Μάκβεθ Jo Nesbo ή ο Μάκβεθ του Σαίξπηρ στη εποχή του βασιλιά της αστυνομικής λογοτεχνίας

Written by

Όταν πρωτοδιαβάσεις τον τίτλο Μάκβεθ Jo Nesbo κάπου τα χάνεις μέχρι να καταλάβεις τι γίνεται. Ψάχνεις το συσχετισμό που μπορεί να έχουν το πιο γνωστό έργο του Σαίξπηρ με τον βασιλιά της σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας !  Ο δαιμόνιος δημιουργός του ντετέκτιβ Χάρι Χόλε, αυτή τη φορά με μια αστυνομική περιπέτεια  που είναι ταυτόχρονα και ένα συγκλονιστικό ψυχολογικό θρίλερ, καταθέτει τη δική του εκδοχή πάνω στο σαιξπηρικό Μάκβεθ.  

Φόντο μια ζοφερή αποβιομηχανοποιημένη πόλη που σπαράσσεται από τη διαφθορά και το έγκλημα. Μια απόπειρα σύλληψης εμπόρων ναρκωτικών μετατρέπεται σε λουτρό αίματος. Την ευθύνη να ξεκαθαρίσει την υπόθεση αναλαμβάνει ο επιθεωρητής Μάκβεθ και η ομάδα του. Είναι ο καλύτερος μπάτσος της πόλης αλλά τον στοιχειώνει το παρελθόν του. Για την επιτυχία του θα του δοθούν απλόχερα χρήματα, εξουσία, σεβασμός,  Γιατί όμως νιώθει πως δεν θα πάρει ό,τι δικαιωματικά του ανήκει παρά μόνο αν σκοτώσει;

Ο Jo Nesbo σε βίντεο αποκαλύπτει στοιχεία για το νέο του βιβλιο

Ο βασιλιάς του αστυνομικού σε ένα αποκλειστικό βίντεο  αποκαλύπτει στοιχεία για το νέο του βιβλίο, τον Μάκβεθ. Ξεδιπλώνει μπροστά στον φακό την ιδιαίτερη σχέση του με το συγκεκριμένο έργο του Σαίξπηρ που τον οδήγησε να καταπιαστεί με αυτό όταν του ζητήθηκε να συμμετάσχει στο Hogarth Shakespeare Project.

Μιλάει για τους κεντρικούς του ήρωες, τον συνονόματο με τον σαιξπηρικό ήρωα αστυνομικό και τη Λαίδη, ιδιοκτήτρια καζίνο, για τους οποίους, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «η Λαίδη είναι το μυαλό και ο Μάκβεθ το εργαλείο». Επίσης, μιλώντας για τον σκηνικό χώρο μέσα στον οποίο στήνει την υπόθεσή του, τονίζει την έλξη που του ασκούσε πάντα η δεκαετία του ’70 αλλά και η Νέα Υόρκη, και για το πώς θέλησε ο Μάκβεθ να έχει κάτι από τη σκοτεινή ατμόσφαιρα και την αβεβαιότητα του ψυχροπολεμικού κλίματος.

 

Η αρχή του βιβλίου: Μάκβεθ Jo Nesbo

Ο αρχηγός των μοτοσικλετιστών είχε μήνες να εμφανιστεί, αλλά μόνο ένας άνθρωπος φορούσε κράνος με κέρατα ταύρου και οδηγούσε κόκκινη μοτοσικλέτα Indian Chief. Οι φήμες έλεγαν ότι ήταν μία από τις πενήντα που είχαν κατασκευαστεί κατά παραγγελία της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης με απόλυτη μυστικότητα το 1955. Στον δεξιό πλαϊνό προφυλακτήρα της γυάλιζε η κυρτή ατσαλένια θήκη της σπάθας του αναβάτη.
Ο Σβένο.

Μερικοί ισχυρίζονταν ότι ήταν νεκρός και άλλοι ότι το είχε σκάσει από τη χώρα, είχε αλλάξει ταυτότητα, είχε κόψει τις ξανθές κοτσίδες του και απολάμβανε τα γεράματά του και τα αγαπημένα του σιγαρίλος αραχτός σε μια βεράντα κάπου στην Αργεντινή.
Κι όμως να ‘τος.

