Ο Εξορκισμός από το Θέατρο του Άλλοτε στο Μπενσουσαν Χαν, στα Λαδάδικα. Παρακολουθήσαμε μία συγκλονιστική παράσταση, με θέμα τον εξορκισμό ενός καθολικού νέου άνδρα, που κάποια ψυχική διαταραχή τον μετέβαλε σε άτομο με διαταραγμένη προσωπικότητα, αδιευκρίνιστη όμως και προβληματική με πιθανότητα κατοχής της ψυχικής του υπόστασης από δαιμόνια.
Στο ερειπωμένο σπίτι μια ερειπωμένη επίσης οικογένεια, αποτελούμενη από τη δεσποτική μάνα, τη σκληρή οικονόμο και την ευαίσθητη κόρη, αδελφή του ασθενούς, προσπαθεί να κρατήσει το πρόβλημα σαν επτασφράγιστο μυστικό, για να αποφεύγωνται σχόλια από τους γείτονες, που θα επιδείνωναν ακόμη περισσότερο την θέση τους.
Οι συσχετισμοί της νόσου(;) με αυτή του νεκρού πατέρα μεγαλώνει το πρόβλημα, που η λύση του δεν είναι ορατή.
Οι συνεχείς κραυγές, τα έντονα συναισθήματα, δεν συμφωνούν με την θέση της μάνας ότι δηλαδή ο γιος προσβεβλημένος από κάποια αρρώστεια θα γίνει καλά.
Η επιδείνωση της υγείας του , σαν ύστατη λύση έχει τη κλήση του ιερέα που θα φροντίσει για τον εξορκισμό του ασθενούς, απομακρύνοντας τους οικείους του, με το τέλος να μην είναι όμως ευχάριστο.
Στη διαδραστική αυτή παράσταση, όπου οι θεατές μεταφέρονται από δωματίου σε δωμάτιο, εκεί δηλαδή που διαδραματίζονται οι σκληρές σκηνές του έργου και θρηνούν και αυτοί ταυτόχρονα με τους οικείους του ασθενούς, θαυμάζουμε τους χαρακτήρες, με προεξάρχοντα τον νεαρό ασθενή, που τον υποδύεται ο εξαιρετικός ηθοποιός Δημήτρης Βασιλειάδης.
Ο πολύπειρος Στέργιος Κωνσταντζίκης, στον ρόλο του ιερέα, ήρεμος και ψύχραιμος, συνέδραμε τα μέγιστα στην διά του εξορκισμού λύτρωση του αρρώστου.
Η μάνα-Όλγα Καλαμάρα- στο ρόλο της αυταρχικής μάνας, που διακαής της πόθος είναι η διαφύλαξη του σοβαρού προβλήματος, μέσα στο σπίτι, βοήθησε πολύ στην εξέλιξη του έργου.
Η κόρη, θύμα της όλης κατάστασης,-Βαρβάρα Δουμανίδου- με την ηθική της και την αγάπη της, ήταν ο άλλος πόλος στη σχέση καλού-κακού.
Τέλος η οικονόμος-Τζώρτζια Βογιατζόγλου-συμπλήρωσε με τη σκληρή της στάση τις καλές ερμηνείες.
Το κείμενο της Μαρίας Ράπτη πραγματικά εντυπωσιακό και πρωτότυπο.
Η σκηνοθεσία της Βαρβάρας Δουμανίδου εντυπωσιακή, μας μετέφερε με ακρίβεια σε ένα άρρωστο περιβάλλον με τη συμμετοχή μας να είναι απόλυτη.
Όλοι όμως οι συντελεστές της παράστασης ήταν άψογοι.
cityculture.gr/ γράφει ο Βαγγέλης Ραφτόπουλος