Στο Κ.Θ.Β.Ε. η αγωνία και η ελπίδα μας για μια καλή παράσταση, μετά από πολλές αποτυχίες, είχαν ευχάριστη κατάληξη με το ανέβασμα του λιγότερο παιγμένου έργου του Χένρικ Ίψεν Οι στυλοβάτες της κοινωνίας.
Ο Γιάννης Μόσχος, που διασκεύασε, με αρκετές παρεμβάσεις, και σκηνοθέτησε το έργο, ήρθε αντιμέτωπος τόσο με τη παράθεση των γνώσεών του για τα έργα και τη ζωή του Ίψεν, όσο και με την αρνητική αντιμετώπιση των παραστάσεων του Κ.Θ.Β.Ε. από τη πλειοψηφία των θεατών.
Ο σκηνοθέτης κατάφερε και ωραία παράσταση να παρουσιάσει, μεστή από νοήματα, ανατροπές, ενδιαφέρουσες ερμηνείες, και να αντιστρέψει τις θέσεις των συμπολιτών για τις πολύωρες, ανούσιες και ανιαρές παραστάσεις που προηγήθηκαν.
Η πολυετής ενασχόληση του Μόσχου με τον Ίψεν είναι εμφανής στη παράσταση, η προσεκτική επιλογή σκηνών και σημείων του έργου του συγγραφέα εντυπωσιακά ενδιαφέρουσα και η προσθήκη δικών του αλλαγών συνέβαλαν στη διατήρηση της αμείωτης και εντατικής παρακολούθησης των θεατών, που στο τέλος καταχειροκρότησαν τους συντελεστές της παράστασης.
Ο Ερρίκος Ίψεν (1828-1906) από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς παγκόσμια και διαχρονικά, αποτύπωσε στα έργα του και κατέγραψε προσωπικές και οικογενειακές καταστάσεις, κοινωνικές συμπεριφορές, ταξικές διαφορές και τα περίφημα και πάντοτε παρόντα ιψενικά ερωτικά τρίγωνα.
Στο έργο ο Ίψεν η χρεοκοπία και η ταξική πτώση της οικογένειάς του μεταφέρονται με επιτυχία, όπως χαρακτηριστικές σε αυτό είναι η θέση της γυναίκας και το κόστος διατήρησης του πλούτου.
Η συμμορία σημαινόντων προσώπων σε παραθαλάσσια επαρχιακή πόλη της Νορβηγίας, αποτελούμενη από μεγαλοεπιχειρηματία, τον δικαστή, τον εκκολαπτόμενο πάστορα, τον συμβολαιογράφο και τον γιατρό, βαυκαλίζεται με τη πεποίθηση που έχει απλωθεί στη μικρή πόλη ότι αποτελεί τους στυλοβάτες και τα στηρίγματα της κοινωνίας, διατηρώντας ακέραιες και άθικτες τις ηθικές αξίες, τις αρχές, συμβάλλοντας στην πρόοδο της πόλης.
Οι σύζυγοι των αρχόντων κρατούν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα, μετέχουν σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, σπαταλούν το χρόνο τους σε φλύαρες και ανούσιες συζητήσεις, σχολιάζουν και υποκρίνονται ταυτόχρονα.
Με αφορμή τη κατασκευή ενός αυτοκινητόδρομου που ο μεγαλοεπιχειρηματίας Κάρστεν Μπέρνικ πείθει και δωροδοκεί για να περάσει από συγκεκριμένες εκτάσεις που ο ίδιος έχει προνοήσει να αγοράσει για να πουλήσει σε πολλαπλάσια τιμή, ο συγγραφέας κατακεραυνώνει και καταγγέλλει την απάτη, τη σήψη, τα σαθρά θεμέλια μιας άρχουσας τάξης που κυριαρχεί, πλουτίζει και θαυμάζεται από τη τοπική κοινωνία.
Η άφιξη από την Αμερική δύο αδελφών της συζύγου του Μπέρνικ, Μπέτυ, της Λόνα Χέσελ και του Γιόχαν Τόνεσεν δημιουργούν πολλά προβλήματα στον Μπέρνικ, αναμένονται αποκαλύψεις που καθιστούν τη θέση του δυσχερή και ευάλωτη.
Η εξέλιξη της παράστασης επιφυλάσσει και άλλες δυσάρεστες εξελίξεις, με τον συγγραφέα να τιμωρεί τον ένοχο επιχειρηματία δίκην θείας δίκης.
Ο Μόσχος σεβάστηκε τη λογική, το ύφος και τη τεχνοτροπία του Ίψεν και με τις δικές του αφαιρέσεις, προσθέσεις και διαφοροποιήσεις, κατάφερε να προσφέρει μια παράσταση ολοκληρωμένη ακόμη και σε λεπτομέρειες, να σπρώξει τις καταστάσεις στα άκρα και να προσδώσει στο έργο μια δέσμη ευχάριστων συναισθημάτων και ωραίου αισθητικού αποτελέσματος.
Η χρησιμοποίηση καταξιωμένων ηθοποιών από το ελεύθερο θέατρο, όπως την Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου-κορυφαία-, την Έφη Σταμούλη, τον Δημήτρη Ναζίρη, μαζί με καλούς ηθοποιούς του κθβε δημιούργησαν ένα πολύ καλό σύνολο.
Η ταυτότητα της παράστασης
Συγγραφέας-Χένρικ Ίψεν
Μετάφραση-Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία-διασκευή-Γίάννης Μόσχος
Σκηνικά-Κοστούμια-Τίνα Τζόκα
Μουσική-Θοδωρής Οικονόμου
Κίνηση-Στέλλα Μιχαηλίδου
Φωτισμοί-Λευτέρης Παυλόπουλος
Ηθοποιοί: Γ.Γκρέζος, Δ.Ευθυμιάδη, Θ.Ιγνατιάδης, Δ.Καρτόκης, Γ. Καύκας, Δ.Κολοβός, Ν.Μιχαηλίδου, Μ.Μπενάκη, Δ.Ναζίρης, Ι.Παγιατάκη, Ο.παλιαδέλης, Α.Σακελλαροπούλου, Ε.Σταμούλη, Χ.Στυλιανού, Ρ.Τσιλιγκαρίδου, Σ.Φύτρος.