Με αφορμή μια πειραματική μελέτη του ψυχιάτρου ΟΛΙΒΕΡ ΣΑΚΣ, ο ΜΠΡΑΪΑΝ ΦΡΙΕΛ έγραψε το έργο ΜΟΛΛΥ ΣΟΥΗΝΗ, που παρακολουθήσαμε στο ΚΘΒΕ.
Ο ΜΠΡΑΪΑΝ ΦΡΙΕΛ -1927/2015- υπήρξε ένας από τους διασημότερους θεατρικούς συγγραφείς και μεταξύ των έργων του συγκαταλέγεται το ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΛΟΥΝΑΣΑ, για το οποίο βραβεύθηκε και ο θαυματοποιός.
Η ΜΟΛΛΥ ΣΟΥΗΝΗ πρωτοπαίχθηκε από το ΑΠΛΟ θέατρο , σε σκηνοθεσία ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΥΠΑ, μουσική ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΡΑΪΝΔΡΟΥ και τη ΜΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η ΜΟΛΛΥ ΣΟΥΗΝΗ , τυφλή από 8 μηνών, έχει εγκαθιδρύσει ένα απτικό κόσμο-τον κόσμο της αφής-, έχει αναπτύξει όλες-πλην της όρασης- τις αισθήσεις, απολαμβάνει τον κήπο της, τα άνθη, τη κολύμβησή της, την επαφή με το νερό, τον χορό και τη μουσική.
Στα 35 της ο άντρας της Φρανκ επιμένει να χειρουργηθεί η Μόλλυ από τον αλκοολικό οφθαλμίατρο Ράϊς , που βλέπει την επέμβαση σαν μια χρυσή ευκαιρία επανόδου στη δημοσιότητα.
Παρά την ικανοποιητική επιτυχία της επέμβασης, από ιατρικής πλευράς, η Μόλλυ δεν αισθάνεται άνετα στον καινούργιο κόσμο, τον οπτικό, με αποτελέσματα δυσάρεστα για την υγεία της.
Η συνήθεια της επιβίωσης και η δύναμη της συνήθειας παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή της Μόλλυ και η γνωριμία της με ξένο και ασυνήθιστο περιβάλλον, της επιφέρουν τραυματικές εμπειρίες.
Τα ψυχικά προβλήματα υπερτερούν της ιατρική ίασης και καθίστανται καθοριστικά για τη ζωή της.
Ο Ιρλανδός Φρίελ ασχολείται με ένα πολύ σοβαρό θέμα, αυτό της ένταξης και προσαρμογής σε νέα δεδομένα του φυσικού προσώπου, που ουσιαστικά δεν επιθυμεί, ούτε προσπαθεί να απαλλαγεί και αποτινάξει τη ζωή του και να αποδεχθεί μία ξένη και πρωτόγνωρη, διαφορετική και πραγματική.
Η σκηνοθέτης Γλυκερία Καλαϊτζή, δημιουργός του μπουτίκ θεάτρου Τ, από τον οικείο χώρο του μικρού θεάτρου βρέθηκε στο απαιτητικό και αφιλόξενο χώρο του κρατικού θεάτρου και προσπάθησε ανεπιτυχώς να δώσε πνοή και ουσία σε ένα ομολογουμένως δύσκολο έργο.
Το άγχος της για την επιτυχία της σκηνοθεσίας ήταν εμφανές, οι τρεις μονόλογοι δεν πραγματοποιήθηκαν στον φυσικό χώρο του καθενός, παρά στον κήπο της Μόλλυ, οι δύο που δεν μιλούσαν, ήταν σχεδόν σε κατάσταση ύπνου, η Μόλλυ χαζογελούσε, όταν δεν έπαιζε, η δε ηλικία της δεν συμβάδιζε με τη παιδική της αφέλεια.
Το επίπεδο έργο, χωρίς ένταση, δεν ικανοποίησε τους λίγους θεατές που το παρακολούθησα.
Ίσως η επιλογή από την σκηνοθέτη των ηθοποιών που καλά γνωρίζει και συνεργάζεται- ΝΑΖΙΡΗΣ, ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ-ΒΟΥΛΓΑΡΗ- να είχε καλύτερα αποτελέσματα.
Το έργο προβληματισμού, με χαρακτηριστικά στοιχεία ιατρικής και ειδικότερα οφθαλμολογίας, απαιτούσε πιο ποιοτικούς συντελεστές, αλλά η κρατική σκηνή οφείλει να χρησιμοποιήσει μερικούς από τους πολυπληθείς ηθοποιούς που διαθέτει, πράγμα όχι πάντοτε θετικό.
Οι πρωταγωνιστές προσπάθησαν, αλλά δεν ξέφυγαν από τη μετριότητα.
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ- ΜΟΛΥ ΣΟΥΙΝΥ στο φουαγιέ της Ε.Μ.Σ. από το Κ.Θ.Β.Ε.
Συγγραφέας- Μπράιαν Φρίελ
Ηθοποιοί – Ιωάννα Δεμερτζίδου, Γιώργος Κολοβός, Βασίλης Χατζηδημητράκης
Μετάφραση-Σκηνοθεσία – Γλυκερία Καλαϊτζή
Σκηνικά-Κοστούμια – Μαρία Καραδέλογλου
Μουσική – Κωστής Βοζίκης