θέατρο κριτική

“Ρένα” του Αύγουστου Κορτώ, κριτική παράστασης

Στο θέατρο Αριστοτέλειο παρακολουθήσαμε την παράσταση ΡΕΝΑ, γραμμένη από τον Αύγουστο Κορτώ-Πέτρος Χατζόπουλος- σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη και ερμηνευμένη από την Υρώ Μανέ. Το έργο, παράλληλα με τη ζωή και τις δραστηριότητες της πόρνης Ρένας, διατρέχει παράλληλα και όλη τη κοινωνικοπολιτική ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα. Ο συγγραφέας ξεπερνά πολύ εύκολα τη στιγματισμένη δράση

“Αισχύλου Ορέστ3ια, μια διαδρομή”…σαν παραμύθι δίχως τέλος, κριτική παράστασης

  Το είχα απωθημένο. Να δω τούτη την παράσταση για την οποία είχα διαβάσει , είχα ακούσει  τόσα  εγκώμια  και,  όταν το αποφάσιζα,  κάτι πήγαινε ανάποδα  και την έχανα.        Και να πεις ότι δεν παίχτηκε ξανά και ξανά;  Ποσώς!  Και σε κέντρο και σε απόκεντρο  και πέρυσι και φέτος  και  νωρίς  και αργά

Προσωπική Συμφωνία, θέατρο Κολοσσαίον, κριτική παράστασης

Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας θεατρικής δραματουργίας γραμμένο από τον διάσημο θεατρικό συγγραφέα Ρόναλντ Χάργουντ-the dresser- παρακολουθήσαμε στο κινηματοθέατρο Κολοσσαίον, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά. Στο Βερολίνο το 1946 ανακρίνονται Γερμανοί, κατηγορούμενοι για συνεργασία με τους ναζί από Αμερικανούς αξιωματικούς, με επικεφαλής τον ταγματάρχη Στηβ ‘Αρνολντ-Αλέξανδρος Μπουρδούμης-. Μεταξύ των ανακρινόμενων βρίσκεται ο διάσημος

Το υπόγειο, κριτική παράστασης

Ο Καταλανός συγγραφέας Ζουζέτ Μαρία Μπενέτ/ Ζουρνέτ  -γεν 1940-  διάσημος και πολυγραφότατος θεατρικός συγγραφέας με συγγραφή άνω των 40 θεατρικών έργων, σαν κύρια θέματά τους έχει όσα σχετίζονται με τη πατρίδα του και τον άνθρωπο, στον οποίο αρέσκεται να καταδύεται και να ανακαλύπτει τον χαώδη κόσμο του, την ακραία συμπεριφορά του, τις αντιδράσεις του, με

«Η Ευθαλία του Γαλατά» πέρασε κι απ’ το «Αυλαία», κριτική παράστασης

    Ευθαλία σημαίνει ανθισμένη από  το ευ +  θάλος  (θάλλω το ρήμα), πες «καρπερή» κατά μία έννοια. Τούτη η Ευθαλία είχε το όνομα , όχι τη χάρη. Εκτός κι αν το ξέχειλο  τεφτέρι τής ζωής της από περιπέτειες, εφάμιλλες ή και  ανώτερες ενός Όλιβερ Τουίστ, ενός Τομ Σώγιερ, θεωρούνται καρποί, έστω άνθη, για να δέσει

Ήρθε ξανά το «Χελιδόνι» στο «Αμαλία», κριτική παράστασης

Πρόλογος Το «Χελιδόνι»,  του Καταλανού  Γκιλιέμ  Κλούα, στηρίχτηκε στη  σχετικά  πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση  της  12ης Ιουνίου 2016 σε ένα gay bar του Ορλάντο και διαπραγματεύεται τον αντίκτυπο του γεγονότος στους οικείους των θυμάτων. Μια αληθινή, σκληρή ιστορία, ένα κείμενο-μανιφέστο κατά της ομοφοβίας , ένα έργο – αφορμή  για επαναπροσδιορισμούς στις ανθρώπινες σχέσεις. Ταυτόχρονα,  ένα «σχολείο»

