Οι Noir Désir (Σκοτεινή Επιθυμία) το δημοφιλές γαλλικό ροκ συγκρότημα και η τραγική ανατροπή

Written by

Oι Noir Désir (Σκοτεινή Επιθυμία) είναι ένα δημοφιλές γαλλικό ροκ συγκρότημα, ανενεργό τα τελευταία χρόνια. Αυτό συνέβη μετά από μια τραγική τροπή στη ζωή του τραγουδιστή τους Bertrand Cantat.

Οι  Noir Désir σχηματίστηκαν το 1980 από τον Bertrand Cantat και τον κιθαρίστα Serge Teyssot-Gay, συμφοιτητές σε κολλέγιο στο Μπορντώ. Λίγους μήνες αργότερα προστέθηκε ο ντράμερ Denis Barthe και η σύνθεση συμπληρώθηκε με τον μπασίστα Vincent Leriche. Το 1982 o Serge Teyssot-Gay άφησε το συγκρότημα για να δημιουργήσει το ντουέτο B.A.M. και στη θέση του ήρθε ο μπασίστας Frédéric Vidalenc.

Με την επιστροφή του Teyssot το 1985, η σύνθεση σταθεροποιήθηκε στους Bertrand Cantat, Denis Barthe, Serge Teyssot-Gay και Frédéric Vidalenck για τα επόμενα δέκα χρόνια. Το γκρουπ έγινε γνωστό σαν μέρος της underground σκηνής της πόλης, παίζοντας πανκ και new wave, χωρίς ωστόσο ηχογραφήσεις.

Το πρώτο τους άλμπουμ, το μίνι Lp Où veux tu qu’je r’garde? κυκλοφόρησε το 1987. Το επόμενο, Veuillez rendre l’âme (à qui elle appartient), που κυκλοφόρησε το 1989, τους έκανε αρκετά γνωστούς. Ξεχώρισε ιδιαίτερα για το κομμάτι Aux Sombres Héros de l’Amer, κάτι που δεν άρεσε στους ίδιους, αφού δεν ήθελαν να γίνουν εμπορικό συγκρότημα. Παρόλα αυτά περιοδεύουν στη Γαλλία, αλλά και στη Σοβιετική Ένωση και τον Καναδά.

Το επόμενο άλμπουμ Du ciment sous les plaines, που κυκλοφορεί αρχές του 1991, σηματοδοτεί μια στροφή σε πιο μαύρη ατμόσφαιρα. Ο ήχος έγινε  πιο άγριος , μαζί και η διάθεση για πολιτική και κοινωνική κριτική. Γίνονται πλατιά γνωστοί και περιοδεύουν σε πολλά μέρη ανά τον κόσμο.

Η ένταση και το πάθος της περιοδείας που ακολούθησε (και που έδωσε το υλικό για το ζωντανό άλμπουμ Deus Irae του 1994) στέλνει τον Cantat στο νοσοκομείο. Έκανε μια εγχείρηση στις φωνητικές χορδές κι ακολουθεί μια περίοδος σχετικής απραξίας.

Οι Noir Désir επιστρέφουν

Οι Noir Désir επιστρέφουν το 1996 με το άλμπουμ 666667 Club και τον Jean-Paul Roy στη θέση του Vidalenc κι αρχίζει μια νέα περίοδος επιτυχίας. Αυτή τη φορά επεκτείνεται και στο mainstream. Το 1998 κερδίζουν το βραβείου του συγκροτήματος της χρονιάς για το τραγούδι τους L’Homme pressé. Αρνούνται να παραστούν στη βράβευση.

Η περιοδεία που ακολούθησε το άλμπουμ κατέληξε σε δεύτερη εγχείρηση για τον Cantat, κι έτσι οι εμφανίσεις του αραίωσαν. Συνέχισαν όμως να εμφανίζονται σε φεστιβάλ κατά της παγκοσμιοποίησης και του ρατσισμού. Παράλληλα διοργάνωσαν και το φεστιβάλ “Μια μέρα στο Μπορντώ”.

Στο σημείο αυτό οι Noir Désir ήταν το πιο δημοφιλές ροκ συγκρότημα της Γαλλίας, μια θέση που θεωρείται ότι κατέχουν μέχρι σήμερα. Οι εμπνευσμένοι στίχοι του Cantat, είναι επηρεασμένοι από τη Γαλλική λογοτεχνία αλλά και από την πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Είναι ντυμένοι με μια μουσική που χαρακτηρίζεται από έμπνευση αλλά και πολυμορφία. Δανείζεται από το πανκ, το ροκ, τη γαλλική παράδοση πολλές φορές αλλά και την ηλεκτρονική και έθνικ μουσική.

