Βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Τότε και τώρα.

Written by


181693_10201238036615828_1181501028_n
Η  παραλία της Θεσσαλονίκης είναι το μεγάλο της ατού. Ιδιαίτερα τώρα τον Σεπτέμβρη, που ο καιρός είναι γλυκός και η πόλη έχει την τιμητική της.

Η βόλτα στην παραλία, εκεί κοντά στη δύση, είναι μια μικρή ή μεγάλη απόλαυση. Εξάλλου το σήμα κατατεθέν της ανέκαθεν ήταν η προκυμαία της με τον Λευκό Πύργο.

Είναι ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς πώς μεταλλάχθηκε αυτή η προκυμαία στα χρόνια που πέρασαν.

 

270879_628014493893439_1554847734_nΠαλιές καρτ ποστάλ αλλά και φωτογραφίες είναι, ευτυχώς, μάρτυρες της ιστορίας της πόλης, αλλά και της καταστροφής που προκάλεσε η άναρχη δόμηση. Παντού ο νεοέλληνας το κάνει το θαύμα του. Αρωγό βέβαια έχει πρώτο και καλύτερο το Κράτος. Αυτό το Κράτος που δεν μπόρεσε να θεσπίσει οικοδομικούς κανόνες ή μάλλον θέσπιζε πάντα με το στενό μικροσυμφέρον. Τα ωραία παλιά οικοδομήματα γκρεμίστηκαν και έδωσαν τη θέση τους σε πολυκατοικίες δίχως καμία δημιουργική έμπνευση. Αλήθεια θέλει πολύ κόπο για να μπορέσεις να το πετύχεις τούτο. Ανάμεσα στα νέα τερατόμορφα κτίρια ασφυκτικά κλεισμένο το όμορφο κτίριο του παλιού, θρυλικού εστιατορίου Όλυμπος Νάουσα που περιμένει τη σωτήρια αποκατάστασή του.

 

7862_1414203755464856_2101398273_nΗ Θεσσαλονίκη. Με μια ιστορία που ξεκινά επίσημα το 316 π.χ με την ίδρυση της πόλης από τον Κάσσανδρο αλλά που μαρτυρίες βεβαιώνουν πως η πόλη έχει ιστορίας οικιστική  από τα προϊστορικά χρόνια. Στα βυζαντινά χρόνια και με τη μεταφορά της πρωτεύουσας του ρωμαϊκού κράτους από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη το 330, η Θεσσαλονίκη  θα εξελιχθεί σε σημαντικό κέντρο καθώς αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Ο Μέγας Κωνσταντίνος θα κατασκευάσει το λιμάνι της που θα ενισχύσει την εμπορική και οικονομική ανάπτυξη της πόλης.

 

1208587_10202163794314561_12750999_n

 

Η πόλη κυριεύτηκε από τους Οθωμανούς στις 29 Μαρτίου του 1430. Στα χρόνια της κατοχής της από τους Τούρκους το λιμάνι της ήταν σημαντικό κέντρο διαμετακομιστικού  εμπορίου.  Οι Τούρκοι κάνουν πολλές επεμβάσεις στα οχυρωματικά έργα της Θεσσαλονίκης και τότε κτίζεται και ο Λευκός Πύργος.

Ο Λευκός Πύργος κατασκευάστηκε ανάμεσα στα 1450-70 και χρησιμοποιήθηκε ως κατάλυμα της φρουράς των γενιτσάρων και αργότερα ως φυλακή. Στην αρχή ονομαζόταν Πύργος του Λέοντος και μετά Πύργος των Γενιτσάρων. Με τη διάλυση του τάγματος των γενιτσάρων αποκτά νέο όνομα, πύργος του αίματος και αργότερα αποκτά την ονομασία με την οποία είναι γνωστός και σήμερα ως Λευκός Πύργος (Beyaz Kule). Aρχιτέκτονας του πύργου θεωρείται ο Μιμάρα Σινάν, λόγω της ομοιότητας του Λευκού Πύργου με έναν παρόμοιο πύργο  στην Αυλώνα της Αλβανίας, που ήταν δικό του δημιούργημα.

1235177_687308744630680_1317481192_nΣτον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο ο Λευκός Πύργος χρησιμοποιήθηκε ως κέντρο διαβιβάσεων των Συμμάχων. Μετά την απελευθέρωση  το μνημείο περιήλθε στο ελληνικό δημόσιο και έως το 1983 φιλοξένησε την αεράμυνα της πόλης, το εργαστήριο Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου και συστήματα Ναυτοπροσκόπων.

Από το  1994 λειτουργεί εκεί το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού  και σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο της πόλης.

