Παύλος Λεμοντζής

  Ο συγγραφέας, σκηνοθέτης και σκηνογράφος είναι ψυχίατρος. Βιοπορίζεται ως επιστήμων ψυχίατρος στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αλλά σπούδασε και στο θεατρικό τμήμα του Α.Π.Θ.    Για δεύτερη φορά  (η πρώτη απόπειρα συγγραφικής γραφής  ήταν στο πλαίσιο της “Πρώτης Γραφής’’ του ΚΘΒΕ),  γράφει ένα πυκνό κείμενο με δαιδαλώδη πλοκή, το σκηνοθετεί, το ανεβάζει στη μικρή σκηνή

…

    Μία γυναίκα, δυο άνδρες. Ανάμεσά  τους  η αναπηρία.  Σε ποια μορφή;   Και ποιος είναι ο ανάπηρος;   Τρεις  μονόλογοι, τρεις  διαδρομές,  τρεις  χαρακτήρες. Ποιος είναι ο  πιο περίπλοκος;    Απαντήσεις   ξεκάθαρες   στην παράσταση  της  «Μόλλυ Σουήνυ»,  που έκανε πρεμιέρα αγκαλιά μ’ ένα γράφημα: «βλέπω δε σημαίνει κατανοώ».   Ο Βrian Friel, ο Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας 

…

«Το παγκάκι» του Αλεξάντερ Γκέλμα έγινε ψυχαναλυτικό ανάκλιντρο   στο  θέατρο «Αμαλία»….. ….και «φιλοξένησε»  πάθη  της ανθρώπινης  ψυχής . Τα ανομολόγητα πάθη, τις εσωτερικές  ανάγκες, τις επιδερμικές αναζητήσεις, το βάσανο  της μοναξιάς, την  πίκρα της εγκατάλειψης, τον  καημό  του  ανεκπλήρωτου, τον πόνο  της  προδοσίας, τα  απατηλά όνειρα, το κόστος  της  απιστίας, την ελπίδα  που  τσακίζεται, γδέρνεται,

…

Η «Ελένη»  του Ρίτσου ήρθε  στο «Αντιγόνη Βαλάκου» στην Καβάλα. Η «Ελένη»  απ’ την «τέταρτη διάσταση» του ποιητή , ως φόρος  κατάφασης στη δύναμη της ποίησης, του θεάτρου και της ζωής από τον Δήμο Αβδελιώδη,  έτσι όπως τον επεξεργάστηκε  και τον παρουσίασε στο κοινό.   Η «Ελένη», ένας από τους πιο συγκλονιστικούς γυναικείους μονολόγους, έκανε πρεμιέρα

…

Μια συναρπαστική τοιχογραφία της μεταπολεμικής Θεσσαλονίκης σε μια συγκλονιστική παράσταση στη Μονή Λαζαριστών, από το Κ.Θ.Β.Ε. Πρόλογος Η Ιστορία είναι ο κώδικάς μας, το στίγμα  κι ολόκληρη η ύπαρξή μας.  Και μέσα  απ’  αυτήν ξανασυζητάμε το «τώρα»  σε βάσεις  βαθιές και ουσιαστικές. Γινόμαστε, δηλαδή,  εμβριθέστεροι και δυνατότεροι. Θαρρώ, πως μεγαλύτερη  επανάσταση  είναι αυτή που συμβαίνει

…

Η  γαλλική φάρσα των Ενεκέν, Βεμπέρ και ντε Γκορς, σε μετάφραση και ελεύθερη διασκευή του Χάρη Ρώμα, από 11 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη.  Πήγα πρεμιέρα. Και πέρασα πολύ καλά. Όχι επειδή γνώριζα το έργο ή επειδή οι συντελεστές της παράστασης έκαναν ό,τι υπερβολικό  τούς ήρθε μελετημένα ή αυθόρμητα και έπαιξαν με κέφι, αλλά επειδή η πλατεία

…

Βράδυ Πέμπτης, εκεί  γύρω  στις  εννέα  άνοιξε η πόρτα της αίθουσας. Μπήκαμε  οι  θεατές  ήρεμα  και, καθώς ψάχναμε θέσεις, στη σκηνή σεργιάνιζε  ένας ηθοποιός ανάμεσα  σε σκορπισμένα  λεμόνια στο δάπεδο.  Υποδοχή – προϊδέαση.  Για τη σκηνοθετική  μεταμοντέρνα  άποψη πάνω στο  εμβληματικό κλασικό  έργο του Σαίξπηρ. Φορούσε μαύρη φούστα αρβανιτο-βλαχικο-σκωτσέζικη, δίχως  τα καρό. Πουκάμισο  μακρυμάνικο,  με

