Είναι να απορεί κανείς σε μια λεγόμενη ευρωπαϊκή δυτική χώρα για τον τρόπο με τον οποίο έχει χειριστεί την υπόθεσή των οροθετικών ιερόδουλων. Μέσα σε όλη αυτή τη δίνη της προεκλογικής περιόδου και στην προσπάθεια όλων των κομμάτων να κερδίσουν έστω και την τελευταία στιγμή την εύνοια και την ψήφο των πολιτών, οι περισσότεροι από αυτούς υπερμάχονται της κατάλυσης βασικών ανθρώπινων συνταγματικών δικαιωμάτων με τεράστια ευκολία. Η πρακτική της διαπόμπευσης των οροθετικών ιερόδουλων, μέσω της δημοσιοποίησης, στρέφει το βλέμμα σε ένα παρελθόν σχεδόν φασιστικό, απόλυτα σεξιστικό, ιδιαίτερα όταν ξεστομίζονται προτάσεις και απόψεις υπουργών όπως του κυρίου Χρυσοχοϊδη , ο οποίος αναφέρει:
«Τα στοιχεία και οι φωτογραφίες των ιερόδουλων με Αids ήρθαν στην δημοσιότητα, μετά από εντολή των δικαστικών αρχών, διότι θεωρούνται κίνδυνος για την δημόσια υγεία…. Τι μετράει περισσότερο επομένως στη ζυγαριά στάθμισης των συμφερόντων και των δικαιωμάτων από την πλευρά της οργανωμένης Πολιτείας; Το δικαίωμα στην υπόληψη και την προστασία των προσωπικών δεδομένων ή το δικαίωμα στη διάσωση της ζωής έστω και ενός ανθρώπου που μπορεί να έχει μολυνθεί εν αγνοία του από τη νόσο; Ποια είναι η ευθύνη ενός ανήλικου που πηγαίνει για την πρώτη του ‘εμπειρία’ με ένα από αυτά τα κορίτσια; Τι θα πούμε στην οικογένειά του; Ότι φταίει και πρέπει να πληρώσει γι’ αυτό;»
Τι να απαντήσει κανείς στα παραπάνω;
Αν ένας υπουργός δεν έχει την ικανότητα να αναρωτηθεί ούτε για τα στοιχειώδη, όπως γιατί θα πρέπει το δικαίωμα στην υπόληψη να αντίκειται του δικαιώματος της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, πρέπει να έρθει και η ώρα που ο κάθε ψηφοφόρος του να αναρωτηθεί γιατί τον ψήφισε. Γιατί, λοιπόν, αντί να δημοσιοποιούνται οι φωτογραφίες δεν δημοσιοποιήθηκαν οι διευθύνσεις των συγκεκριμένων οίκων ανοχής που βρέθηκαν οι οροθετικές ιερόδουλες; (ο κόσμιος όρος τους μάρανε!!). Τόσο καιρό που το θέμα της μη διαφύλαξης της δημόσιας υγείας στην Αθήνα έχει ξεπεράσει κάθε όριο, ποιές ήταν οι ενέργειες της οργανωμένης Πολιτείας του κυρίου Χρυσοχοϊδη και των ομοϊδεατών του σε σχέση με το θέμα; Για να μην αναφερθεί κανείς στην αναφορά περί ευθύνης του ανηλίκου που πηγαίνει για την πρώτη του εμπειρία σε ένα από αυτά τα κορίτσια. Δυστυχώς, κύριε Χρυσοχοϊδη (και λοιποί), θα πρέπει να ενημερωθείτε ότι η ευθύνη του ανηλίκου βαρύνει τους γονείς, για να μην αναφερθούμε και στους περήφανους ψευτοπαλληκαράδες, νταήδες, μάγκες και σεξιστές μπαμπάδες άλλων εποχών, όχι τόσο μακρινών. Ο νοών νοείτω….καθώς και οι περίπου 1.500 πελάτες που δυστυχώς ζουν αυτή τη στιγμή με το φόβο της μόλυνσής του από τον ιό και που επίσης δυστυχώς πλήρωσαν και κάτι παραπάνω γι’ αυτό.
Για ακόμα μια φορά η Ελλάδα πληγώνει τους ανθρώπους που θέλουν να ζουν σε κράτη δημοκρατικά, ευνομούμενα, με ανθρωποκεντρικές αντιλήψεις και που υπερασπίζονται την διαφύλαξη των δικαιωμάτων των ανθρώπων και ιδιαιτέρως των μειονοτήτων κάθε κοινωνικής ομάδας.
Σοφία Γεωργαλή