 

Ο παραλιακός δρόμος ήταν ένας δρόμος που απέκτησε ιδιαίτερη αίγλη μετά το γκρέμισμα των παραθαλάσσιων τειχών το 1870. Παράλληλος λεγόταν τότε ο δρόμος και ήταν ο πρώτος στενός τότε, παραλιακός  δρόμος. Το 1893 αρχίζει να λειτουργεί και τραμ και ενώνεται καλύτερα το κομμάτι αυτό της πόλης με τις περίφημες Εξοχές, τον δρόμο με τα ωραία αρχοντικά.

Τότε άρχισαν να δημιουργούνται και νέα ξενοδοχεία. Μετά από την κατασκευή και του νέου λιμανιού το 1903-4 θα αποκτήσουν ιδιαίτερη αίγλη όπως το Olympos Palace και το Hotel d” Angleterre. Το 1907 κτίζεται ένα άλλο θρυλικό ξενοδοχείο το Splendid Palace. Η πυρκαγιά του 1917 θα καταστρέψει πολλά από αυτά τα ξενοδοχεία. Στη θέση του παλιού Splendid  η οικογένεια Τουρνιβούκα θα οικοδομήσει το νέο λαμπρό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, το Μεντιτερανέ που θα συνδέσει τη ζωή του με τη ζωή της Θεσσαλονίκης.

Χτισμένο σε σχέδια του αρχιτέκτονα Δελλαδέτσιμα το 1922 θα γίνει το νέο σύμβολο της πόλης. Στα σαλόνια του και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ_._Προκυμαιαστα δωμάτιά του θα φιλοξενηθούν ξένοι και εγχώριοι διάσημοι ηθοποιοί, λογοτέχνες θα εμπνευστούν από τη λάμψη του. Ακόμα και ο Καραγάτσης στον Γιούγκερμαν θα αναφέρει το περίφημο ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο που έσβησε από την ιστορία της Θεσσαλονίκης μετά τον σεισμό του 1978.

Στον παραλιακό δρόμο θα γίνουν παρελάσεις και στρατοί, βασιλιάδες θα περάσουν και θα προσπεράσουν, αφήνοντας μόνο μνήμες ιστορίας.

Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ένα άλλο λιμάνι και μια άλλη παραλία με τα καραβάκια να πηγαινοέρχονται τα καλοκαίρια στην Περαία και την Αγία Τριάδα. Και τα βράδια που όλοι κατέβαιναν για μια βόλτα στην παραλία. Κατάμεστη, δεν μπορούσες να περπατήσεις.

971327_525604707501876_807335911_nΚαι στο τέλος της βόλτας ήταν καθιερωμένο το να καθίσεις  για λουκουμάδες στην πλατεία Αριστοτέλους ενώ τα παιδιά θα έπαιζαν.

Οι παλαιότεροι θα τη θυμούνται και αυτή την άλλη πλατεία Αριστοτέλους που δεν ήταν παραδομένη ολοκληρωτικά στα τραπεζοκαθίσματα των καφετεριών.

Και τώρα όμως είναι όμορφη η διαδρομή στην παραλία μας. Και ας γκρινιάζουμε. Γκρινιάζουμε γιατί τη θέλουμε καλύτερη, πιο όμορφη, πιο ανθρώπινη. Τη θέλουμε ζωντανή. Με τα καραβάκια της, με τον κόσμο της, με τους ποδηλάτες της, με το σουλάτσο της.

Τι δεν θέλουμε;

Τα αυτοκίνητα να μας ξεκουφαίνουν, τις καφετέριες και τα μπαράκια να μας παίρνουν όλο και περισσότερο ζωτικό χώρο, το άσχημο παράπηγμα στο ύψος της πλατείας Ελευθερίας με τα δολώματα (χάθηκε ένα πιο όμορφο περίπτερο να κάνει ο Δήμος;).

DSC06394Θέλουμε την ανάπτυξη της και θέλουμε το λιμάνι της επιτέλους να αποκτήσει ζωντάνια αλλά τρομάζουμε με αυτά που ακούμε με τις τεράστιες μαρίνες. Γιατί δυστυχώς οι επεμβάσεις που έχουμε συνηθίσει να γίνονται είναι συνήθως τερατώδεις. Ας ελπίσουμε ότι για μια φορά, για το καλό το βραχυπρόθεσμο αλλά και το μακρυπρόθεσμο της πόλης θα επικρατήσουν λύσεις με φαντασία και δημιουργικότητα που θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τους σκοπέλους της γραφειοκρατίας, της μιζέριας και της συνεχόμενης γκρίνιας.

 

Δήμαρχε ακούς;