Ο Εκκλησιαστής κριτική παράστασης | Θέατρο

Written by

Ο Εκκλησιαστής | κριτική παράστασης

Σκηνές αρχετυπικές και συμπλέγματα εικόνων στο όριο τέχνης και πραγματικότητας αρχειοθέτησαν το θεατρικό κοίταγμα του κειμένου του Εκκλησιαστή, στην μακρινή απροσδιοριστία αναζήτησης των απαρχών της ζωής του ανθρώπου και της καταγραφής των οραμάτων της εποχής των προφητών, στην παράσταση που παρακολουθήσαμε στο θέατρο Αυλαία από την θεατρική ομάδα, Θέατρο του Άλλοτε.


Η σκηνοθέτις κ. Βαρβάρα Δουμανίδου, υπερέβη καλλιτεχνικά το -στατικό και με επαναλαμβανόμενα μοτίβα- θρησκευτικό προφητικό- καταγγελτικό κείμενο, δίνοντας, με την ιδιαίτερη τεχνική της, μία διάσταση ουμανιστικής εμβάθυνσης στις απορρέουσες φιλοσοφικές του αρχές. (αρχές βασισμένες εν πολλοίς στα αρχαία ελληνικά φιλοσοφικά κείμενα, ακουμπώντας στο ελάχιστο το βάθος και την ζωηρότητά τους).
Το εικαστικό πλαίσιο, η πολυμορφία της κίνησης, το ηχητικό-μουσικό περιβάλλον εντός του οποίου ακούστηκε ποικιλότροπα ο λόγος, ενσαρκώθηκαν θεατρικά σε μια ατμόσφαιρα αντανάκλασης και οραματικής εμβύθισης στην κοινή θρησκευτική πολιτισμική μοίρα ως μερίδιο και πεπρωμένο, βιωματική ανάμνηση και εσωτερική αναζήτηση.
Η παράσταση σχηματοποιήθηκε σε μικρούς κύκλους μικτής δυναμικής, ως προς τα μέσα πρόταξης, με σκηνές στυλιζαρισμένες στην αισθητική κατόπτρων : πινάκων ζωγραφικής, αγιογραφιών, ιερουργιών, λειτουργιών, λιτανιών, λαϊκών δρώμενων.


Με τα κοστούμια στον χρωματικό αισθητικό κώδικα της εποχής και των τόπων των Γραφών και με συμβολικά σκηνογραφικά αντικείμενα, η ομάδα των ηθοποιών, με τον απλό φυσικό τρόπο της υποκριτικής της, ενσωμάτωσε αθροιστικά στις μικρές σκηνές ενάργεια, δύναμη, μεγαλοπρέπεια και σθένος. Μικρές και μεγάλες φωνές αναδύθηκαν στην ονειρώδικη διάσταση απεικονίσεων των πρωτόγονων και αποτρόπαιων, των ανόσιων και ζοφερών, των εμβληματικών και των ιερών πράξεων που αφορούν την αξία και το θαύμα της ζωής, το τίμημα και το νόημα του θανάτου που προοιωνίζεται και ευαγγελίζεται.


Ο Εκκλησιαστής, παράσταση αισθητηριακή με μιαν αισθαντική διάθεση παραμυθητικής σημαντικής. Φιλοσοφικό ονειρόδραμα που ξεδιπλώθηκε τελετουργικά σε σκηνές συμπαντικές με έμφαση στο σώμα των ανθρώπων, της φύσης, της τέχνης και του πολιτισμού όπως γεννιέται και πεθαίνει αέναα στο φως.


Ο Εκκλησιαστής (βασισμένο στο κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης) Συντελεστές


Απόδοση – Διασκευή – Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Δουμανίδου
Κίνηση: Δημήτρης Βασιλειάδης
Μουσική: Νατάσα Κοψαχείλη Τραγούδι: Νατάσα Κοψαχείλη, Αριάνα Τσάιτα
Σκηνικά: Θέατρο του ‘Αλλοτε
Σχεδιασμός κοστουμιών: Γιώργος Κυριακίδης
Δημιουργία αφίσας: Φωτεινή Φιλοξενίδου
Φωτογραφίες: Δημήτρης Συμεωνίδης
Promo trailer: Τόμης Βρακάς, Κώστας Βρακάς
Παίζουν: Δημήτρης Βασιλειάδης, Τζώρζια Βογιατζόγλου, Βάλια Γκαγκάτση, ‘Ολγα Καλαμάρα, Νατάσα Κοψαχείλη, Θεοδώρα Κωστάκου, Γιώργος Κωνσταντίνου, Στέργιος Κωσταντζίκης, Ευάγγελος Μίχος, Νίκος Νικολαΐδης, Μαρία Σεμερτζίδου, Αριάνα Τσάιτα

Σκηνοθετικό σημείωμα

Η διαρκής και αέναη ερώτηση που πλανάται αιώνες τώρα. Ποιοι είμαστε. Που πάμε. Η φιλοσοφική προσέγγιση μιας ιδέας που ταλανίζει και τον πιο πιστό άνθρωπο. Είμαστε Κάτι; Ή είμαστε ένα Τίποτα; Ποιο το νόημα να ζούμε αφού θα πεθάνουμε; Ποιο το Τέλος; Ένα κείμενο αυτοκριτικής και αυτογνωσίας. Ένα φιλοσοφικό, θεολογικό, οντολογικό, αριστούργημα γραμμένο χιλιάδες χρόνια πριν, που αρχικά θεωρείτο πως γράφτηκε από τον ίδιο βασιλιά Σολομώντα αλλά ο συγγραφέας του έργου είναι μεταγενέστερος. Ωστόσο άγνωστος. Μια εργασία από το Θέατρο του ‘Αλλοτε που στόχο έχει να σχολιάσει την επιμονή του Εκκλησιαστή στην άρνηση της μετά θάνατον ζωής. Την απαξίωση της ύπαρξης και την υπεραπλούστευσή της. Ένα έργο γεμάτο αντιφάσεις, αντιρρήσεις και αντιδράσεις, ένα έργο που γκρεμίζει και δημιουργεί ξανά και ξανά. ‘Ενας ύμνος στη ζωή αλλά και στον επερχόμενο βέβαιο θάνατο.


cityculture.gr / Εκκλησιαστής /  κριτική παράστασης / Άγγελα Μάντζιου