Το τέλος του παιχνιδιού στο Θέατρο Τ *Κριτική

Written by

Στο θέατρο Τ της Θεσσαλονίκης παρακολουθήσαμε ένα από τα καλλίτερα έργα της παγκόσμιας θεατρικής δραματουργίας, το τέλος του παιχνιδιού του ΜΠΕΚΕΤ, ενός από τους σημαντικότερους πρωτοπόρους της σύγχρονης λογοτεχνίας και εκφραστή ενός μυστηριώδους ρεύματος, που πολύ δύσκολα μπορεί να ενταχθεί σε κάποια καλλιτεχνική φόρμα.

Ο ΜΠΕΚΕΤ έχει θεωρηθεί μεταμοντέρνος, αλλά και πατέρας του θεάτρου του παραλόγου, επηρεασμένος από τον παραλογισμό και τη ματαιότητα του πολέμου, συμμετέχοντας ο ίδιος στη Γαλλική αντίσταση εναντίον των ναζιστικών στρατευμάτων.

Στο τέλος του παιχνιδιού ο ΜΠΕΚΕΤ παρουσιάζεται άναρχος, αινιγματικός και παράδοξος σε όλα τα επίπεδα του έργου.
Ο ΧΑΜ, ανάπηρος και αυταρχικός-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΖΙΡΗΣ- με μόνιμη συντροφιά τον υπηρέτη του ΚΛΟΒ –τον υποδύεται αριστουργηματικά η ΕΦΗ ΣΤΑΜΟΥΛΗ-και τους γονείς του σε σκουπιδοτενεκέδες.
Οι παράλογες απαιτήσεις του αφεντικού, με την έντονη μορφή καταπίεσης των τριών εξαρτημένων από αυτόν, περιορίζουν την συνειδητοποίηση της μοναξιάς του και δίνουν κάποιο νόημα στη ζωή του.
Με την φράση του –συνεχίζουμε- ο ΧΑΜ δυναμικά αναμετριέται με τον εαυτό του και τη κατάρρευση των πάντων, αντιστέκεται και προκρίνει την ανάγκη της επαφής με τους άλλους.

Ο ΝΑΖΙΡΗΣ έμπειρος και σπουδαίος ηθοποιός, διήνυσε τη διαδρομή του ρόλου του χωρίς υπερβολές, με σιγουριά και αυτοπεποίθηση, χωρίς εκπτώσεις, αποδεικνύοντας τη μεγάλη του θεατρική κλάση.
Η ΣΤΑΜΟΥΛΗ-σε ρόλο αντρικής καρικατούρας- απέδειξε ότι μπορεί να ανταποκριθεί εξαιρετικά σε οποιοδήποτε ρόλο.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ 6
Στο ρόλο του υπηρέτη, άλλοτε με υπακοή, άλλοτε με χιούμορ, κράτησε τη παράσταση σε υψηλό επίπεδο, αποτελώντας το θεμέλιό της.
Οι Σοφία-Μαρία Βούλγαρη και Γιώργος Φράγκογλου, γονείς του ΧΑΜ, υποβαθμισμένοι και αδύναμοι, ανταπεξήλθαν με επάρκεια στους μικρούς ρόλους τους.

Η ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΚΑΛΑΙΤΖΗ, κράτησε αριστοτεχνικά τη μπαγκέτα της σκηνοθεσίας, καθοδηγώντας τους πολύ καλούς ηθοποιούς με σεμνότητα αλλά αποτελεσματικά, με αφοσίωση στη δουλειά της.

Ο ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ μετέφρασε ιδανικά το έργο, αποδίδοντας βαρύτητα στα κρίσιμα σημεία του, διανθίζοντάς το με λεπτό χιούμορ.
Τελειώνοντας, η στήλη εκφράζει τα συγχαρητήριά της για το μόχθο των συντελεστών του θεάτρου Τ και τις υπέροχες παραστάσεις που μας προσφέρει, καθιστώντας το ένα από τα καλλίτερα της πόλης.-

cityculture.gr/ γράφει ο Βαγγέλης Ραφτόπουλος