Στο Μέγαρο Μουσικής είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μια ιδιότυπη παράσταση από την Ομάδα PAS.PAR.TU., την οποία εμψυχώνουν η ταλαντούχα χορογράφος-περφόρμερ Σοφία Μάντη και η δυναμική χορογράφος Χρύσα Ψωμιάδου . Η Σοφία Μάντη για πρώτη φορά υπογράφει θεατρικό κείμενο και είναι καλοδεχούμενη σε αυτό της το εγχείρημα. Η ίδια σκηνοθέτησε το όλο θέαμα το οποίο δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από άλλες αντίστοιχες δουλειές ανθρώπων του είδους. Πρόκειται για ένα μίγμα θεάτρου, καμπαρέ, μιούζικαλ, όπου κυριαρχούν οι έξυπνοι διάλογοι, τα καλοφτιαγμένα σκηνικά και κοστούμια, οι εύστοχες μουσικές παρεμβάσεις.
Συγκεκριμένα αξίζει να αναφερθεί κανείς στις λιτές αλλά ουσιαστικές πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις από τον Άλεξ Νίκολας και σε έναν άνθρωπο-ορχήστρα με θαυμάσια φωνή, την Κωνσταντίνα Χουλιάρα. Στα μουσικά πρέπει να αναφερθεί, επίσης, η έξοχη ερμηνεία, συνοδεία τσέλο, της Λίλα Μανώλα. Σε ό,τι αφορά το κείμενο παρακολουθούμε την ιστορία ενός καμπαρέ που περνάει διαδοχικά από ιδιοκτήτη σε ιδιοκτήτη με παράλληλη εξιστόρηση ιστορικών δεδομένων του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Ο συμβολισμός των κειμένων πολυπληθής και εύστοχος συνιστάται για απαιτητικό κοινό. Μια καθαρίστρια -ερμηνευμένη εύστοχα από τον Αλέξ Νίκολας, τον περφόρμερ που θαυμάσαμε επί 2,5 χρόνια στο Hotel Ariston και στην, αξέχαστη γαι πολλούς, περφόρμανς Fake Time (τότε συν-σκηνοθετημένη και χορογραφημένη πάλι από την κ. Μάντη) – διηγείται την δαιδαλώδη ιστορία του καμπαρέ. Ο ίδιος δεν διστάζει να κατεβαίνει στο κοινό και να αστειεύεται μαζί του, αλλά και να εμψυχώνει όλα τα κορίτσια-χορεύτριες στην συνέχεια του σόου.
Η συμβολή των ηθοποιών-περφόρμερ Melina Dupre, Katie Quartano, Λίλα Μανώλα και Ελευθερία Μαδεντζίδου πολυδιάστατη, κατόρθωσε να μας ταξιδέψει σε διαφορετικούς τόπους και αισθητικά περιβάλλοντα, προκαλώντας εναλλαγή συναισθημάτων και ποικιλία εικόνων. Απολαύσαμε επίσης εκπληκτικά συντονισμένες χορογραφίες και κινησιολογικές παρεμβάσεις έξυπνα τοποθετημένες από όλες τις περφόρμερ-χορεύτριες : Ιφιγένεια Μητσοβολέα, Μιχαέλα Ζερβίδου, Κωνσταντίνα Καραδήμου, Ιωάννα Κωστοπούλου, Μαριάννα Λεπτοκαροπούλου, Μαργαρίτα Σλάβη, Δώρα Τσιρογιάννη, απόδειξη του ότι έγινε πολύ καλή προετοιμασία επί μήνες. Η διάρκεια του όλου θεάματος ήταν ιδανική τόσο για να μη κουραστούμε εμείς οι θεατές, όσο και οι ίδιες οι χορεύτριες, οι οποίες δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό επί 70 λεπτά σε σημείο εξόντωσης, χάρη στην συνδρομή της χορογράφου Χρύσας Ψωμιάδου. Στιγμές μοναδικές η ύπαρξη τόσο σκηνοθετικά όσο και χορογραφικά του Χατζηδακικού Κεμάλ με το συγκινητικό σόλο της Ευγενίας Ψωμιάδου καθώς και η εκρηκτική παρουσία της Έρρικας Αντωνίου στον χορό της κυριολεκτικά πάνω στο σκηνικό-στύλο. Οι διακριτικοί φωτισμοί ενίσχυσαν την σκηνοθετική και χορογραφική άποψη, ενώ το μεταλλικό συμβολικό σκηνικό της Κατερίνας Παπαγεωργίου ήταν ταυτόχρονα λιτό και πολυδιάστατο : τα μέλη του χορού μπορούσαν να κινηθούν άνετα σε όλες τις κατευθύνσεις, έστω κι αν σε ορισμένες σκηνές βάσιζαν τις δύσκολες χορο-θεατρικές μετατοπίσεις τους εξ ολοκλήρου σ’αυτό. Τέλος τα κοστούμια με τις λεπτομέρειες των θεατρικών κοσμημάτων της Νάταλι Ευαγγελινού, υπογράμμισαν τις λεπτές αποχρώσεις του γεμάτου με ιστορικά συνδηλούμενα και καταδηλούμενα κειμένου, ενώ βοήθησαν τις περφόρμερς να κινηθούν άνετα τόσο χορογραφικά όσο και θεατρικά.
Μια πολλά υποσχόμενη ομάδα που έχει κάτι να πει. Ας την “ακούσουμε” !….