Στο πόλεμο, στη ζωή και στο έρωτα, δεν σου στρώνουν χαλί να περάσεις

Written by

Ήταν μια επίσκεψη στο Όρος.
Ο ασκητής που μας φιλοξενούσε είχε διάθεση για κουβέντα.
Μορφωμένος, πρώην σκηνοθέτης, με πολλές εμπειρίες και καλά διαβασμένος, ο καταλληλότερος συζητητής.
«Θέλω να μιλήσουμε σχετικά με τη ύπαρξη του θεού» του είπα – έχοντας στο μυαλό μου ότι θα τον συντρίψω επιχειρηματολογώντας- «…αλλά όχι με υποθέσεις και ασάφειες, μόνο με  λογικά επιχειρήματα».Με κοίταξε με προσοχή στα μάτια για λίγα δευτερόλεπτα.
Μετά μίλησε.
Αυτά που είπε, δεν τα ξέχασα ποτέ.

«Ο θεός, φίλε μου δεν είναι λογική. Είναι πίστη…».
… νόμιζα πως ήμουν προετοιμασμένος να ακούσω τα πάντα, αλλά αυτή την απάντηση δεν την περίμενα. Και συνέχισε…

«Δεν σου λέω να αγνοείς τη λογική σου.
Η λογική και η κρίση κάνουν υπολογισμούς και βγάζουν ασφαλή συμπεράσματα.
Σου λέω να πιστεύεις σε αυτά που αγαπάς.
Σκέψου… θα ήταν πιο ασφαλή και λογικό να μην ερωτεύεσαι, υπερισχύουν συντριπτικά οι πιθανότητες να πληγωθείς. Δεν θα έπρεπε να κάνεις παιδιά από το φόβο σε τι κόσμο τα φέρνεις. Ούτε να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους φοβούμενος μήπως σε πουλήσουν, επειδή κάποτε έτυχε να συμβεί;» 

Τον κοιτούσα άναυδος…
«Ευτυχώς όμως (είπε και γέλασε) τα κάνεις όλα αυτά πετώντας τη λογική σου στα σκουπίδια.»
Και όχι μόνο αυτά και πόσα άλλα πολλά που δεν είναι ¨λογικά¨ καθένας μας (παρακινούμενος απο τι;) τα δέχεται, τα βιώνει, τα ανέχεται και όχι μόνο τα επικροτεί αλλά και τα επιδιώκει.

«…και τους φόβους μου;  τι πρέπει να κάνω για τους ξεπεράσω;»

«Τίποτα… αν πιστεύεις πολύ σε κάτι, αν έχεις πάθος, αυτό θα πυροδοτήσει τη ψυχή σου. Ο κόσμος κινείται αποκλειστικά με τη δύναμη του πάθους» μου είπε.

Και συνέχισε: «Σε ένα παλιό βιβλίο κάποτε διάβασα τα απομνημονεύματα ενός πολεμιστή. Ήθελα να δω τι ήταν αυτό που τον οδηγούσε στις μάχες, τι τον έκανε να ξεπερνά τους φόβους του. Άκου λοιπόν τι θα σου έλεγε εκείνος ο Ακρίτας:
“… Σφίγγεις τα δόντια και ρίχνεσαι στη φωτιά. Την κρίσιμη ώρα μέσα στο μυαλό σου στριφογυρίζει μόνο το όνομα ενός προσώπου που λατρεύεις, ενός βασιλιά, μιας ιδέας, ενός θεού, κάτι ανώτερο από σένα που σε οδηγεί. Αδιαφορείς για όλα και παλεύεις για ότι αγαπάς”.«Θα διαπιστώσεις πως όταν έχεις πίστη σε κάτι, πολλές φορές πετυχαίνεις πολλά περισσότερα από όσα επιτρέπουν οι συνθήκες και οι ικανότητες σου. Και αυτό δεν είναι κάτι μαγικό, δεν είναι τύχη. Τολμάει όποιος έχει όραμα. Αυτός που βάζει πάνω από όλα αξιοπρέπεια, τιμή, ήθος, ακεραιότητα, υπερηφάνεια, αυτό που αγαπά. Η τόλμη είναι πίστη, ελπίδα και αγάπη. Και αυτά τα έχεις ή δεν τα έχεις…».«Παραληρήστε μαζί μου!» προτρέπει ο ποιητής και ο Μπωντλαίρ γράφει: «Πρέπει να είσαι συνεχώς μεθυσμένος… από κρασί, από ποίηση, από αρετή, από αυτό που σε ευχαριστεί.»
Ναι! Xρειάζεται πάντα μια μικρή δόση τρέλας για να κάνεις το επόμενο βήμα. Στο πόλεμο, στη ζωή και στο έρωτα δεν σου στρώνουν χαλί να περάσεις.
Μπορείς να ζεις ακούγοντας ωραίες ιστορίες. 
Μπορείς και να τις ζήσεις με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Μπορεί να πάρεις το πάνω χέρι, μπορεί και όχι. 
Αυτό όμως που μένει είναι πως θα μπορείς να λες, εγώ το έκανα, ήμουν εκεί.Μπορείς λοιπόν να πας κόντρα στους φόβους σου και να αντιμετωπίσεις ό,τι σου συμβεί;
Ναι, αν οι επιθυμίες, η πίστη και η αγάπη για κάτι είναι ισχυρότερες, τότε μπορείς!
 
cityculture.gr/ γράφει ο Πέτρος Γραμμενίδης