Ο αρχηγός συμμορίας και δολοφόνος αστυνομικών που μαζί με τον υπασπιστή του είχαν ιδρύσει τη λέσχη των Νορς Ράιντερς λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Είχαν στρατολογήσει νεαρούς χωρίς οικογένεια, τους περισσότερους από τα μισοερειπωμένα εργατικά σπίτια κατά μήκος του μολυσμένου από τα λύματα ποταμού, τους είχαν εκπαιδεύσει, πειθαρχήσει και τους είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου μέχρι που έγιναν ένας μικρός στρατός από ατρόμητους άντρες που ο Σβένο χρησιμοποιούσε για τους σκοπούς του. Για να ελέγχει την πόλη και να μονοπωλεί την τότε αναπτυσσόμενη αγορά των ναρκωτικών. Και για ένα διάστημα φάνηκε να το πετυχαίνει.

Ο Κένεθ και η αστυνομία σίγουρα δεν ήταν εμπόδιο, αντιθέτως· ο Σβένο είχε εξαγοράσει όση βοήθεια χρειαζόταν απ’ αυτή την πλευρά. Εμπόδιο στάθηκε τελικά ο ανταγωνισμός. Το «φίλτρο του Εκάτη», ένα ναρκωτικό που κατασκευαζόταν στην πόλη και ήταν καλύτερο, φτηνότερο και πάντα διαθέσιμο στην πιάτσα.

Αν όμως ήταν αληθινή η ανώνυμη πληροφορία που είχε πάρει ο Ντοφ, το φορτίο που είχαν έρθει να παραλάβουν τώρα οι Ράιντερς ήταν αρκετό ώστε να λύσει το πρόβλημά τους για ένα μεγάλο διάστημα. Ο Ντοφ είχε ελπίσει, αν και δίσταζε ακόμη να το πιστέψει, ότι αυτά που διάβασε στις λίγες δακτυλογραφημένες αράδες που είχε λάβει με το ταχυδρομείο ήταν αλήθεια. Ήταν σαν να του χάριζαν άλογο, δεν θα το κοίταζε στα δόντια. Ήταν το είδος του αλόγου που –με καλό χειρισμό– μπορούσε να πάει τον καβαλάρη του πολύ ψηλότερα στην ιεραρχία.

Γιατί ο Ντάνκαν δεν είχε στελεχώσει ακόμη όλα τα σημαντικά πόστα στη διοίκηση της αστυνομίας με δικούς του ανθρώπους. Υπήρχε, για παράδειγμα, ο Τομέας Συμμοριών, όπου το κάθαρμα ο παλιόφιλος του Κένεθ, επιθεωρητής Κόντορ είχε καταφέρει να κρατήσει την καρέκλα του, μιας και δεν υπήρχαν ακόμη εναντίον του αδιάσειστα στοιχεία για διαφθορά, αλλά αυτό ήταν απλώς ζήτημα χρόνου. Ενώ ο Ντοφ ήταν ένας από τους ανθρώπους του Ντάνκαν.

Με τα πρώτα σημάδια ότι ο Ντάνκαν ίσως να ήταν ο νέος διοικητής, ο Ντοφ του είχε τηλεφωνήσει στο Καπιτώλιο και του είχε δηλώσει απερίφραστα, αν και με κάποιο στόμφο, πως, αν το δημοτικό συμβούλιο δεν ενέκρινε τον διορισμό του και επέλεγε ένα από τα τσιράκια του Κένεθ, αυτός, ο Ντοφ, θα υπέβαλλε την παραίτησή του. Δεν ήταν τελείως απίθανο ο Ντάνκαν να υποψιάστηκε ότι υπήρχε και κάποιο προσωπικό κίνητρο πίσω από εκείνη τη δήλωση απόλυτης αφοσίωσης, αλλά και τι μ’ αυτό;

Ο Ντοφ ήθελε ειλικρινά να στηρίξει το σχέδιο του Ντάνκαν για μια έντιμη αστυνομία στην υπηρεσία του πολίτη, το ήθελε πραγματικά. Όμως θα ήθελε και ένα πόστο στη διοίκηση όσο το δυνατόν πιο κοντά στην κορυφή. Ποιος δεν θα το ήθελε εξάλλου; Γι’ αυτό χρειαζόταν το κεφάλι αυτού του τύπου εκεί έξω.
Του Σβένο.

Το βιβλίο πρόκειται να κυκλοφορήσει τον Απρίλιο από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Μάκβεθ Τζο Νέσμπο

 

Μάκβεθ Jo Nesbo
Σειρά: The Hogarth Shakespeare Project
Μεταφραστής: Γωγώ Αρβανίτη
ISBN: 978-618-03-1275-1
Ημερομηνία Έκδοσης: 05/04/2018

 

cityculture.gr/ γράφει ο Πέτρος Γραμμενίδης