Η διάθεσή τους για κοινωνική κριτική και η συνεπής στάση τους απέναντι στις θέσεις τους και τη μουσική τους, παρά την επιτυχία τους, τους έκανε πολύ δημοφιλείς στη γαλλική νεολαία.

Επόμενη κυκλοφορία το One Trip/One Noise με ρεμίξ τραγουδιών τους και η συλλογή En route pour la joie. Το 2001 κυκλοφορούν το δίσκο Des visages des figures, στον οποίο συμμετέχουν αρκετοί προσκεκλημένοι. Το τραγούδι τους Le Vent nous portera στο οποίο συμμετέχει ο Μάνου Τσάο φτάνει στο νούμερο 3 των charts της Γαλλίας. Παράλληλα κάνει επιτυχία και στο εξωτερικό.

Η τραγική ανατροπή και το τέλος των Noir Désir

Στις 1 Αυγούστου 2003 στο Βίλνιους της Λιθουανίας, ο Cantat χτύπησε τη φίλη του ηθοποιό Μαρί Τρεντινιάν κατά τη διάρκεια ενός καυγά. Αυτό συνέβη ενώ ήταν μεθυσμένος, με αποτέλεσμα αυτή να πεθάνει μερικές μέρες αργότερα. Ο Cantat δικάστηκε και καταδικάστηκε, στις 29 Μαρτίου 2004, από Λιθουανικό δικαστήριο σε φυλάκιση οκτώ χρόνων.

Εξέτισε την ποινή του αρχικά στη Λιθουανία και στη συνέχεια σε μια φυλακή κοντά στην Τουλούζη. Μετά από 3 χρόνια φυλάκισης ο Καντά αποφυλακίστηκε, τον Οκτώβριο του 2007, με αναστολή του υπολοίπου της ποινής του.

Noir Désir -Le Vent Nous Portera (με ελληνικούς υπότιτλους)

Ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια τους με υπέροχους στίχους είναι το Le Vent Nous Portera (θα μας πάρει ο άνεμος). Μπορείτε να το δείτε  εδώ με ελληνικούς υπότιτλους για να πάρετε μια ιδέα για τους στίχους. Όσοι γνωρίζουν γαλλικά βέβαια θα εκτιμήσουν περισσότερο τους στίχους μια και η μετάφραση χάνει αρκετά:

Στίχοι – Lyrics :
Je n’ai pas peur de la route
Faudrait voir, faut qu’on y goûte
Des méandres au creux des reins
Et tout ira bien là
Le vent nous portera

Ton message à la Grande Ourse
Et la trajectoire de la course
Un instantané de velours
Même s’il ne sert à rien va
Le vent l’emportera
Tout disparaîtra mais
Le vent nous portera

La caresse et la mitraille
Et cette plaie qui nous tiraille
Le palais des autres jours
D’hier et demain
Le vent les portera

Génetique en bandouillère
Des chromosomes dans l’atmosphère
Des taxis pour les galaxies
Et mon tapis volant dis ?
Le vent l’emportera
Tout disparaîtra mais
Le vent nous portera…

 

Και το εδώ το επίσημο video των Noir Désir – Le Vent Nous Portera

Το συγκρότημα παραμένει έκτοτε ανενεργό, χωρίς να αποκλείονται σκέψεις για επιστροφή. Τα εναπομείναντα μέλη κυκλοφόρησαν το 2005 τη συλλογή Noir Désir en public και το DVD Noir Désir en images, στη δημιουργία των οποίων συμμετείχε και ο Cantat. Τα υπόλοιπα μέλη επίσης έγραψαν τη μουσική για την ταινία Enfermés Dehors του 2006.

Noir Désir δισκογραφία

  • Où veux tu qu’je r’garde? (1986)
  • Veuillez rendre l’âme (à qui elle appartient) (1989)
  • Du ciment sous les plaines (1991)
  • Tostaky (1992)
  • Dies Irae (live) (1994)
  • 666667 Club (1996)
  • One Trip / One Noise (1998 – remixes)
  • En route pour la joie (2000 – compilation)
  • Des visages des figures (2001)
  • Noir Désir en public (2005)
  • Noir Désir en images (DVD) (2005)

πηγή Βικιπαίδεια

 

cityculture.gr/ αντι-γράφει ο Πέτρος Γραμμενίδης