Το υπόγειο, κριτική παράστασης

Written by

Ο Καταλανός συγγραφέας Ζουζέτ Μαρία Μπενέτ/ Ζουρνέτ  -γεν 1940-  διάσημος και πολυγραφότατος θεατρικός συγγραφέας με συγγραφή άνω των 40 θεατρικών έργων, σαν κύρια θέματά τους έχει όσα σχετίζονται με τη πατρίδα του και τον άνθρωπο, στον οποίο αρέσκεται να καταδύεται και να ανακαλύπτει τον χαώδη κόσμο του, την ακραία συμπεριφορά του, τις αντιδράσεις του, με μια τοποθέτηση άτοπη και άχρονη, παγκόσμια και διαχρονική.

Στο υπόγειο ο συγγραφέας τοποθετεί συγκρούσεις, ωμότητα στις αλήθειες, σαδομαζοχιστικές και παράξενες συμπεριφορές και ένα τέλος μακάβριο.

Ο σύζυγος ανακαλύπτει το σπίτι, όπου έχει καταφύγει η σύζυγός του από ίχνη στον υπολογιστή της, από τον οποίο αυτή έχει πλήρη εξάρτηση.

Εκεί συναντά τον ιδιοκτήτη του σπιτιού και με τη πάροδο του χρόνου μαθαίνει τόσο για τη μυστηριώδη γυναίκα του, όσο και για τον παράξενο άνθρωπο που σχετίζεται-;-  με τη γυναίκα του και το πάθος του να κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν, γεγονός που τον εξιτάρει και τον ηδονίζει.

Ο σύζυγος πληροφορείται από τον ψυχολόγο-κατά δήλωσή του- ότι η γυναίκα του υπέφερε από κατάθλιψη βαριάς μορφής και στην απόγνωσή της να βρει βοήθεια μέσω του ίντερνετ, κατέληξε στο σπίτι με δύο ορόφους, ισόγειο και υπόγειο.

Η λογομαχία των δύο ανδρών, οι απειλές του συζύγου ότι θα καταγγείλει τον ιδιοκτήτη στην αστυνομία για την εξαφάνιση της γυναίκας μονοπωλούν τη πλοκή του έργου και η μετάβασή τους στο υπόγειο θα συνοδευθεί από αμοιβαίες εξηγήσεις.


Χριστόδουλος Στυλιανού, Νατάσα Παπαμιχαήλ, Δημήτρης Μαύρος,

Ο Μπενέτ εξωθεί τις καταστάσεις στα άκρα, απαιτεί από τους χαρακτήρες να εμφανίσουν τον χειρότερο εαυτό τους, δεν παρασύρεται όμως και διατηρεί τη φόρμα του έργου σε επίπεδα ενδιαφέροντα.

Επισημαίνει όμως με βροντερή φωνή την αδυναμία ή και αδιαφορία του ατόμου να ελέγχει τον εαυτό του, να καλύπτει με τιτάνεια προσπάθεια τη χαώδη διαφορά με το σύντροφό του και τέλος να υπερτονίζει ότι πέραν της δημόσιας και της ιδιωτικής εικόνας του ατόμου, υπάρχει και ένα πλέγμα μυστικών στιγμών και σκέψεων, που το φυσικό πρόσωπο δεν αποκαλύπτει ούτε στον εαυτό του.

Η σκηνοθέτιδα Νατάσα Παπαμιχαήλ-εμφανίσθηκε ελάχιστα σαν νεκρή σύζυγος- σεβάσθηκε με ιερότητα τη τεχνοτροπία του συγγραφέα, ακολούθησε τις ιδιαιτερότητές του και παρουσίασε μία παράσταση μεστή από συγκρούσεις, αποκαλύψεις, ενδιαφέρον.

Ο Χριστόδουλος Στυλιανού, στο ρόλο του συζύγου, απέδειξε για μια φορά ακόμη ότι δίκαια έχει κατακτήσει τη κορυφή στην αξιολόγηση των πολύ καλών ηθοποιών, συγκλόνισε με  τον τρόπο που κινήθηκε, το βαθύ συναίσθημα που εξέπεμψε, την έκφραση στο πρόσωπό του.

Τέλος, ο Δημήτρης Μαύρος αποτέλεσε ιδανικά τον δεύτερο πόλο της παράστασης και με έντονη τη διαστροφή στο πρόσωπο και τη συμπεριφορά του συνέδραμε στην αρτιότητα της παράστασης.

Πληροφορίες παράστασης, Θέατρο Αυλαία

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Νατάσα Παπαμιχαήλ
Φωτισμοί: Νίκος Βούλγαρης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Καλλιόπη Καραμάνη
Σκηνικά – Κοστούμια: Βαγγέλης Ζιλέλης
Φωτογραφίες: Γιάννης Πρίφτης
Ποίημα: Μάγια Κολτσίδα
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Χριστόδουλος Στυλιανού, Δημήτρης Μαύρος, Νατάσα Παπαμιχαήλ