Άγγελα Μάντζιου

Website URL: http://bit.ly/1aPvb8S

Ο ελέφας, Κ.Θ.Β.Ε., κριτική παράστασης

Την παράσταση ο Ελέφας, παρακολουθήσαμε  στη μικρή σκηνή της μονής Λαζαριστών. Στην αιχμή της υπερβολής και της πρόκλησης αναπτύσσεται ο σχολιασμός του αρνητικού φορτίου της μνήμης- δια του παραδείγματος της μνήμης των ελεφάντων- που διεκδικεί υπομονετικά τη δικαίωση της εκδίκησης ή της αυτοδικίας. Κοινωνικοί  και οικογενειακοί-συγγενικοί  δεσμοί, νοοτροπίες και συμπεριφορές εκφρασμένες στο ρητό και άρρητο

Πλατεία Διαμαντιού της Μερσέ Ροδορέδα, βιβλιοκριτική

ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΟΥ: πρόλογος-εισαγωγή με τα λόγια της Μερσέ Ροδορέδα (1982). Επίμετρο με το άρθρο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στην El Pais (1983). «…αλλά για μένα ήταν η πρώτη φορά που  μίλησα με μία λογοτεχνική δημιουργό που αποτελούσε ζωντανό αντίγραφο των χαρακτήρων της». Σελ. 236 Μελαγχολικά τρυφερό μυθιστόρημα, εστιάζει στον αθώο πυρήνα  των νεανικών  ονείρων, των

Σπασμένες λέξεις σαν καθρέφτες

Ένας άνδρας. Ταξίδεψα σε πολλές χώρες. Πέρασα από αυτές  χωρίς να κοιτάζω. Γρήγορα και χωρίς να ακούω τις λέξεις. Δεν τις ήξερα. Από πλατείες πέρασα, από φωτιές, από όσους με έσπρωξαν μέσα στη νύχτα. Χειμώνας. Τον χειμώνα στις πόλεις κάνει πολύ κρύο. Ο δρόμος γίνεται ατέλειωτος. Γυρίζεις μαζί του σε κυκλικές τροχιές ώσπου να ζαλιστείς.

Μόλλυ Σουήνυ, ΚΘΒΕ στο φουαγιέ ΕΜΣ, 2η κριτική παράστασης

Σε  έναν κήπο  με λουλούδια, σε αγροτικό περιβάλλον, σε μια αντανάκλαση νερού, ένας ιριδισμός φωτός πόσες εικόνες ζωής μπορεί να γεννήσει για την τυφλή ηρωίδα του θεατρικού έργου Μόλλυ Σουήνυ… Τρία τα πρόσωπα του θεατρικού έργου, συνδέονται μεταξύ τους με κοινωνικούς  και συναισθηματικούς δεσμούς. Γύρω από αυτά περιπλέκονται και άλλοι άνθρωποι και άλλες ιστορίες σημαντικές

“Η φόνισσα” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στο Θέατρο Τ, κριτική παράστασης

Πολυφωνικό χορικό αναλόγιο με τα μαγικά υλικά της θεατρικής απεικόνισης, το παραστατικό σχεδιάγραμμα της λογοτεχνικής συνθήκης της Φόνισσας. Μοντέρνα η ανάγνωση του έργου με σκηνοθετικές  γραμμές  που βασίστηκαν στο κείμενο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και στο ζωηρό αποτύπωμα- διήγηση των εικόνων του. Οι  φωνές των γυναικών που πλαισίωσαν ιριδοσκοπικά την μορφή της Φραγκογιαννούς, ιδωμένης στο δαιδαλικό 

“Θυμήσου κι εμένα, κι εμένα…”, του Αργύρη Καγιάφα, βιβλιοκριτική

ΑΡΓΥΡΗΣ Π.  ΚΑΓΙΑΦΑΣΘυμήσου κι εμένα, κι εμένα…Ημερολόγιο Ελληνοϊταλικού πολέμου ’40- ‘41Και άλλες αναμνήσειςΕκδόσεις «Καγιάφας»Κυπαρισσία 2019 «Θυμήσου κι εμένα, κι εμένα…».  Βιβλίο ανάμνησης και βιωματικών εμπειριών χωρισμένο σε τρία μέρη ( Α:  Ημερολόγιο Ελληνοϊταλικού πολέμου 1940- 1941, Β: Ο ηρωικός μάρτυρας, Γ: Κειμήλια και αναμνήσεις). Η έκδοσή του  προκύπτει ως χρέος μνήμης των παιδιών προς τον

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΤΕΙΑ –ΚΘΒΕ, κριτική παράστασης

Το λογοτεχνικό έργο η Μεγάλη πλατεία, σε θεατρική διασκευή, παρακολουθήσαμε στο θέατρο της Μονής Λαζαριστών από το ΚθβΕ. Σκηνοθετικά πολύ ενδιαφέρουσα σύλληψη. Ξετυλίχτηκε ως χρονικό φωνών των ανθρώπων  και της πόλης και  ως ψηφίδες ιστοριών και γεγονότων εγγεγραμμένων στο έπος των επικαίρων της Ιστορίας των νέων χρόνων, ένας  στοχασμός ανάμνησης και συλλογικής μνήμης. Αυτήν την

Περιμένοντας τον Γκοντό, ΚΒΘΕ-ΕΜΣ, κριτική παράστασης

Κάτω από μια δέσμη φωτός με σκιές, σε ασαφή τόπο και χρόνο, με  φιγούρες ανθρώπων του τσίρκου ως  εικόνες- αντανακλάσεις σε καθρέφτες και με τον χτύπο ρολογιών στον υποτονισμό της  μουσικής, ξεδιπλώθηκε η αλληγορία της θεατρικής πράξης του έργου Περιμένοντας τον Γκοντό. Περιμένοντας: τώρα και από πριν στο μελλοντικό διάνυσμα και στην απροσδιοριστία του ονόματος,

Ορέστεια – Χοηφόροι, Ευμενίδες – Εθνικό Θέατρο – κριτική παράστασης

Τις τραγωδίες «Χοηφόροι» και «Ευμενίδες», δεύτερο και τρίτο μέρος της τριλογίας «Ορέστεια» του ποιητή Αισχύλου, παρακολουθήσαμε σε  μία ενιαία παράσταση και σε συνέχεια της παράστασης  του Αγαμέμνονα από το Εθνικό θέατρο, στο θέατρο Δάσους (5ο Φεστιβάλ Δάσους του ΚΘΒΕ). ΧΟΗΦΟΡΟΙ Στον   αφηγηματικό μίτο των  δεινών της γενιάς των Ατρειδών,  περιπλεγμένη στον  αιμάτινο κύκλο του φόνου

Αισχύλου Ορέστεια – Αγαμέμνων, 5ο Φεστιβάλ Δάσους – 2η κριτική παράστασης

Την τραγωδία «Αγαμέμνων»- πρώτο μέρος της τριλογίας «Ορέστεια»- του ποιητή Αισχύλου,   παρακολουθήσαμε στο θέατρο Δάσους, παράσταση του Εθνικού θεάτρου ενταγμένη στο πρόγραμμα του 5ου φεστιβάλ Δάσους του ΚΘΒΕ. Στον κύκλο των Ατρειδών τοποθετείται ο μύθος της τραγωδίας «Αγαμέμνων».  Στην παράσταση που παρακολουθήσαμε αυτός ο μύθος της επιστροφής του βασιλιά, στην πόλη, στο ανάκτορο-εστία και στην

“Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία”, ΚΘΒΕ – κριτική παράστασης

Μικρή εισαγωγή. Ένα κοριτσάκι Δημοτικού διαβάζει το πρόγραμμα της παράστασης και ρωτάει την μητέρα του, -«τι θα πει μανιφέστο;», εκείνη το προτρέπει να συνεχίσει το διάβασμα και θα καταλάβει τη σημασία της λέξης. Εικόνες πριν την παράσταση. Παρέες διαφόρων ηλικιών. Φωνές και γέλια. Τα φώτα χαμηλώνουν. Η παράσταση αρχίζει με μουσική και ανοίγει η αυλαία.

«Κάποιος Λούκας», Χούλιο Κορτάσαρ – βιβλιοκριτική

«Κάποιος Λούκας» του Χούλιο Κορτάσαρ(Julio Florencio Cortázar), Μετάφραση Αχιλλέας Κυριακίδης, Εκδόσεις OPERA, Αθήνα 2018. Σπιρτόζικο, ζωηρό ύφος, γρήγορος ρυθμός αφήγησης, σκέψεις με παράξενους συνδυασμούς, πολλαπλή εστίαση, μεγάλες φράσεις. Γραμμένο σε πρώτο και τρίτο πρόσωπο,  με  ιδιότυπο ανατρεπτικό  χιούμορ και εναλλαγές  ποιητικών αναλαμπών, αναφέρεται  στη μεγάλη λογοτεχνική παράδοση με χειρονομίες μεγάλων διασκελισμών. Η δομή  του βιβλίου

Ευριπίδη, «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι» από το ΚΘΒΕ, στο θέατρο Δάσους | κριτική παράστασης

«Ιφιγένεια η εν Αυλίδι», Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο θέατρο Δάσους (5ο Φεστιβάλ Δάσους) Κριτική Άγγελα Μάντζιου Μινιμαλιστική και επιβραδυντική παράσταση με πρόταξη του ποιητικού λόγου του τραγικού ποιητή-φιλοσόφου, Ευριπίδη. Μοντέρνα μετατοπιστική ανάγνωση χωρίς το περίβλημμα της αρχαίας σκευής, μα με όλα τα κλειδιά ανάδειξης της πολυδιάστατης ουσίας και των υπονοήσεων του έργου στο προσκήνιο και ενώπιον των θεατών.

Νεφέλες του Αριστοφάνη στο Θέατρο Δάσους | κριτική παράστασης

Νεφέλες του Αριστοφάνη στο Θέατρο Δάσους | κριτική παράστασης Άγγελα Μάντζιου Εντυπωσιακή ήταν η είσοδος και η έξοδος του θιάσου της κωμωδίας του Αριστοφάνη Νεφέλες, στη σκηνή του θεάτρου. Μετρώντας βήματα με ελαφρές αναπηδήσεις και αλλάζοντας ξαφνικά κατεύθυνση, οι ηθοποιοί της παράστασης, εισήλθαν και εξήλθαν στη σκηνή με χαριτωμένο διερευνητικό τρόπο, ως πλήθος μαθητών- οπαδών

Οιδίπους Τύραννος στο Θέατρο Δάσους | κριτική παράστασης

Οιδίπους Τύραννος στο Θέατρο Δάσους | κριτική παράστασης Άγγελα Μάντζιου Την παράσταση «Οιδίπους Τύραννος», παρακολουθήσαμε στο θέατρο Δάσους. Ο θίασος των ηθοποιών της παράστασης εισήλθε στη σκηνή σαν να έφτανε από πολύ μακρυά μ? έναν απόηχο, για να διηγηθεί την ιστορία. Ο όμιλος στάθηκε, σχηματίζοντας μια σκοτεινή ευθεία γραμμή ο ένας πλάι στον άλλον, κοιτάζοντας

Φαυστα του Μποστ | Ανοιχτό θέατρο του Δήμου Συκεών, Μάνος Κατράκης | κριτική παράστασης

Φαυστα του Μποστ | Ανοιχτό θέατρο του Δήμου Συκεών, Μάνος Κατράκης | κριτική παράστασης Άγγελα Μάντζιου Την κωμωδία «Φαύστα» του Μποστ, παρακολουθήσαμε από το θεατρικό εργαστήρι Θέσπις, στο ανοιχτό θέατρο του Δήμου Συκεών. Το ιδιότυπο έργο «Φαύστα», με δυνατά κωμικά στοιχεία στην πλοκή, στους χαρακτήρες, στις παρεκβάσεις των μπολιασμένων εξιστορήσεων στον κορμό της κεντρικής ιστορίας,

Άγρια ερημιά του Χεσούς Καρράσκο | Κριτική βιβλίου

Άγρια ερημιά του Χεσούς Καρράσκο | Κριτική βιβλίου Άγγελα Μάντζιου Άγρια Ερημιά. Αυτός είναι ο τίτλος του μυθιστορήματος φυγής και καταδίωξης, με ήρωες ένα αγόρι κι έναν βοσκό. Ανώνυμοι ήρωες, που συναντιούνται τυχαία, σε τοπία αφιλόξενα και ερημικά, παλεύοντας για επιβίωση και ελευθερία. Κυνηγημένο από τους διώκτες του το αγόρι, βρίσκει στο πρόσωπο του γέρου

Στις συναυλίες του καλοκαιριού

Η σκηνή είναι άδεια. Οι θεατές έρχονται παρέες παρέες, με φωνές και γρήγορα βήματα. Τα πέτρινα καθίσματα είναι ζεστά με την άχνα του μεσημεριού από τις ηλιόλουστες ώρες. Στην αδρή συνειρμική αφή των βράχων του καλοκαιριού, των βότσαλων, των κοχυλιών μέσα σε εικόνες από σκουριασμένες πέτρες στο χώμα και στο σκονισμένο φως. Πέφτει το φως

