Μια εξαιρετική συναυλία των Μαρία Φαραντούρη και Μανώλη Μητσιά είχαμε τη χαρά να απολαύσουμε στην τεράστια αυλή των Συμμαχικών Κοιμητηρίων της οδού Λαγκαδά. Σε έναν επιβλητικό χώρο έγινε ταυτόχρονα η έναρξη των φετινών εκδηλώσεων της Βαλκανικής Πλατείας του δήμου Νεάπολης-Συκεών. Εδώ επρόκειτο παράλληλα για μια εκδήλωση φόρο τιμής στους 20.000 νεαρούς πολεμιστές που «κοιμούνται» στον ίδιο χώρο, θύματα της αλλαζονίας και θηριωδίας των ηγετών τους. Εκπληκτικό το ντεκόρ πίσω από τους μουσικούς, μας θύμιζε διαρκώς το πού βρισκόμασταν, το ίδιο και τα κυπαρίσσια δεξιά και αριστερά… Ο υπογράφων ένιωσε μεγάλο δέος για όλα αυτά αλλά και για το γεγονός ότι εισήλθε σ’ αυτόν το χώρο που όχι μόνο ποτέ στη ζωή του δεν μπήκε, άλλοτε αλλά και έστρεφε το κεφάλι τους προς την άλλη πλευρά κάθε φορά που περνούσε απ’ έξω … Ο ίδιος πήγε εκεί με την πρόθεση να μείνει λίγα λεπτά της ώρας, όμως καθηλώθηκε και παρακολούθησε όλη τη συναυλία (ίσως γιατί βρήκε τυχαία μια καρέκλα να καθήσει …) όπως και οι περισσότεροι. ΄Αλλωστε όλοι μας σπάνια έχουμε την ευκαιρία να δούμε συνδυαστικά τέτοιους σπουδαίους τραγουδιστές και μουσικούς, σε τέτοιο επιβλητικό χώρο.
Οι καλλιτέχνες λοιπόν αυτοί με περίτεχνο τρόπο μας θύμισαν παλιές επιτυχίες τους επί 2 και πλέον ώρες. Σε άριστη κατάσταση και με πολύ κέφι έδωσαν το έναυσμα για ένα ευχάριστο διάλλειμα, αντίδοτο στα προβλήματα της εποχής. Θαυμάσαμε το κουράγιο της κ. Φαραντούρη να κινείται με σχετική άνεση σε ψηλές εξέδρες, παρά τα όποια κινητικά της μικρά προβλήματα. Παράλληλα δεν δίσταζε αρκετές φορές να κάνει και το …μαέστρο της ορχήστρας. Το μόνο ψεγάδι είναι ότι ούτε τα τραγούδια του καθενός, ούτε και συνδυαστικά των δύο τραγουδιστών είχαν κάποιο συνεκτικό ιστό, σχετικό με κάποιο θέμα, π.χ. τον χώρο, την ημέρα, την έναρξη της Πλατείας, ή κάτι άλλο (βλ. π.χ. συναυλία Γλυκερίας-Νταλάρα τον Ιούλιο στο Θ. Δάσους). Ωραία τα τραγούδια, υπέροχες φωνές, όμως ένα συνολικό αποτέλεσμα αρκετά χαοτικό θεματικά.
Πολλοί θεατές διαμαρτύροντο για την χαμηλή ένταση των ηχείων στις στιγμές που οι τραγουδιστές έλεγαν κάτι δικό τους, αυτό ήταν λάθος τόσο της ηχολήπτριας, όσο και των ίδιων των τραγουδιστών, που ίσως δεν μπορούσαν να δουν το μεγάλο βάθος της αυλής-πλατείας. Από μια άλλη πλευρά, ήταν μια από τις σπάνιες φορές που σε συναυλία ακούγαμε τους τραγουδιστές να πληροφορούν τακτικά τους θεατές ποιος ήταν ο στιχουργός και συνθέτης του κάθε (σχεδόν) τραγουδιού, ακόμη και στα γνωστά… ΄Ετσι σταδιακά θα πάψουμε να λέμε : «αυτό είναι τραγούδι του Μητσιά» – «αυτό είναι της Φαραντούρη»….
