Και μόνος του ο τίτλος μαρτυρά δράμα που όμως η Λένα Πετροπούλου το διάνθισε με άφθονο γέλιο, με επιτυχημένο μείγμα, που επί εκατό λεπτά διασκέδασε τους θεατές που παραβρέθηκαν στο θέατρο Σοφούλη, απολαμβάνοντας μία έξοχη μουσική παράσταση, γεμάτη από λαικά τραγούδια, ρέοντα λόγο και πρωταγωνιστές τύπους λίγο καλόκαρδους,λίγο underground, που είχαν και μπέσα και εγκληματική διάθεση.
Το 1947, σε δύσκολες περιόδους για τη χώρα και το λαό της, ο καθένας προσπαθεί να βρει τρόπους να επιβιώσει, τρόπους νόμιμους, ημινόμιμους και παράνομους.
Ο Θανάσης, κάτι μεταξύ Πλατή και Φέρμα, γνήσιο κουτσαβάκι, με μία πονεμένη ιστορία να κουβαλά από τη Σμύρνη, ιδιοκτήτης οικογενειακού λαικού κέντρου, αντικαθιστά τη πρώτη φίρμα του μαγαζιού-που του φεύγει άδοξα- με ένα ντουέτο-καθαρίστρια και εργάτη- που με φωνές-δυναμίτη σπάζει κόκκαλα,γεμίζει το μαγαζί και τη τσέπη του αφεντικού.
Η ιστορία του έργου γνωστή, πονεμένη, με αίσιο τέλος, τα τραγούδια καλοπαιγμένα και ερμηνευμένα εξαίσια, σε ένα λιτό μουσικό δράμα, άρεσαν στους θεατές που συμμετείχαν , σε μία ωραία επινόηση της σκηνοθέτη και συγγραφέα του .
Ο Πέτρος Μαλιάρας στους ρόλους του λούστρου, του εργάτη και του τραγουδιστή ξεδίπλωσε ένα ταλέντο εξαιρετικό, είτε με το λόγο, είτε με τις κινήσεις, είτε με την ωραία φωνή του, Ο Νίκος Ταπλίδης, ιδιοκτήτης, μάγκας και δερβίσης μαζί, στα όρια του εγκλήματος, έπεισε με τις γκριμάτσες του, τις απειλές του, τον πόνο για την γυναίκα που έχασε στη Σμύρνη, ο Γιώργος Δερνίκας συμπλήρωσε την ανδρική τριάδα, με ερμηνεία αυθεντική και λεβέντικη στο ρόλο του παρουσιαστή του μουσικού προγράμματος.
Οι γυναίκες της παράστασης Μάρα Γαβριηλίδου, Ζωή Κατσιλέρου, Μαρία Παπαγιαννάκη, ωραίες, θελκτικές και καλλίφωνες συμπλήρωσαν το cast με τρόπο αρμονικό και ιδανικό, πότε κλαίγοντας, πότε γελώντας, πότε ερωτευόμενες.
Το happy end της παράστασης –η αποκάλυψη ότι ο τραγουδιστής είναι γιος του αφεντικού- ακυρώνει τα μαύρα σύννεφα που προηγήθηκαν και στέλνει αισιόδοξα μηνύματα , μηνύματα που μεταφέρονται από το στενό χώρο του κέντρου στους θεατές και από εκεί σε όλη τη χώρα.
Οι μουσικοί Άγγελος Μπουρνάς και Πάνος Χαραλαμπίδης εντυπωσίασαν με τη κιθάρα και το μπουζούκι, δίνοντας μία άλλη αίσθηση, αίσθηση χαράς και απόλαυσης.
Θα ήταν καλό το θαυμάσιο αυτό έργο-σύνθεση πρόζας και λαικής-ρεμπέτικης μουσικής να παίζεται για πολύ καιρό ακόμη, γιατί η συμβολή του σαν φάρμακου στη θλίψη μας είναι αναγκαία.-
Κριτική από τον Βαγγέλη Ραφτόπουλο