Παίζει μαζί με δέκα ακόμη ηθοποιούς στην κωμωδία-παρωδία με τίτλο «Ο μάγειρας, ο Άμλετ, η Οφηλία… και τα φαντάσματα» που ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Αχιλλέα Ψαλτόπουλου στο δημοτικό θέατρο Άνετον για λίγες μόνο παραστάσεις.
Ποιανού είναι αυτό το έργο και πότε γράφτηκε; Πώς προέκυψε η επιλογή του τώρα; Το έργο αυτό το εμπιστεύθηκε η μακαρίτισσα Κατερίνα Τερζοπούλου στον Αχιλλέα Ψαλτόπουλο σε μορφή φωτοτυπίας λίγο πριν το ατύχημά της. Γι’ αυτό το λόγο, δυστυχώς δεν έχουμε περισσότερα στοιχεία για το έργο. Η επιλογή του έγινε από τον Αχιλλέα Ψαλτόπουλο μέσα από την αγάπη του για την κωμωδία και φυσικά γιατί θεώρησε ότι ήρθε η κατάλληλη ώρα για να ανεβάσει μια πολυπρόσωπη παραγωγή.
Ποιο το εύρημα, το στόρι και ποια πρόσωπα-ρόλοι εμφανίζονται επί σκηνής; Το εύρημα του έργου είναι ότι ο κεντρικός χώρος δράσης και ο τόπος όπου στήνονται όλες οι δολοπλοκίες είναι η… κουζίνα του παλατιού της Ελσινόρης! Αυτό προκαλεί εξαιρετικά κωμικές καταστάσεις κι ανατροπές. Τα πρόσωπα του έργου είναι όλο το υπηρετικό προσωπικό της κουζίνας, κάποιοι άρχοντες της Αυλής και φυσικά η Βασιλική οικογένεια.
Εσύ ποιο ρόλο ερμηνεύεις και πώς τον αντιμετωπίζεις σαν χαρακτήρα; Σου πάει η κωμωδία; Εγώ ερμηνεύω το ρόλο της Βασίλισσας Γερτρούδης. Σαν χαρακτήρας είναι ιδιαίτερα πολύπλοκος και πολύπλευρος , κι αυτό που προσπαθώ είναι να σκιαγραφήσω όλες τις αντιφατικές πλευρές της και να τις ισορροπήσω . Π.χ. είναι μια Diva και συγχρόνως «μανούλα», είναι Βασίλισσα αλλά κατά περίσταση μπορεί να γίνει και «κατίνα» και άλλα τέτοια. Δεν ξέρω αν μου πάει η κωμωδία σαν ηθοποιό (θα περιμένω τη δική σας γνώμη), πάντως σαν ψυχισμός μου ταιριάζει πολύ.
Θα μαγειρεύετε κάτι στ’ αλήθεια στη σκηνή και θα μας ανοίξετε την όρεξη; Δεν θα μαγειρεύουμε επί σκηνής αλλά πιστέψτε με θα σας ανοίξουμε την όρεξη! Οι συνεχείς αναφορές σε περίτεχνα φαγητά και συνταγές θα σας κάνουν σίγουρα να πεινάσετε. Εμείς φεύγουμε πάντα πεινασμένοι από τις πρόβες!
Πες μας για τη σχέση σου μέχρι τώρα με το θέατρο. Η σχέση μου με το θέατρο ξεκίνησε όταν μπήκα στη Σχολή Θεάτρου απ’ όπου κι αποφοίτησα το 2002. Η διπλωματική μου εργασία ήταν το «Jordan» των Άννα Ρέυνολντς και Μόιρα Μπουφίνι με επίβλεψη και σκηνοθεσία του Πέτρου Ζηβανού. Η διπλωματική μου αρίστευσε κι έτσι τόλμησα να προτείνω στον Αχιλλέα Ψαλτόπουλο, που ήταν τότε υπεύθυνος στο Θέατρο Αυλαία, να παιχτεί εκεί. Του άρεσε κι έτσι άρχισε η συνεργασία και η σχέση μας. Έχω παίξει σε τρεις παραστάσεις του Αχιλλέα Ψαλτόπουλου: στο «Equus» του Πήτερ Σάφερ, στο «Εύθραυστη Ισορροπία» του Άλμπυ και σ’ αυτό που κάνουμε αυτή τη στιγμή. Στη συνέχεια έκανα δύο παραστάσεις σε σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Ματζίρη: το «Σε Ξέρω από Κάπου;» σε κείμενα της Κωστούλας Μητροπούλου και το «Στα Άκρα» συρραφή κειμένων του Ντάριο Φο. Επίσης δούλεψα δύο φορές με τον Παύλο Δανελάτο στο « Οι Τρεις Τους» της Ελένης Μερκενίδου και στο «Όταν Τελειώνει Μια ζωή Πού Να Πας;» που ήταν η πρώτη δική μου συγγραφική απόπειρα. Συνεργάστηκα επίσης με τον Απόστολο Αποστολίδη στο «Το Νεκρό Σπίτι» του Ρίτσου, με τον Αλέξη Μίγκα στις «Μαντατοφόρες» του Ρίτσου και με τον Νίκο Ιωάννου στο « Όταν Ο Λύκος Είναι Εδώ» του Κώστα Κατσουλάρη. Τους ευχαριστώ και τους αγαπώ όλους. Επίσης το 2010 ιδρύσαμε με τη Μαρία Ανθίδου τη δική μας θεατρική ομάδα την H-art Attack (Χ-αρτ Ατάκ).
info:
«Ο μάγειρας, ο Άμλετ, η Οφηλία… και τα φαντάσματα» στο θέατρο Άνετον
Από Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου μέχρι και Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου, Ώρα: 21.00
Συνέντευξη στον Σωτήρη Ζήκο