Κουμ Κουατ στο Θέατρο της ΕΜΣ | κριτική

Κουμ Κουατ στο Θέατρο της ΕΜΣ | κριτική Άγγελα Μάντζιου Παρωδία ηθών, συμπεριφορών, χαρακτήρων, στη σκιά ενός καθεστώτος, μιας εποχής, μιας γιορτής, υπό τους ήχους της νεανικής -ξένης- μουσικής και της πατροπαράδοτης δημοτικής ως υπόκρουση υπαινικτικών σχολιαστικών συνδυασμών, μεταξύ Ανατολής και Δύσης, στο όνομα του κερκυραϊκού τοπικού λικέρ. Μεταξύ πραγματικότητας και θεάτρου -και με τα

Ωκεανός, Ocean Sea στη μονή Λαζαριστών, μικρό θέατρο | κριτική

Ωκεανός, Ocean Sea στη μονή Λαζαριστών, μικρό θέατρο /κριτική Άγγελα Μάντζιου Την παράσταση «Ωκεανός», παραγωγή του θεάτρου του Νέου Kόσμου, στη μετάκληση του ΚΘΒΕ, παρακολουθήσαμε στο μικρό θέατρο της μονής Λαζαριστών. Καλλιτεχνική η αύρα της παράστασης «Ωκεανός»: σε μια συνθήκη βραδύτητας, καθαρότητας και με την υπόκρουση συμπαντικών ήχων και φωνών στο απροσδιόριστο πεδίο της μυστικιστικής

Η Φόνισσα από το Θέατρο του Άλλοτε | κριτική

Η Φόνισσα από το Θέατρο του Άλλοτε | κριτική Άγγελα Μάντζιου Αναβίωση και στοχασμός εμβύθισης στο σύμπαν του Παπαδιαμάντη, στο πολυφωνικό εκείνο τοπίο των τρόπων, των πράξεων, των ζωτικών ενεργειών των ηρώων του παλαιού κόσμου των ανθρώπων της γενέθλιας γης του συγγραφέα, ήταν η παράσταση «Η φόνισσα», του θεάτρου του Άλλοτε. Στην παράσταση που παρακολουθήσαμε

Europe Speaks out – 2o #SKG Bridges Festival | Κριτική

Europe Speaks out – 2o #SKG Bridges Festival |κριτική Άγγελα Μάντζιου Την παράσταση «Europe Speaks Out», παρακολουθήσαμε στο θέατρο της ΕΜΣ. Στο πλαίσιο του 2o #SKG Bridges Festival -μίνι Διεθνές Φεστιβάλ «Europe Speaks Out» του ΚΘΒΕ, καλλιτέχνες από την Ρωσία, Γαλλία, Ελλάδα, Τουρκία, Ιταλία, έδωσαν σε μικρές κλίμακες θεατρικών μονολόγων διάφορες εικόνες της Ευρώπης σήμερα.

Εμείς

Εμείς Ύστερα αναποδογύρισαν τα πράγματα και πήραμε φωτιά. Καιγόμασταν όλοι και μερικοί έφταναν στα σύνορα με κάτι παμπάλαιες βαλίτσες και μέσα βρίσκονταν στοιβαγμένα ανάκατα όλα τα φτηνοπράγματα, τα άχρηστα και οι παλιαντζούρες του παρελθόντος. Έφευγαν με εγκαύματα σε πλάτες και χέρια, κουβαλώντας απάνω τους χαρτιά μουντζουρωμένα, κάτι ταυτότητες θαμπές που τους έδειχναν νέους και μερικοί

Δάφνες και Πικροδάφνες στο Μικρό θέατρο Μονής Λαζαριστών – κριτική

Δάφνες και Πικροδάφνες στο Μικρό θέατρο Μονής Λαζαριστών – κριτική Άγγελα Μάντζιου Παρακολουθώντας την παράσταση «Δάφνες και Πικροδάφνες» του ΚθβΕ, στο μικρό θέατρο της μονής Λαζαριστών, ακούσαμε τα λόγια του έργου ζωηρά και στη σύγχρονη συγκυρία. Αντέχει ο απόηχος των φωνών όπως τις συνέλαβε η σκέψη των συγγραφέ ων στη θεατρική τους αποτύπωση. Μια αποτύπωση

