Ο Εραστής | κριτική παράστασης

Written by

Ο Εραστής | κριτική παράστασης από τον Βαγγέλη Ραφτόπουλο

Ο Άγγλος θεατρικός συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ , από του καλύτερους στο κόσμο, μεταξύ των άλλων έργων συνέγραψε και τον εραστή, ένα έργο με έντονη εσωτερικότητα, χαλαρούς χαρακτήρες, με διαλόγους γεμάτους από
εκπλήξεις, παιχνίδια ερωτικά, έντονες εμπνεύσεις, αρκετή φαντασία και σκοπό την αποστέρηση από τη προσωπική σχέση των όποιων προβλημάτων
αναφύονται στη διάρκειά της.

Ο εραστής-1963- αποκύημα της φαντασίας του Ρίτσαρντ και της Σάρα, έρχεται να καλύψει τα κενά της σχέσης τους, μιας σχέσης που μαστίζεται από ανία, φθορά, έλλειψη επαφής, πιθανόν και διαφορά επιπέδων.

Ο Ρίτσαρντ, οικονομικός σύμβουλος, δαπανά όλη τη μέρα του στην εργασία, σε συσκέψεις, συνεδριάσεις και η επιστροφή στο σπίτι τον φέρνει τετ-α-τετ με τη σύζυγό του, που παραμένοντας στο σπίτι, φροντίζει τα του οίκου της, περνά το χρόνο της αδιάφορα, χωρίς ουσιαστικό νόημα ή μάλλον με εμφανή την απουσία νοήματος.

Ακόμη κα στην αρχή της δεκαετίας του 70, η κρίση στις σχέσεις, ιδιαίτερα τις συζυγικές, είναι χαρακτηριστική και ο γάμος αυτός καθ΄ εαυτόν μια αφόρητη κατάσταση, που δεν γίνεται αποδεκτή εύκολα.

Στο συγκεκριμένο ζευγάρι, η απουσία επικοινωνίας τους αναγκάζει να φλυαρούν με επαναλαμβανόμενες λέξεις και φράσεις, να κρύβουν επιμελώς τα πραγματικά προβλήματα και τελικά να ανακαλύπτουν την ύπαρξη εραστή της συζύγου και οι διάλογοι να περιστρέφονται γύρω από αυτόν.

Παράλληλα και ο σύζυγος εφευρίσκει ερωμένη στο πρόσωπο μιας πόρνης, με τη τραγικότητα της σχέσης να επιδεινώνεται και τη μοναξιά τους να αυξάνεται.

Ο Πίντερ πολύ εύστοχα αναγνωρίζει τη δυσκολία του ζευγαριού –του κάθε ζευγαριού- στο γάμο και την εικονική η πραγματική ύπαρξη εραστή και ερωμένης να υποδηλώνει την άβυσσο που το χωρίζει.

Ίσως η ανάγκη και η επιθυμία για κατανόηση και επικοινωνία στη σχέση του Ρίτσαρντ και της Σάρα να μην αρκούν για τη διατήρησή της και οι αντικειμενικές δυσκολίες να είναι πιο σοβαρές και ανίκητες.

Τόσο ο Κωνσταντίνος Παράσης, όσο και η πιο πειστική Χρύσα Κοτταράκου διακρίθηκαν για το βαθύ τους συναίσθημα που πρόδιδε η φωνή τους και η έκφραση στο πρόσωπό τους, όπως και οι συναισθηματικές τους μεταπτώσεις που έσπρωξαν τις καταστάσεις στα άκρα.

Η σκηνοθέτης Λένα Φιλίπποβα ακολούθησε με ακρίβεια τη τεχνοτροπία του συγγραφέα, προετοίμασε εξαντλητικά τη παράσταση και καθοδήγησε άριστα τους ηθοποιούς.

Μια παράσταση , παιγμένη σε εσωτερικό χώρο, εντυπωσίασε για την ηπιότητα του ύφους του ζεύγους και ευχαρίστησε τους θεατές.-

cityculture.gr /Ο Εραστής | κριτική παράστασης Βαγγέλης Ραφτόπουλος