…

   Άνθρωποι κάθε ηλικίας, από κοντινά και μακρινά μέρη της συμπρωτεύουσας, κατέκλυσαν το κινηματοθέατρο  Κολοσσαίον από νωρίς, πρωί Κυριακής, για να καταφέρουν να γευτούν πρώτοι την παράσταση που περιμέναμε με ανυπομονησία οι φίλοι του θέατρου, του χορού, της μουσικής, της εικαστικής δημιουργίας και της μαγικής μπαγκέτας της σπουδαίας συντονίστριας τόσων δυνάμεων σ’ ένα υπερθέαμα συνόλου, της

…

Πρόλογος    Το συναρπαστικό χρονικό του Σαίξπηρ για την αχαλίνωτη , χωρίς όρια και ηθικούς φραγμούς  επιθυμία των μεγαλομανών σ’ έναν θώκο, παραμένει  μια  προκλητική μελέτη του κακοποιού και επικίνδυνου  εθισμού μας στις ανοίκειες  εκμεταλλεύσεις του.   Μετά́ τον «Άμλετ» του  Σαίξπηρ, στην περίοδο  2014-15, και τη «Σφαγή́ των Παρισίων»  του Κρίστοφερ  Μάρλοου,  που κέρδισε το κοινό του

…

  Το είχα απωθημένο. Να δω τούτη την παράσταση για την οποία είχα διαβάσει , είχα ακούσει  τόσα  εγκώμια  και,  όταν το αποφάσιζα,  κάτι πήγαινε ανάποδα  και την έχανα.        Και να πεις ότι δεν παίχτηκε ξανά και ξανά;  Ποσώς!  Και σε κέντρο και σε απόκεντρο  και πέρυσι και φέτος  και  νωρίς  και αργά

…

    Ευθαλία σημαίνει ανθισμένη από  το ευ +  θάλος  (θάλλω το ρήμα), πες «καρπερή» κατά μία έννοια. Τούτη η Ευθαλία είχε το όνομα , όχι τη χάρη. Εκτός κι αν το ξέχειλο  τεφτέρι τής ζωής της από περιπέτειες, εφάμιλλες ή και  ανώτερες ενός Όλιβερ Τουίστ, ενός Τομ Σώγιερ, θεωρούνται καρποί, έστω άνθη, για να δέσει

…

Πρόλογος Το «Χελιδόνι»,  του Καταλανού  Γκιλιέμ  Κλούα, στηρίχτηκε στη  σχετικά  πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση  της  12ης Ιουνίου 2016 σε ένα gay bar του Ορλάντο και διαπραγματεύεται τον αντίκτυπο του γεγονότος στους οικείους των θυμάτων. Μια αληθινή, σκληρή ιστορία, ένα κείμενο-μανιφέστο κατά της ομοφοβίας , ένα έργο – αφορμή  για επαναπροσδιορισμούς στις ανθρώπινες σχέσεις. Ταυτόχρονα,  ένα «σχολείο»

…

   Την καλέσαμε στο 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων. Εκείνη ευπροσήγορη, προσηνής, πες ανοιχτόκαρδη  κι «ανοιχτοχέρα»  να’ σαι μέσα, αλλά και παμπόνηρη, εφόσον ήξερε καλά ότι ο λαός  διψάει για γέλιο, έβαλε τα καλά της, τ’ ακριβά της τα στολίδια, τα φτιασιδώματά της, τα τζοβαΐρια της, τα φισεκλίκια της, αριβάρισε τις ανηφοριές της παλιάς μας πόλης και

…

Ο ποιητής Ο Αισχύλος γεννήθηκε το 525/4 π.Χ. στην Αθήνα και πέθανε στη Γέλα το 456/5 π.Χ. Καταγόταν από παλιά αριστοκρατική οικογένεια του δήμου Ελευσίνας και είχε κοινωνικές επαφές με πολλούς από τους εξέχοντες ποιητές της εποχής, όπως τον Πίνδαρο, το Σιμωνίδη και άλλους. Πήρε μέρος στη μάχη του Μαραθώνα και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