Απαράδεκτες, βέβαια οι συνθήκες θέασης: πολλοί θεατές ήταν υποχρεωμένοι να την παρακολουθήσουν όχι απλά όρθιοι, αλλά και μη βλέποντας τη μισή ορχήστρα (κρυμμένοι πίσω από τα πολυάριθμα κυπαρίσσια, προκειμένου να μισο-καθήσουν σε κάτι πεζούλια που χώριζαν την αυλή από τα κοιμητήρια) ! Επίσης πολλοί προβολείς έπεφταν στα πρόσωπά μας και μας «τύφλωναν» συνέχεια, εν ώρα συναυλίας. Τι ηλίθια μόδα κι’ αυτή των νεόκοπων φωτιστών; Ποιος τους έμαθε ή είπε να τα κάνουν αυτά τα κολπάκια ; Τι θέλουν να αποδείξουν; Αν τους κάνω μια καταγγελία για απόπειρα τύφλωσης δεν θα τα ξανατολμήσουν.
Μας ζάλισαν με τις πολυλογίες τους οι 3 επίσημοι ομιλητές με άκαιρες και δημαγωγικές -λόγω Δημ. Εκλογών ίσως- ομιλίες. Διήρκησαν συνολικά ένα εικοσάλεπτο και φάνηκαν να είναι το «αντίτιμο» για την χαρά που θα μας πρόσφεραν (τζάμπα δεν δίνει κανείς σε κανένα…).
Για άλλη μα φορά φάνηκε η κακή εκπαίδευση των θεατών σε συναυλίες: τραγουδούσαν συνεχώς! Μόνο στο «Μακεδονικό» «βουβάθηκαν», μια και δεν είναι ένα γνωστό τραγούδι -όμως τότε ακριβώς φάνηκε η μελωδικότητα του τραγουδιού, αυτού αλλά και η μαγευτική φωνή του Μητσιά! Μια φράση έχουμε μόνο να τους πούμε: «Κύριοι θεατές υπάρχουν σημεία μιας συναυλίας που οι ίδιοι οι τραγουδιστές σας προτείνουν οι ίδιοι να τραγουδήσετε» (λέγοντας «Τώρα εσείς» η «Τώρα δικό σας»). Γιατί λοιπόν τραγουδάτε συνέχεια ; Αφού, το ξέρετε, ΔΕΝ έχετε καλή φωνή ! Και με αυτή τη κακή σας φωνή εμποδίζετε τους διπλανούς σας να απολαύσουν τους τραγουδιστές για τους οποίους ήρθαν εκεί. Μπείτε στο μπάνιο σας και τραγουδήστε όσο θέλετε! Τι επιχειρείτε να αποδείξετε τραγουδώντας στις συναυλίες ; Ότι ξέρετε τους στίχους ; Μωρέ μπράβο μεγάλο κατόρθωμα ! Η μεγάλη μας Μαρία Φαραντούρη κατάλαβε τις αδυναμίες σας και σας «τάπωσε» με την φοβερή της φωνή στο τραγούδι των Θ. Μικρούτσικου – Μπ. Τσικληρόπουλου «Ελένη». Σας άφησε αρχικά να τραγουδάτε με τις χαμηλού επιπέδου φωνές σας και την κατάλληλη στιγμή σας απέδειξε τι θα πει «πραγματικό ηχόχρωμα»!
Συγχαρητήρια, πάντως στο Δήμο Νεάπολης- Συκεών και τη Μητρόπολη γι’ αυτήν την άριστη αλλά και τολμηρή (λόγω επιλογής χώρου) πρωτοβουλία τους ….