Παναγιώτης Καμπάνης

Website URL: http://cityculture.gr/panagiotis-kampanis

Η ανάπλαση του ανθρώπινου σώματος, Alejandro Maestre Gasteazi – Julián Cánovas Yañez

Ο νεαρός γλύπτης Julián CánovasYañez, χρησιμοποιώντας τον ίδιο του τον εαυτό ως μοντέλο, προσπάθησε και πραγματοποίησε μια κατάδυση στα βάθη του εαυτού του, όπου συγκέντρωσε όλες τις αρχέτυπες μνήμες του ανθρώπου, που αποκαλύπτουν τις πιο μυστικές μορφές της ουσίας του όντος. Πέρα από τα όρια αυτού του κλειστού κόσμου αρχίζει η περιοχή του άγνωστου, του άμορφου

Ο βυζαντινός κόσμος του Antoine Helbert

          «Αντί ενός εγχειριδίου Ιστορίας του Βυζαντίου…προτίμησα, σε ποιητική μορφή που επιτρέπει κάποιες παρεκκλίσεις από την αυστηρά ακραιφνή ιστορική αλήθεια, να υπογραμμίσω πράγματα και θέματα παραγνωρισμένα που επιτρέπουν αιρετικές σχεδόν προσεγγίσεις. Ο μονόδρομος της σχολικής διδασκαλίας αποδεικνύεται συχνά, μια ίσως παραπλανητική πορεία μάθησης, που απαξιώνει τα διδάγματα της επιστημονικής έρευνας και του ιστορικού μαθήματος, υπηρετώντας

Ο Αυτοκράτορας των χρωμάτων

Το όνομά του είναι Ιωάννης Καϊσερλής. Οι φίλοι του όμως τον φωνάζουν Kaiser (αυτοκράτορας στα γερμανικά). Με σπουδές στο βιομηχανικό σχεδιασμό, ξεκίνησε να εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση δείχνοντας από νωρίς το ταλέντο του στις εφαρμοσμένες τέχνες.  Πνεύμα ανήσυχο και δημιουργικό, κάποια στιγμή της ζωής του αποφάσισε να περάσει το δικό του «Ρουβικώνα», διοχετεύοντας όλη την

Οι διαμαντοστόλιστοι Άγιοι

Φωτογραφία εξωφύλλου : Ο άγιος Φήλικας στο Gars am Inn της Γερμανίας Ήταν 31 Μαΐου του 1578, όταν ένας δεκαοκτάχρονος, ο  Antonio Bosio, καθώς περιφερόταν στα βόρεια προάστια της Ρώμης, ανακάλυψε τυχαία στην Via Salaria, την είσοδο μιας μεγάλης σπηλιάς με υπόγειους τάφους που φιλοξενούσαν τα λείψανα χιλιάδων ανθρώπων. Αμέτρητοι διάδρομοι, οι οποίοι άλλοτε συνδέονταν

«Ο πηλός σιωπηλά συνθέτει τα μαγικά του κόσμου» Susan Anderson

Η Αμερικανίδα Susan Anderson, θεωρείται διεθνώς ως μια από τις πιο ευφάνταστες και δημιουργικές καλλιτέχνιδες του πηλού. Από τα εφηβικά της ακόμη χρόνια, όταν έπιασε στα χέρια της για πρώτη φορά πηλό, έως και σήμερα, προσπαθεί να αναδημιουργήσει το φυσικό κόσμο μέσω της γλυπτικής του πηλού. Κάθε υλικό που περιέχει την διαδρομή της μνήμης της

Arma Christi: Τα λείψανα του Θείου Πάθους

Στα θησαυροφυλάκια τόσο των ορθόδοξων, όσο και των καθολικών ναών, σε Ανατολή και Δύση,  αποθησαυρίζονται διάφορα λείψανα, τα οποία, σύμφωνα πάντα με τους θρύλους που τα συνοδεύουν, αποτελούν τεκμήρια της επίγειας παρουσίας του Χριστού, ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά ερωτήματα των τελευταίων δυο χιλιετιών. Αν όντως πρόκειται για τα αυθεντικά λείψανα του Χριστού, αντιλαμβανόμαστε όλοι

Κική Δημουλά, Η γλυκυτάτη αβεβαιότης

Τρισάγια κάθε τόσογιὰ νὰ δοθεῖ ἡ ὑπηκοότητα νεκροῦστὸν κεκοιμημένον δοῦλόν σου. Ὕψιστε, τί ἐννοεῖς;ἄλλο νεκρὸς καὶ ἄλλο δοῦλος.Κι ἀπὸ πότε ἐπιτρέπεταινὰ κοιμοῦνται ἔτσι βαθιὰἀτιμώρητοι οἱ δοῦλοι. Τὸν κεκοιμημένον δοῦλόν σου.Θέ μου, ἂν ἀπελευθερώνει ὁ θάνατοςὅπως μᾶς τὸ ὑπόσχεται παρήγορηἡ γλυκύτατη ἀβεβαιότης, ἐσὺγιατί τὸν θὲς ντὲ καὶ καλὰ δουλέμπορο; Τὸν κεκοιμημένον.Περὶ ὕπνου πρόκειται, Κύριε;Μὰ τοῦ κολλάει

