Στο θέατρο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ παρακολουθήσαμε ένα ψυχολογικό θρίλερ του διαπρεπούς Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Άρθουρ Μίλερ{19015-2005}.
Στην ηλικία των 79 ετών ο Μίλερ έγραψε το Σπασμένο γυαλί, έργο που διαδραματίζεται στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης το 1938 και έχει αναφορές στον αρχόμενο διωγμό των Εβραίων και τις συνέπειες που αυτός έχει για μία οικογένεια Εβραίων.
Ο Μίλερ έγραψε θεατρικά αριστουργήματα, όπως ο Θάνατος του Εμποράκου, το Τίμημα, Μετά τη πτώση, Πάνω από τη γέφυρα, Ήταν όλοι τους παιδιά μου, Οι μάγισσες του Σάλεμ, διακρίθηκε δε για τη σθεναρή θέση που κράτησε στη περίοδο του Μακαρθισμού, καθώς και για τις αρχές και αξίες που είχε.
Στη παράσταση είναι εμφανής ο δεύτερος και ισότιμος με τον ψυχαγωγικό χαρακτήρα του θεάτρου, ο διδακτικός που απορρέει από τη πλοκή του έργου, όπου συναισθήματα και λογικές πρωτοστατούν, ανατρέπονται, σχέσεις διαλύονται, οι εβραίοι εξευτελίζονται και ταπεινώνονται, με το τέλος να διαγράφεται τραγικό και αισιόδοξο ταυτόχρονα.
Η Σύλβια-Παναγιώτα Βλαντή- ζει μια άνευ νοήματος ζωή, φυλακισμένη και καταπιεσμένη από τον σκληρό σύζυγό της-Χάρης Σώζος- που της εξασφαλίζει όμως μια άνετη ζωή, όντας υψηλό στέλεχος κατασκευαστικής εταιρείας.
Η εικοσαετής συμβίωσή τους, με τη παρέλευση του χρόνου επιδεινώνεται με τη δημοσίευση σε εφημερίδες του εξευτελισμού των εβραίων στη Γερμανία και η Σύλβια, όντας και αυτή εβραία, πανικοβάλλεται και τελικά μένει παράλυτη από τη μέση και κάτω.
Ο οικογενειακός φίλος και γιατρός-τον υποδύεται ο Γιάννης Βούρος- με τη συνδρομή συναδέλφων του, διαγιγνώσκει ότι το πρόβλημα υγείας οφείλεται σε υστερία και προτρέπει τον σύζυγο να επιδεικνύει μεγαλύτερη τρυφερότητα και αγάπη.
Σημαντικό ρόλο στην υπόθεση διαδραματίζει και η σύζυγος του γιατρού που την υποδύεται η Βάσω Γουλιελμάκη.
Ο σύζυγος, θεωρώντας τον εαυτό του υπεύθυνο για τη συμφορά που βρήκε τη γυναίκα του, απολογείται και αιτιολογεί τη κακή συμπεριφορά του ισχυριζόμενος ότι η πίεση για επιβίωση και η δυσκολία για τη συσσώρευση πλούτου του δημιούργησε αυτή τη βιαιότητα.
Η αδελφή της Σύλβια –Ελίνα Μάλαμα- ομολογεί στον γιατρό τη κακή διαγωγή του γαμπρού της και την υπομονή της αδελφής της στα 20 χρόνια του εγγάμου βίου της.
Χαρακτηριστική είναι η εξάρτηση της ασθενούς από τον γιατρό και ο έρωτας που αναπτύσσεται μεταξύ τους.
Το τέλος είναι τραγικό για τον σύζυγο και αισιόδοξο για τη σύζυγο.
Το έργο ξεσκεπάζει τους χαρακτήρες, τους ξεγυμνώνει, αποκαλύπτει τα ελαττώματά τους, την ενδοοικογενειακή βία που αναπτύσσεται, τις ανατροπές που υπάρχουν στη ζωή μας, καθώς και προβλέπει το επερχόμενο ολοκαύτωμα των εβραίων.
Η σκηνοθέτις Άσπα Καλιάνη, πιστή στο ύφος και τη τεχνοτροπία του συγγραφέα, έδωσε πνοή και ζωή στο έργο, καθοδήγησε υποδειγματικά τους ηθοποιούς και έλαβε σωστές ερμηνείες.
Η εμπειρία, οι γνώσεις και οι θεατρικές ικανότητες του Χάρη Σώζου, του έδωσαν τη δυνατότητα να αποθεώσει το ρόλο του, να διακριθεί στις συναισθηματικές μεταπτώσεις του και να αποδείξει ότι ήταν ο κύριος συντελεστής της επιτυχίας της παράστασης.
Όλοι όμως οι ηθοποιοί συνετέλεσαν στην ολοκλήρωση της παράστασης.
Πρωταγωνιστούν:
Γιάννης Βούρος, Παναγιώτα Βλαντή, Χάρης Σώζος,
Βάσω Γουλιελμάκη, Ελίνα Μάλαμα
Ταυτότητα Παράστασης:
Σκηνοθεσία: Άσπα Καλλιάνη
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη
Φωτογραφίες Μαριλένα Αναστασιάδου
Παραγωγή:
Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη