Το Παρίσι μπορεί να περιμένει *κριτική

Written by

Ένα γαστρονομικό road movie, με αγωνία του θεατή εάν οι πρωταγωνιστές φτάσουν στο ενδεχόμενο ερωτικών περιπτύξεων παρακολουθήσαμε στο θερινό κινηματογράφο ΝΑΤΑΛΙ.

Η ΝΤΑΙΑΝ ΛΕΙΝ, σύζυγος του επιτυχημένου παραγωγού ΑΛΕΚ ΜΠΑΛΤΟΥΙΝ δέχεται πρόταση του συνεργάτη του ΑΡΝΩ ΒΙΑΡ να ταξιδέψει μαζί του οδικώς από τις ΚΑΝΝΕΣ στο ΠΑΡΙΣΙ και να μην ακολουθήσει αεροπορικώς τον σύζυγό της.

Η ουσία του έργου είναι το στοίχημα του Γάλλου ερωτομανή συνοδού της Αμερικανίδας συνοδού του με τον εαυτό του, εάν και κατά πόσο μπορεί να συγκρατηθεί και δεν παρασυρθεί σε ερωτικές πράξεις μαζί της.
Οι πλαγιοκοπήσεις,το φλερτ, τα ερωτικά υπονοούμενα, η τουριστική διαφήμιση της Γαλλικής επαρχίας και προ πάντων το γαστρονομικό ρεσιτάλ καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του φιλμ, που όμως παραμένει εξαιρετικά αδιάφορο.

Και ενώ η γυναίκα φαίνεται κολακευμένη και έτοιμη να ενδώσει η σεμνοτυφία των συντελεστών της ταινίας δεν επιτρέπει την ολοκλήρωση της σχέσης τους.

Από τις πιο ανιαρές ταινίες του καλοκαιριού, επίπεδη και καθόλου ευρηματική, με χαμηλό budget και κάποιο επιλεκτικό τουριστικό ενδιαφέρον,η ταινία δεν συγκίνησε, ούτε προκάλεσε.
Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών, του αγωνιώδους ερωτύλου και της αμήχανης, αλλά κολακευμένης ηθοποιού ήταν ενδιαφέρουσες.
Η σκηνοθεσία της ΕΛΙΝΟΡ ΚΟΠΟΛΑ ήταν ανάλογη του ρηχού έργου.
Ο ΑΛΕΚ ΜΠΑΛΤΟΥΙΝ εμφανίσθηκε για λίγα λεπτά και δεν κρίνεται.

cityculture.gr/ γράφει ο Βαγγέλης Ραφτόπουλος