Περιμένοντας τον Γκοντό, ΚΒΘΕ-ΕΜΣ, κριτική παράστασης

Κάτω από μια δέσμη φωτός με σκιές, σε ασαφή τόπο και χρόνο, με  φιγούρες ανθρώπων του τσίρκου ως  εικόνες- αντανακλάσεις σε καθρέφτες και με τον χτύπο ρολογιών στον υποτονισμό της  μουσικής, ξεδιπλώθηκε η αλληγορία της θεατρικής πράξης του έργου Περιμένοντας τον Γκοντό. Περιμένοντας: τώρα και από πριν στο μελλοντικό διάνυσμα και στην απροσδιοριστία του ονόματος,

Η λαϊκή οπερέτα «Εκκλησιάζουσες» στο Θέατρο Δάσους, κριτική παράστασης

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν  &  Εθνική Λυρική Σκηνή «Προκειμένου να πάρει αξία ένας κάποιος αιώνας σε στιγμή παρακμής» Ο πρόλογος                Αυτός ο ευφυής, ο πνευματώδης, ο χωρατατζής, ο αναντίλεκτος, ο καινοτόμος, ο σπουδαίος μουσικός, ο ατίθασος νους, ο ανήσυχος άνθρωπος, ο αστείρευτος και χειμαρρώδης ποταμός, ο δημιουργικός και «ακάθιστος» καλλιτέχνης Σταμάτης Κραουνάκης, την «ανθίστηκε» τη

Ο κήπος, Θέατρο Αμαλία – κριτική παράστασης

Η έναρξη των παραστάσεων στο ανακαινισμένο θέατρο ΑΜΑΛΙΑ συνέπεσε με το έργο του Καναδού συγγραφέα και ηθοποιού Bruce Gooch, ιδρυτικού μέλους του θεάτρου NEW FANGLED STAGE. Ο κήπος-σε μετάφραση της πρωταγωνίστριας Κάτιας Σπερελάκη και σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά- είναι έργο ανατροπών, φιλονικιών, αμφισβητήσεων, αλλά και αφοσίωσης, αγάπης, βελτίωσης των εαυτών, διαχείρισης δύσκολων καταστάσεων. Ο Μπάρι Κάρλσον,

STAYING ALIVE – κριτική παράστασης από τον Βαγγέλη Ραφτόπουλο

Η Κατερίνα Βρανά, σε μια ανεπανάληπτη παράσταση στο θέατρο Αριστοτέλειο , αποκάλυψε, κατά τρόπο μοναδικό και σαρκαστικό, όλα όσα συνέβησαν στη διάρκεια της ασθένειάς της , την αντιμετώπισή της , το θαύμα της σωτηρίας της και τη διακωμώδηση  της αρρώστιας, μαζί με όλα τα συμπαρομαρτούντα. Η παγκόσμιας φήμης comedian, καθισμένη σε αναπηρική πολυθρόνα, αντιμετωπίζει ,

Ορέστεια – Χοηφόροι, Ευμενίδες – Εθνικό Θέατρο – κριτική παράστασης

Τις τραγωδίες «Χοηφόροι» και «Ευμενίδες», δεύτερο και τρίτο μέρος της τριλογίας «Ορέστεια» του ποιητή Αισχύλου, παρακολουθήσαμε σε  μία ενιαία παράσταση και σε συνέχεια της παράστασης  του Αγαμέμνονα από το Εθνικό θέατρο, στο θέατρο Δάσους (5ο Φεστιβάλ Δάσους του ΚΘΒΕ). ΧΟΗΦΟΡΟΙ Στον   αφηγηματικό μίτο των  δεινών της γενιάς των Ατρειδών,  περιπλεγμένη στον  αιμάτινο κύκλο του φόνου

Αισχύλου Ορέστεια – Αγαμέμνων, 5ο Φεστιβάλ Δάσους – 2η κριτική παράστασης

Την τραγωδία «Αγαμέμνων»- πρώτο μέρος της τριλογίας «Ορέστεια»- του ποιητή Αισχύλου,   παρακολουθήσαμε στο θέατρο Δάσους, παράσταση του Εθνικού θεάτρου ενταγμένη στο πρόγραμμα του 5ου φεστιβάλ Δάσους του ΚΘΒΕ. Στον κύκλο των Ατρειδών τοποθετείται ο μύθος της τραγωδίας «Αγαμέμνων».  Στην παράσταση που παρακολουθήσαμε αυτός ο μύθος της επιστροφής του βασιλιά, στην πόλη, στο ανάκτορο-εστία και στην