…

Πρόλογος Το 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων σε εξέλιξη στον ζεστό μήνα Αύγουστο. Καυτή, στεγνή βραδιά και το νερό τόσο κοντά (στο σκηνικό), μα τόσο μακριά (στον Γουαλδακιβίρ ή στον Τάγο ή στον Σηκουάνα), σχεδόν αποπνικτική η ατμόσφαιρα στο θέατρο με τα υψηλά ποσοστά υγρασίας, ώσπου έσταξαν οι πρώτες νότες δροσιάς από το όργανο του Σγαναρέλ. Έγχορδο

…

Πρόλογος Αυτός ο «Προμηθέας» είναι πολύ ιδιαίτερος. Οι καινοτομίες, που για άλλους αποτελούν ευρήματα και γι άλλους πλεονασμοί, συναντώνται στην παράσταση από την αρχή ως το τέλος. Με ακατάληπτη γλώσσα Διός ξεκινάει το έργο, ως θεϊκή οργή για το μέγα ατόπημα του Τιτάνα ν αρπάξει τη φωτιά απ τους θεούς για χάρη των ανθρώπων κι

…

«….σαν είδε ο Δημητρός μπροστά του τη Λωξάντρα, φαρδύπλατη, μακρόσκελη λεβέντισσα, γεροδεμένη δωρικιά κολόνα  να μπαίνει στην κάμαρα κρατώντας τον δίσκο με το γλυκό στα χέρια της, άνοιξε η καρδιά του. Όμορφη δεν ήταν, δεν είχε μέση δαχτυλίδι. Κι όμως, γιατί ταράχτηκε έτσι ο Δημητρός; Γιατί είπε το «ναι» αμέσως, χωρίς  καν να βεβαιωθεί  αν

…

Ο  Όμηρος στον πολύπαθο γυρισμό τού Οδυσσέα στην Ιθάκη του, φορτώνει στον ήρωα ανδραγαθήματα, ευφάνταστα  παθήματα – μαθήματα, τα εμπλουτίζει με λογής- λογής υπερβολές , τα ενώνει τεχνηέντως σε ραψωδίες κι ακόμα τα μοιράζει στα σχολεία, στα θέατρα, στα  ξενόγλωσσα βιβλία . Πρόκειται για  την «Οδύσσεια», ένα υπερβατικό “παραμύθι”, που υπήρξε και  θα συνεχίσει να

…

Στον μικρό κολπίσκο του καρνάγιου, στα γνωστά «Καλαφατιά», εκεί πίσω από τις «καμάρες», από το παλιό υδραγωγείο, χαμηλά στα «μπεντένια»,  εκεί όπου το κύμα της θάλασσας συναντά μια χούφτα άμμο και μια αράδα χαλίκια σε μια στενή λωρίδα γης, εκεί όπου το φεγγάρι στέλνει το μέγεθός του και τη λάμψη του κάθε που η νυχτιά

…

Ευριπίδη Ιφιγένεια εν Αυλίδι από το ΚΘΒΕ σκηνοθεσία Γιάννη  Καλαβριανού – κριτική παράστασης Παύλος Λεμοντζής Στεναχωρήθηκα πολύ που αυτή η πρεμιέρα δε στεφανώθηκε από την αίγλη του αρχαίου θέατρου των  Φιλίππων, όπως έκανε παλιότερα το ΚΘΒΕ  κι έτσι έχασε τη μυσταγωγία, την καθήλωση  που θα της έδινε άλλη διάσταση. Τα απομεινάρια του αρχαίου χώρου, ως φυσικό ντεκόρ, εμπνέουν  σεβασμό και

…

Αύγουστου Κορτώ «Ρένα» κριτική Παύλος Λεμοντζής Απ την πιάτσα της Τρούμπας στις σημερινές θεατρικές «πιάτσες» Η Υρώ Μανέ παίζει στοίχημα κάθε ζεστό ελληνικό βράδυ και το κερδίζει. Τολμηρή γυναίκα, χαρισματική ηθοποιός, γλυκύτατος άνθρωπος. Ενσαρκώνει τη «Ρένα» εδώ και καιρό σε ανοικτά θέατρα και, παρά τις ανατροπές της εποχής, μετεωρολογικές ή όχι, κατορθώνει να δροσίσει το

…

Αριστοφάνη «Νεφέλες» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά στο 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων κριτική Παύλος Λεμοντζής  Ο Ανδρέας Βουτσινάς όταν έκανε το 1998 τις δικές του «Νεφέλες» για λογαριασμό του Κ.Θ.Β.Ε. είχε δημοσιοποιήσει μερικές απόψεις του για τη δουλειά του . Είχα δει την παράσταση στους Φιλίππους, θυμάμαι αρκετά απ αυτή την τολμηρή, μα διασκεδαστική προσέγγιση τού «νεωτεριστή» Βουτσινά,