Στο Ανοιξιάτικο Σύνορο Πάσχα – Χαιρετισμοί συμβολισμοί εικόνες

Στο Ανοιξιάτικο Σύνορο Πάσχα – Χαιρετισμοί συμβολισμοί εικόνες Λουλούδια. Καμπάνες. Ψαλμωδίες. Στεφάνια. Εκκλησίες. Ξωκκλήσια. Προσκυνητές. Τοιχογραφίες. Κεριά. Λιτανείες. Χελιδόνια. Πασχαλίτσες. Βροχές. Αέρηδες. Σύννεφα. Φωτιές. Χωμάτινοι δρόμοι. Φωνές. Πέταλα. Κοπάδια. Κουδούνια. Σκόνη. Πλήθος. Ψίθυροι. Νύχτα. Αστέρια. Αιωρισμοί. Απηχήματα. Αστερισμοί. Καντηλάκια. Κουδουνάκια. Πηγές. Θροΐσματα. Δέντρα. Υγρασία. Φωλιές. Κυματισμοί. Καθρέφτες. Ραγισματιές. Ρίγος. Βλέμματα. Γράμματα. Δώρα. Λαμπαδίτσες. Αυγά. Κολώνιες.

Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα

Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα κριτική παράστασης Άγγελα Μάντζιου / Θέατρο της Μονής Λαζαριστών / ΚΘΒΕ Με ένα ιδιαίτερο θέμα, αυτό της ψυχοσωματικής ασθένειας του αυτισμού, καταγίνεται το έργο με τον -αστυνομικού χαρακτήρα- ερωτηματικό τίτλο, Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα, στο παράδειγμα της περιπέτειας του κεντρικού χαρακτήρα ενός λογοτεχνικού έργου. Στην παράσταση που

«Σάμα» Αντόνιο ντι Μπενεντέτο | κριτική βιβλίου

ΣάμαΑντόνιο ντι ΜπενεντέτοΜυθιστόρημαΜετάφραση από τα Ισπανικά: Άννα ΒερροιοπούλουISBN: 978-960-03-6403-3 Σκληρό εξώφυλλο σελ. 304 16 Οκτωβρίου 2018 Μυθιστόρημα προσμονής, ανησυχίας, μοναξιάς, διλημμάτων, συγκρούσεων, κατορθωμάτων και φαντασιώσεων, το βιβλίο Σάμα του Αργεντίνου συγγραφέα Αντόνιο Ντι Μπενεντέτο. Παρακολουθεί τις εσωτερικές σκέψεις και τις περιπέτειες ενός υπαλλήλου-πρώην Κορεχιδόρ,( διοικητή περιφέρειας) και νυν νομικού συμβούλου- εγκλωβισμένου στην αναμονή μιας εξέλιξης,

Μάσκες – Κουφάρια

Μάσκες – κουφάρια  (φωτογραφία Άγγελα Μάντζιου) Οι μάσκες μίλησαν σαν ζώα με μεγάλες κεραίες και σαν αρπακτικά πουλιά και σαν ερπετά με λέπια καρφωμένα απάνω τους. Σπόροι έπεσαν από μέσα τους κι οι κόχες των ματιών έμειναν ανοιχτές σχισμές και τρύπες από τις οποίες ανάσαιναν αιώνες μακρυά από τον τόπο τους και μακρυά από τα δέντρα που τις

Οι λάου λάου ποιήτριες

Οι λάου λάου ποιήτριες Οι ποιήτριες όταν σκύβουν πάνω από τον τέντζερη με μια ξύλινη κουτάλα ανακατεύουν προσεχτικά τον πυθμένα του κόσμου και βγάζουν πράγματα πολύτιμα λαμπερά ύστερα τα κρύβουν μέσα σε κάτι παμπάλαια μαξιλάρια και τις μεγάλες γιορτές ή στους γάμους και τα βαφτίσια καρφιτσώνουν στο στήθος τους τα τιμαλφή ποιήματα και οι γειτόνισσες

Υπηρέτης δύο αφεντάδων κριτική παράστασης β

Υπηρέτης δύο αφεντάδων κριτική Άγγελα Μάντζιου Αποδομητικό, δυναμικά υπαινικτικό το ευφραντικό στίγμα της ανα-παράστασης του έργου Υπηρέτης δύο Αφεντάδων, που παρακολουθήσαμε στην ΕΜΣ από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Η ιστορία απλή και έξυπνα δομημένη, ανέδειξε με συνεχείς ανατροπές, την κριτική σκέψη και τον κοινωνικό σχολιασμό του συγγραφέα. Σκηνοθετικά πολύ ευφάνταστη σύλληψη. Σε σύνδεση με