποιοι από εμάς είχαν την τύχη να περάσουν από συνεντεύξεις ακόμα και να εργαστούν λίγες ημέρες για αυτούς τους εκπληκτικούς ‘εργοδότες’. Εργοδοσία κοντά στον εργαζόμενο, τόσο κοντά που δε χρειάζονται διαπιστευτήρια, επίσημες προσλήψεις, ασφαλιστήρια και τέτοιες αηδίες. Αυτοί οι τύποι αποτελούν τις λεγόμενες μικρές ιδιοφυές – αφού εκμεταλλευόμενοι την κρίση, την ολοένα αυξανόμενη ανεργία, την όρεξη για δουλειά των νέων ανθρώπων αλλά και την τεράστια ανάγκη έχουν εγκαθιδρύσει ένα νέο μοντέλο απασχόλησης. Οι συμβάσεις κρατούν από 3 έως 10 μέρες, ενώ ο μισθός ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό του.. τίποτα. Σατανικόν!
Η κομπίνα έχει ως εξής. Το εκάστοτε θύμα πρόθυμο και καλόπιστο βαδίζει, ωσάν τον αμνό, στη συνέντευξη. Στο βωμό της καλής πρώτης εντύπωσης συμφωνεί γρήγορα να περάσει από ένα δοκιμαστικό κάποιων ημερών ώστε να κριθεί αν είναι κατάλληλο για τη δουλειά, εργατικό και τα λοιπά. Ταυτόχρονα πολλά ακόμη, εν δυνάμει, θύματα επικοινωνούν με την εταιρία ψάχνοντας για εργασία, περνώντας την παραπάνω διαδικασία. Ως εκ του αποτελέσματος οι καλοί εργοδότες μας βρίσκονται με πλειάδα αιτήσεων για δουλειά και φυσικά τους αντίστοιχους καρμίρηδες, που πλανώνται πλάνην οικτράν, ότι θα καταφέρουν να εργασθούν. Δε θέλει και πολύ, βρώμικο, επιχειρηματικό μυαλό για να συνειδητοποιήσει κανείς τις απεριόριστες δυνατότητες εκμετάλλευσης που σου παρέχει το γνωστό σε όλους μας «πάνω χέρι».
Έτσι, μετά τη βδομάδα που έχεις σκιστεί να δείξεις τον καλύτερο σου εαυτό μαζεύεις τα μπογαλάκια σου και φεύγεις, ενώ έχουν ήδη έτοιμο τον αντικαταστάτη σου. Αποτέλεσμα; Eργατο-ώρες κανονικά δουλεμένες και εργατο- υπάλληλοι κανονικότατα απλήρωτοι. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά και κυρίως καμία παρανομία.
«Γιατί μανδάμ εν γνώσει σου δεν ερχόσουν μια ολόκληρη εβδομάδα;» θα σου πούν και άντε να βρεις το δίκιο σου μετά. Με γεια μας.