…

Μαρκουλάκης – Λιγνάδης – Μουτούση «Οιδίπους Τύραννος» στους Φιλίππους | κριτική παράστασης Παύλος Λεμοντζής Το κοίλο πλήρες. Η ορχήστρα γυμνή. Φυσικό το σκηνικό : αρχαία ερείπια, ανάμεσά τους τρία μεγαλοπρεπή δένδρα σαν Ολύμπια θεϊκή δύναμη στον «ιερό» χώρο, στο βάθος ο κάμπος των Φιλίππων. Η θυμέλη στο κέντρο προκαλεί. Τα ανάκτορα, τα τείχη, οι κοιλότητες

…

«Ο Τζόνι πήρε τo όπλο του» κι ήρθε στο «Αμαλία» κριτική Παύλος Λεμοντζής Ο Ντάλτον Τράμπο έγραψε και δημοσίευσε το αντιπολεμικό του έργο το 1939, τον ίδιο μήνα που η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία και ξεκίνησε ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος. Αφορά σε έναν πολυτραυματία από μια νάρκη, τον νεαρό Αμερικανό στρατιώτη Τζόνι Μπόναμ. Ακρωτηριασμένος κι

…

Η Γίδα ή ποια είναι η Σύλβια του Έντουαρντ Άλμπι στο ιστορικό θέατρο «Αμαλία» κριτική Παύλος Λεμοντζής Η πάλαι ποτέ «φωλιά» της «Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης», σήκωσε και πάλι αυλαία και οι «Όψεις Πολιτισμού» μοιράζονται με τους θεατές την ατμόσφαιρα ενός καινούργιου εγχειρήματος, μιας νέας ελπίδας στην πόλη της Θεσσαλονίκης . Ο χώρος ανακαινισμένος επαναλειτουργεί,

…

Η «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη στο θέατρο «Τ» / κριτική Παύλος Λεμοντζής «Μισοπλαγιασμένη κοντά εις την εστίαν, με σφαλιστά τα όμματα, την κεφαλήν ακουμβώσα εις το κράσπεδον της εστίας, το λεγόμενον «φουγοπόδαρο», η θεία – Χαδούλα, η κοινώς Γιαννού η Φράγκισσα, δεν εκοιμάτο, αλλ εθυσίαζε τον ύπνο πλησίον εις το λίκνον της ασθενούσης μικράς εγγονής της».

…

Η «κωμωδία των παρεξηγήσεων» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ πήγε «Μέγαρο» Εκατό λεπτά αδιάκοπης κίνησης στην τεράστια σκηνή της αίθουσας «Φίλων της Μουσικής» στο «Μέγαρο» Θεσσαλονίκης. Εκατό λεπτά σ’ ένα διαρκές demi-plié κλασικού χορού απ΄ όλα τα μέλη του θιάσου, αυτού του εκπαιδευμένου εσμού καλλιτεχνών, που εντυπωσίασε το πολυπληθές κοινό με την άνεση, τον συγχρονισμό, την υποκριτική

…

Μπρεχτ στο «Αυλαία» κι ένας συγκλονιστικός «καλός άνθρωπος του Σετσουάν» κριτική παράστασης Παύλος Λεμοντζής Θα μπορούσε να είναι Αριστοφάνης δηκτικός , καταγγελτικός κι αθυρόστομος αλλά είναι ο Μπρεχτ, ο ανοιχτός- εκ πεποιθήσεως – σε πολλές και διαφορετικές αναγνώσεις. Θα μπορούσε ν΄ αλώνιζε τη σκηνή ένας Μνησίλοχος μασκαρεμένος με πρόθεση αλλά είναι η Σεν Τε, μια

…

Ο «Ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη με την υπογραφή του Μάνου Καρατζογιάννη. Κριτική παράστασης | Παύλος Λεμοντζής Η αίθουσα του «Αυλαία» φωτισμένη. Στο λιτό σκηνικό ο Σταύρος Μερμήγκης υποδέχεται το κοινό , ως «Ηλίας» , σιωπηλός , φορτωμένος στο γκρίζο του κεφάλι τα πρότερα ηχηρά χρόνια του. Οι θεατές ψάχνουν θέσεις, τις βρίσκουν, κάθονται.

…