Ο Επιθεωρητής του Νικολάι Γκογκολ στη Πολιτεία Θεάτρου *κριτική

Written by

Στον όμορφο χώρο της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΘΕΑΤΡΟΥ, στη Θεσσαλονίκη, απολαύσαμε μία υπέροχη κωμωδία του πατέρα του Ρωσικού ρεαλισμού ΝΙΚΟΛΑΙ ΓΚΟΓΚΟΛ, γραμμένη το 1836 , κωμωδία που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και παίχθηκε με παρέμβαση του τσάρου.

Το έργο είναι, δικαιολογημένα, από τα καλλίτερα στο είδος του και έχει παιχθεί σε πάμπολλες θεατρικές σκηνές παγκοσμίως,

Το καυστικό χιούμορ του συγγραφέα διαπερνά έξυπνα την βαθειά ριζωμένη διαφθορά και ευτελίζει θεσμούς, αρχές και πρόσωπα, που συσπειρωμένα λειτουργούν έκνομα και παράλογα, αποκομίζοντας τεράστια οφέλη.

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ, αυτάρκης και ολιγαρκής, μοιράζει απλόχερα μέρος της ευτυχίας που έκδηλα νοιώθουν τα μέλη που την αποτελούν, με προεξάρχουσα την πανταχού παρούσα και στυλοβάτη του σχήματος ΜΑΡΙΑ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗ.

Ο χώρος του θεάτρου, κεντημένος βελονιά-βελονιά, με άφθαρτα, αυθεντικά υλικά και η υπέροχη φιλοξενία σε προδιαθέτουν για κάτι ωραίο, που σίγουρα έρχεται με τις επιτυχημένες παραστάσεις και  τη χαρά που νοιώθουν και μεταδίδουν γενναιόδωρα οι συντελεστές του.

Τα υψηλά κλιμάκια της τσαρικής πρωτεύουσας ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ αποφασίζουν –προφανώς κατόπιν πληροφοριών- να στείλουν ένα επιθεωρητή σε επαρχιακή πόλη της ΡΩΣΙΑΣ, για να ελέγξει και διαπιστώσει το βαθμό διαφθοράς που ρέει άφθονα σε αυτήν.

Από παρανόηση όμως και παραγνώριση ένας περιοδεύων νέος, θρασύς και ενδεής, εκλαμβάνεται ως ο αναμενόμενος επιθεωρητής, με τις προσεγγίσεις και δωροδοκίες του από τις αρχές της επαρχίας να έχουν τη τιμητική τους και τον τυχερό νέο να καρπούται δώρα, συμπάθειες και ανέσεις.

Η συμπεριφορά των επισήμων, αναξιοπρεπής  και δουλοπρεπής, επιδιώκει να αφεθούν οι αμαρτίες και η έκθεση του επιθεωρητή να τους αποδώσει άμεμπτους στη κοινωνία.

Ο δήθεν επιθεωρητής, αφού πληροφορείται τα πάντα από φλύαρη επίσημη, εγκαθίσταται στην οικία του επάρχου, φλερτάρει με τη γυναίκα και τη κόρη του, δίνοντας υπόσχεση γάμου στη τελευταία, προς μεγάλη ευτυχία των γονέων της.

Και επειδή δεν αρκείται στις παροχές, αποστέλλει και επιστολή σε φίλο του δημοσιογράφο στη πρωτεύουσα, αναφέροντας λεπτομερώς τις αμαρτίες, τα λαδώματα και τους χαρακτήρες της επαρχίες, καθιστώντας τους άρχοντες αμήχανους και θορυβημένους, όταν η επιστολή αναγνώσθηκε εις επήκοον όλων.

Το δε χειρότερο όλων είναι ότι ο πραγματικός επιθεωρητής θα ερχόταν σύντομα.

Το έργο, με ξεχωριστό χιούμορ, ανατροπές και μοναδική σάτιρα, είναι επίκαιρο, διαχρονικό και έτοιμο να προσφέρει άφθονη ευχαρίστηση στους θεατές.

Ο Αχιλλέας Δημητριάδης, στο ρόλο του επάρχου ήταν εξαιρετικός, αγχωμένος, θορυβημένος και ανήσυχος για τις συνέπειες που τυχόν θα έχει η παράνομη διοίκησή του.

Ο Γιώργος Ιτσινές, στο ρόλο του ψεύτικου επιθεωρητή, κατάλληλος και συνεπής στις οδηγίες της σκηνοθέτιδας.

Οι υπόλοιποι ηθοποιοί Ορφέας Εξηντάρης, Παντελής Μιχαλακάκης, Αργυρούλα Οικονομοπούλου,Ντόλυ Παπαδάκη, Κατερίνα Φερενίδου, Βασιλική Χαραλαμπίδου, Φανή Χατζημπάρμπα και Ελένη Χειμώνα συνέθεσαν ένα πολύ αξιόλογο σύνολο.

Η Μαρία Μπαλτατζή, σκηνοθέτρια, επιμελήτρια σκηνικών, κοστουμιών,μουσικής και φωτογραφίας, άψογη και υπερπολύτιμη.-

cityculture.gr/ γράφει ο Βαγγέλης Ραφτόπουλος