«Μαρία Πενταγιώτισσα», 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων – κριτική παράστασης

   Την καλέσαμε στο 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων. Εκείνη ευπροσήγορη, προσηνής, πες ανοιχτόκαρδη  κι «ανοιχτοχέρα»  να’ σαι μέσα, αλλά και παμπόνηρη, εφόσον ήξερε καλά ότι ο λαός  διψάει για γέλιο, έβαλε τα καλά της, τ’ ακριβά της τα στολίδια, τα φτιασιδώματά της, τα τζοβαΐρια της, τα φισεκλίκια της, αριβάρισε τις ανηφοριές της παλιάς μας πόλης και

Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο, Θεσσαλικό Θέατρο – κριτική παράστασης

Το Θεσσαλικό θέατρο, με μία ιστορία πολλών δεκαετιών και πετυχημένων παραστάσεων, κατέχει μία αξιοζήλευτη θέση ανάμεσα στα θεατρικά σχήματα που παράγουν πολιτισμό και διακρίνονται για τη ποιότητα τόσο των έργων που ανεβάζουν όσο και για την αποτελεσματικότητά τους. Στο Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο το θέατρο αναμετρήθηκε με την ομότιτλη κινηματογραφική ταινία των Φώσκολου-Γεωργιάδη και κέρδισε το

Για να είσαι υγιής και ευτυχισμένος διάλεξε έναν ευσυνείδητο σύντροφο.

Τα ευρήματα αυτής της πολύ σημαντικής έρευνας υποδεικνύουν ότι η προσωπικότητα του συντρόφου μας είναι πολύ σημαντική για την υγεία μας. Επομένως, διαλέξτε τους συντρόφους σας με προσοχή. Η προσωπικότητα του συντρόφου μας μπορεί να επηρεάσει πολλές πλευρές της ζωής μας. Για παράδειγμα, έρευνες έχουν δείξει ότι ένας ευσυνείδητος σύντροφος είναι καλός για την υγεία

«Ορέστεια», Εθνικό Θέατρο, στο 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων | κριτική παράστασης

Ο ποιητής Ο Αισχύλος γεννήθηκε το 525/4 π.Χ. στην Αθήνα και πέθανε στη Γέλα το 456/5 π.Χ. Καταγόταν από παλιά αριστοκρατική οικογένεια του δήμου Ελευσίνας και είχε κοινωνικές επαφές με πολλούς από τους εξέχοντες ποιητές της εποχής, όπως τον Πίνδαρο, το Σιμωνίδη και άλλους. Πήρε μέρος στη μάχη του Μαραθώνα και στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Ο «Δον Ζουάν» σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων | κριτική παράστασης

Πρόλογος Το 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων σε εξέλιξη στον ζεστό μήνα Αύγουστο. Καυτή, στεγνή βραδιά και το νερό τόσο κοντά (στο σκηνικό), μα τόσο μακριά (στον Γουαλδακιβίρ ή στον Τάγο ή στον Σηκουάνα), σχεδόν αποπνικτική η ατμόσφαιρα στο θέατρο με τα υψηλά ποσοστά υγρασίας, ώσπου έσταξαν οι πρώτες νότες δροσιάς από το όργανο του Σγαναρέλ. Έγχορδο

“Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία”, ΚΘΒΕ – κριτική παράστασης

Μικρή εισαγωγή. Ένα κοριτσάκι Δημοτικού διαβάζει το πρόγραμμα της παράστασης και ρωτάει την μητέρα του, -«τι θα πει μανιφέστο;», εκείνη το προτρέπει να συνεχίσει το διάβασμα και θα καταλάβει τη σημασία της λέξης. Εικόνες πριν την παράσταση. Παρέες διαφόρων ηλικιών. Φωνές και γέλια. Τα φώτα χαμηλώνουν. Η παράσταση αρχίζει με μουσική και ανοίγει η αυλαία.

