“Τα μυστικά είναι επικίνδυνα. Μαθαίνοντάς τα μαθαίνεις και κάτι για τον εαυτό σου. Ελπίζω να είσαι έτοιμος γι’ αυτό”.
Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα του Niel Gordon (2003) (σενάριο Lem Dobbs) που αναφέρεται στην πραγματική οργάνωση Weather Underground, μια αμερικανική ριζοσπαστική, αριστερή οργάνωση που ιδρύθηκε στο Ann Arbor της Πανεπιστημιούπολης του Michigan. H ομάδα πραγματοποίησε σειρά βομβιστικών επιθέσεων σε πολλά κυβερνητικά κτίρια της Αμερικής εκφράζοντας την αντίθεση της στον πόλεμο του Βιετνάμ και γενικότερα στην αμερικάνικη πολιτική, θέτοντας ως στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης.
Η ταινία ξεκινά με τη σύλληψη ενός πρώην μέλους της συμμορίας αυτής της Σάρον Σόλαρτζ (Σούζαν Σάραντον). Από εκεί αρχίζει να ξεδιπλώνεται το κουβάρι αυτής της ιστορίας, κεντρικό κλειδί της οποίας είναι η θέληση ενός νέου ρεπόρτερ του Μπεν Σέπαρντ (Shia Labeouf) σε μικρή επαρχιακή εφημερίδα, να φτάσει στην αλήθεια. Oι έρευνές του θα φέρουν στο φως την πραγματική ταυτότητα του δικηγόρου Τζιμ Γκραντ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ), ο οποίος ζει σε αποτραβηγμένος σε μια μικρή πόλη, φροντίζοντας την μικρή του κόρη καθώς είναι χήρος (την κόρη του υποδύεται η Jackie Evancho μια μικρούλα που έγινε γνωστή από το Αμερική έχεις ταλέντο). Ο Τζιμ δεν είναι άλλος από τον Σλόαν, μέλος της οργάνωσης και κατηγορούμενος για συμμετοχή σε ληστεία μετά φόνου. Ο Σλόαν το σκάει, ο ρεπόρτερ τον κυνηγάει, όλο το FBI τον κυνηγάει, καθώς του το κρατάει μανιάτικο αφού επί 30 χρόνια έχει αναδείξει την αποτυχία τους με το να μην μπορούν να τον εντοπίσουν.
Στην πορεία της φυγής του θα συναντήσει τους παλιούς συντρόφους του (όλοι επιλεγμένοι και εξαιρετικοί ηθοποιοί) και θα δοθεί η ευκαιρία να δούμε τη μετάλλαξη και των εκεί επαναστατών και πρώην ακτιβιστών. Μια αδιόρατη θλίψη σε κυριεύει για τα χαμένα ιδανικά, τις χαμένες επαναστάσεις που καταλήγουν σε εφησυχασμένες και δικαιολογημένες ζωές. Τουλάχιστον βέβαια αυτοί σώζονται στα μάτια μας καθώς τουλάχιστον τις επαναστάσεις τους δεν τις εξαργύρωσαν με υπουργεία και υψηλόμισθες κρατικοδίαιτες θέσεις- ονόματα μην λέμε και υπολήψεις να μην θίξουμε-αν και η ευθιξία δεν συγκαταλέγεται μέσα στις αρετές των δικών μας πρώην επαναστατών.
Ο Ρέντφορντ, γνωστός για τις φιλελεύθερες απόψεις του, στην ένατη σκηνοθετική του δουλειά κρατά μια στάση σαφώς κλίνουσα προς την ιδεολογία της οργάνωσης. Τη φιλοσοφία αυτή εκφράζει στο έργο η Σούζαν Σάραντον στην πολύ δυνατή συνέντευξη που παραχωρεί στον ρεπόρτερ. Το σημείο εκείνο θεωρώ πως είναι και η πιο δυνατή στιγμή της ταινίας. «Ναι θα το ξανάκανα», ομολογεί «…αν δεν είχα παιδιά», «και έπιπλα», συμπληρώνει ο ρεπόρτερ. Η Σάραντον, γνωστή ακτιβίστρια, είναι συγκλονιστική ως ερμηνεία σε αυτή τη σκηνή.
Βέβαια ο Ρέντφορντ, σαφώς, και το τονίζει σε πολλά σημεία της ταινίας αυτό, καταδικάζει τη βία. Γι’ αυτό η φυγή του έχει νόημα καθώς θέλει να αποκαταστήσει το όνομά του. Μέσα σε όλα αυτά ο Ρέντφορντ δίνει το στίγμα και τις απόψεις του για φιλίες, αξίες, πίστη σε ιδανικά, ανάληψη ευθυνών.
Δεν είναι μια ριζοσπαστική ταινία. Είναι όμως μια αξιοπρεπέστατη δουλειά ενός ανθρώπου που θαρρείς και κάνει έναν απολογισμό στη δύση της ζωής του με τις ρυτίδες να χαράζουν έντονα το πρόσωπό του. Τι έμεινε, τι κράτησε, τι άξιζε τελικά. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές έως πάρα πολύ καλές. Εξάλλου ο Ρέντφονρτ συγκέντρωσε βαριά ονόματα. Nich Nolte και Richard Jenkins (μέλη της οργάνωσης), Brendam Gleeson (αστυνομικός που εμπλέκεται στην οργάνωση με κάποιο τρόπο), Sam Elliot, Chris Cooper (στον ρόλο του αδελφού του Ρέντφορντ), Stanley Tucci (διευθυντής εφημερίδας) και Julie Christie (μέλος της οργάνωσης και ερωμένη του Ρέντφορντ). Πιο αδύνατη η ερμηνεία του Μπεν Σέπαρντ (Shia Labeouf).
Ένα πολιτικό θρίλερ που θα το δείτε χωρίς να βαρεθείτε τις 2.30 ώρες που εκτυλίσσεται.