O Jacques-Henri Lartique γεννήθηκε το 1894 στη Γαλλία. Σπούδασε με δασκάλους στο σπίτι και μελέτησε ζωγραφική. Στην φωτογραφία ήταν αυτοδίδακτος και μέχρι τα βαθιά του γεράματα δήλωνε ερασιτέχνης.
Φωτογράφιζε από την ηλικία των επτά ετών. Θέμα του ήταν οτιδήποτε συνέβαινε μπροστά στα μάτια του. Αποτύπωσε στη διάρκεια όλης του της ζωής χαρούμενες και αστείες στιγμές του άμεσου περιβάλλοντός του, δημιουργώντας ένα μαγικό προσωπικό, οπτικό ημερολόγιο. 
Έχει χαρακτηριστεί ως «ο πιο χαρισματικός ερασιτέχνης» φωτογράφος.
Οι φωτογραφίες του δεν προδίδουν κανένα «μεγάλο όραμα», ούτε σκληραίνουν κάτω από το βάρος της πραγματικότητας. Απεναντίας ξεχειλίζουν από αυτοπεποίθηση και χαρά για τη ζωή. Θα έλεγε κανείς πως το έργο του Lartique διαιωνίζει την παρισινή Belle Epoque των παιδικών του χρόνων με τις διασκεδάσεις στην ύπαιθρο, τις ανακαλύψεις νέων hobbies και την ανεμελιά της μεγαλοαστικής τάξης. Η χαρά που περιρρέει τις φωτογραφίες του, η έκπληξη και ο θαυμασμός για τα φαινόμενα της ζωής, μόνο στα μάτια της παιδικής ηλικίας και της αθωότητας μπορεί να τα συναντήσει κανείς.
Οι φωτογραφίες του άρχισαν να εκτιμώνται και να εκτίθενται μετά το 1963. Ο Lartique ήταν 69 ετών όταν ο Charles Rado ανακάλυψε την μαγεία των φωτογραφιών των παιδικών του χρόνων και τον έφερε σε επαφή με τον John Szarkowski επιμελητή του MoMA της Νέας Υόρκης, ο οποίος και οργάνωσε έκθεση αφιερωμένη στο έργο του.
Ο Jacques-Henri Lartique πέθανε πλήρης ημερών στα 92 του χρόνια στη Γαλλία το 1986. Εκτός από σπουδαίος φωτογράφος υπήρξε και σημαντικός ζωγράφος δραστήριος εκθεσιακά από το 1922.
cityculture/ γράφει η Γιώτα Χρήστου