«Προμηθέας δεσμώτης» Από τον Αισχύλο στον Σταύρο Τσακίρη | κριτική παράστασης

Πρόλογος Αυτός ο «Προμηθέας» είναι πολύ ιδιαίτερος. Οι καινοτομίες, που για άλλους αποτελούν ευρήματα και γι άλλους πλεονασμοί, συναντώνται στην παράσταση από την αρχή ως το τέλος. Με ακατάληπτη γλώσσα Διός ξεκινάει το έργο, ως θεϊκή οργή για το μέγα ατόπημα του Τιτάνα ν αρπάξει τη φωτιά απ τους θεούς για χάρη των ανθρώπων κι

«Λωξάνδρα», στο Φρούριο Καβάλας | κριτική παράστασης

«….σαν είδε ο Δημητρός μπροστά του τη Λωξάντρα, φαρδύπλατη, μακρόσκελη λεβέντισσα, γεροδεμένη δωρικιά κολόνα  να μπαίνει στην κάμαρα κρατώντας τον δίσκο με το γλυκό στα χέρια της, άνοιξε η καρδιά του. Όμορφη δεν ήταν, δεν είχε μέση δαχτυλίδι. Κι όμως, γιατί ταράχτηκε έτσι ο Δημητρός; Γιατί είπε το «ναι» αμέσως, χωρίς  καν να βεβαιωθεί  αν

«Οδύσσεια» Ραψωδία Ι, ΚΘΒΕ στο 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων | κριτική παράστασης

Ο  Όμηρος στον πολύπαθο γυρισμό τού Οδυσσέα στην Ιθάκη του, φορτώνει στον ήρωα ανδραγαθήματα, ευφάνταστα  παθήματα – μαθήματα, τα εμπλουτίζει με λογής- λογής υπερβολές , τα ενώνει τεχνηέντως σε ραψωδίες κι ακόμα τα μοιράζει στα σχολεία, στα θέατρα, στα  ξενόγλωσσα βιβλία . Πρόκειται για  την «Οδύσσεια», ένα υπερβατικό “παραμύθι”, που υπήρξε και  θα συνεχίσει να

«Οδυσσέας, ο ήρωας της καρτερίας» στο Καρνάγιο Καβάλας σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη, κριτική παράστασης

Στον μικρό κολπίσκο του καρνάγιου, στα γνωστά «Καλαφατιά», εκεί πίσω από τις «καμάρες», από το παλιό υδραγωγείο, χαμηλά στα «μπεντένια»,  εκεί όπου το κύμα της θάλασσας συναντά μια χούφτα άμμο και μια αράδα χαλίκια σε μια στενή λωρίδα γης, εκεί όπου το φεγγάρι στέλνει το μέγεθός του και τη λάμψη του κάθε που η νυχτιά

Ευριπίδη Ιφιγένεια εν Αυλίδι από το ΚΘΒΕ – κριτική παράστασης

Ευριπίδη Ιφιγένεια εν Αυλίδι από το ΚΘΒΕ σκηνοθεσία Γιάννη  Καλαβριανού – κριτική παράστασης Παύλος Λεμοντζής Στεναχωρήθηκα πολύ που αυτή η πρεμιέρα δε στεφανώθηκε από την αίγλη του αρχαίου θέατρου των  Φιλίππων, όπως έκανε παλιότερα το ΚΘΒΕ  κι έτσι έχασε τη μυσταγωγία, την καθήλωση  που θα της έδινε άλλη διάσταση. Τα απομεινάρια του αρχαίου χώρου, ως φυσικό ντεκόρ, εμπνέουν  σεβασμό και

Ευριπίδη, «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι» από το ΚΘΒΕ, στο θέατρο Δάσους | κριτική παράστασης

«Ιφιγένεια η εν Αυλίδι», Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο θέατρο Δάσους (5ο Φεστιβάλ Δάσους) Κριτική Άγγελα Μάντζιου Μινιμαλιστική και επιβραδυντική παράσταση με πρόταξη του ποιητικού λόγου του τραγικού ποιητή-φιλοσόφου, Ευριπίδη. Μοντέρνα μετατοπιστική ανάγνωση χωρίς το περίβλημμα της αρχαίας σκευής, μα με όλα τα κλειδιά ανάδειξης της πολυδιάστατης ουσίας και των υπονοήσεων του έργου στο προσκήνιο και ενώπιον των θεατών.

Αύγουστου Κορτώ «Ρένα» | κριτική

Αύγουστου Κορτώ «Ρένα» κριτική Παύλος Λεμοντζής Απ την πιάτσα της Τρούμπας στις σημερινές θεατρικές «πιάτσες» Η Υρώ Μανέ παίζει στοίχημα κάθε ζεστό ελληνικό βράδυ και το κερδίζει. Τολμηρή γυναίκα, χαρισματική ηθοποιός, γλυκύτατος άνθρωπος. Ενσαρκώνει τη «Ρένα» εδώ και καιρό σε ανοικτά θέατρα και, παρά τις ανατροπές της εποχής, μετεωρολογικές ή όχι, κατορθώνει να δροσίσει το

Αριστοφάνη «Νεφέλες» στους Φιλίππους |κριτική παράστασης

Αριστοφάνη «Νεφέλες» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά στο 62ο Φεστιβάλ Φιλίππων κριτική Παύλος Λεμοντζής  Ο Ανδρέας Βουτσινάς όταν έκανε το 1998 τις δικές του «Νεφέλες» για λογαριασμό του Κ.Θ.Β.Ε. είχε δημοσιοποιήσει μερικές απόψεις του για τη δουλειά του . Είχα δει την παράσταση στους Φιλίππους, θυμάμαι αρκετά απ αυτή την τολμηρή, μα διασκεδαστική προσέγγιση τού «νεωτεριστή» Βουτσινά,

Νεφέλες του Αριστοφάνη στο Θέατρο Δάσους | κριτική παράστασης

Νεφέλες του Αριστοφάνη στο Θέατρο Δάσους | κριτική παράστασης Άγγελα Μάντζιου Εντυπωσιακή ήταν η είσοδος και η έξοδος του θιάσου της κωμωδίας του Αριστοφάνη Νεφέλες, στη σκηνή του θεάτρου. Μετρώντας βήματα με ελαφρές αναπηδήσεις και αλλάζοντας ξαφνικά κατεύθυνση, οι ηθοποιοί της παράστασης, εισήλθαν και εξήλθαν στη σκηνή με χαριτωμένο διερευνητικό τρόπο, ως πλήθος μαθητών- οπαδών

Οιδίπους Τύραννος στο Θέατρο Δάσους | κριτική παράστασης

Οιδίπους Τύραννος στο Θέατρο Δάσους | κριτική παράστασης Άγγελα Μάντζιου Την παράσταση «Οιδίπους Τύραννος», παρακολουθήσαμε στο θέατρο Δάσους. Ο θίασος των ηθοποιών της παράστασης εισήλθε στη σκηνή σαν να έφτανε από πολύ μακρυά μ? έναν απόηχο, για να διηγηθεί την ιστορία. Ο όμιλος στάθηκε, σχηματίζοντας μια σκοτεινή ευθεία γραμμή ο ένας πλάι στον άλλον, κοιτάζοντας

Μαρκουλάκης – Λιγνάδης – Μουτούση «Οιδίπους Τύραννος» στους Φιλίππους | κριτική παράστασης

Μαρκουλάκης – Λιγνάδης – Μουτούση «Οιδίπους Τύραννος» στους Φιλίππους | κριτική παράστασης Παύλος Λεμοντζής Το κοίλο πλήρες. Η ορχήστρα γυμνή. Φυσικό το σκηνικό : αρχαία ερείπια, ανάμεσά τους τρία μεγαλοπρεπή δένδρα σαν Ολύμπια θεϊκή δύναμη στον «ιερό» χώρο, στο βάθος ο κάμπος των Φιλίππων. Η θυμέλη στο κέντρο προκαλεί. Τα ανάκτορα, τα τείχη, οι κοιλότητες