Φέτος τα Χριστούγεννα τρώμε Βυζαντινά

Εδεσματολόγιο Πρόδειπνος Ἀνηθοκουδίμεντα ἐψητά (ψητά λαχανικά)Φύλλα κράμβης μετά ἀρβελιστοῦ κρέατος(λαχανοντολμάδες) Δεῖπνος Ὀφτόν καλαμάριον(γεμιστό καλαμάρι)  Ἐκζεστόν καλαμάριον μετά θριδάκων (καλαμάρι φρικασέ με μαρούλια, λάδι και λεμόνι)Ὄρνις μονθυλευτή μετά λαγάνων(κότα ή κόκορας με λαζάνια)Δέλφακες γαλαθηνοί ἐμβαπτισμένοι σέ οξύμελι μετά πρασοσέλινου(σελινάτο χοιρινό μαριναρισμένο σε βαλσαμιδικό ξύδι)Ἀμνοερίφια σουβλισμένα (αρνάκι ή κατσικάκι στη σούβλα Ἐπίδειπνος Μελιτηρά (γλυκά)Ἐψητά κυδώνια (ψητά κυδώνια με

Τα Κάλαντα των Χριστουγέννων στο Βυζάντιο

Γεωργίου Κόρδη: “Τα Κάλαντα” Η λέξη κάλαντα προέρχεται από τη λατινική «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα  και διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα «καλώ». Η προέλευση του εθίμου των καλάντων είναι μάλλον διονυσιακή, καθώς στις αρχαίες διονυσιακές γιορτές τα παιδιά συνήθιζαν να τραγουδούν για την καλή χρονιά, κρατώντας ένα κλαδί αγριελιάς την «Ειρεσιώνη» (είρος =

Gingerbread, τα Χριστόψωμα της μεσαιωνικής Ευρώπης

          Σύμφωνα με τις έως σήμερα πληροφορίες που διαθέτουμε, όλα ξεκίνησαν το 992 μ.Χ., όταν ο καλόγερος Γρηγόριος από την Νικόπολη της Αρμενίας και μετέπειτα άγιος της καθολικής εκκλησίας, εγκαταστάθηκε στην πόλη Bondaroy της Γαλλίας όπου και έζησε μέχρι το τέλος της ζωή του, το 999. Γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα για τη ζωή, το έργο και

Το «κωλόβαθρον» των εορτών…

Μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες των εορταστικών εκδηλώσεων, αποτελεί αδιαμφισβήτητα ο ξυλοπόδαρος. Σε όλο τον κόσμο, η ψιλόλιγνη μορφή του δίνει χαρά σε μικρούς και μεγάλους, εντυπωσιάζοντας τους με τις ισορροπητικές του ικανότητες. Ανατρέχοντας στο πλούσιο ελληνικό παρελθόν, σε αρχαιολογικά κατάλοιπα και κείμενα, θα διαπιστώσουμε πως η χρήση των ξύλινων ποδιών ξεκινά στην Ελλάδα

Ο γυάλινος κόσμος της Art Nouveau

Αφιερωμένο στην φίλη Λόλα Νταϊφά Με τον όρο Αρτ Νουβώ (Art Nouveau) ή Αρ Νουβό, Νέα Τέχνη στα ελληνικά, αναφερόμαστε στο διεθνές καλλιτεχνικό κίνημα, που αναπτύχθηκε μεταξύ του 1890 και του 1910. Ως αντίδραση στην τέχνη του 19ου αιώνα, η Αρτ Νουβώ εμπνεύστηκε από την μορφή και την δομή της φύσης και ιδιαίτερα από τις

Γεώργιος Κλόντζας, Η Δευτέρα Παρουσία

Γεώργιος Κλόντζας, Η Δευτέρα Παρουσία τέλη 16ου αιώνα, 79×67εκ. Ο Γεώργιος Κλόντζας γεννήθηκε το 1530 στον Χάνδακα και έζησε όλη τη ζωή του εκεί. Κατάγονταν από μεγάλη αστική οικογένεια της Κρήτης, που είχε το παρωνύμιο Χριστιανόπουλος. Ο πατέρας του Ανδρέας ήταν κάτοχος σημαντικής περιουσίας στο Ηράκλειο και ιδιοκτήτης του ναού του Αγίου Μάρκου των Ρωμαίων.

Στίγματα, οι πληγές του Ιησού

Στίγματα, οι πληγές του Ιησού Τα στίγματα είναι τα σημάδια από τα πάθη του Χριστού κατά την διάρκεια της πορείας του προς το Γολγοθά αλλά και τη σταύρωσή του κατά τις ημέρες του Πάσχα. Είναι από τα πιο σπάνια και ανεξήγητα φαινόμενα που διαρκούν εδώ και αιώνες, ενω υποτίθεται ότι εμφανίζονται σε λίγους ανθρώπους μετά

Ναταλία Μελά, η μεγάλη Ελληνίδα γλύπτρια

Στις 14 Απριλίου έφυγε από κοντά μας η μεγάλη Ελληνίδα Ναταλία Μελά, σε ηλικία 96 ετών. Ήταν το 1997, πριν από 22 χρόνια, όταν είχα την χαρά και την τιμή να γνωρίσω την Ναταλία Μελά. Είχε έρθει στη Θεσσαλονίκη, στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, όπου εργάζομαι έως και σήμερα, για να επισκεφθεί την εμβληματική έκθεση «Οι

Ο Λευκός Πύργος… των Νέων Μουδανιών!!!

Ο Λευκός Πύργος… των Νέων Μουδανιών!!! Στη φωτογραφία ο Λευκός Πύργος στην προβλήτα των Νέων Μουδανιών, 1954 Μνήμη Εμμανουήλ Λεοντή «Όταν βραδιάζει κι έρχονται βαρκούλες με πανιά, οι αναμνήσεις μου οι παλιές, θυμίζουν Μουδανιά. Εκεί τον έρωτα υμνεί το κύμα που αφρίζει, κι όταν οι γλάροι πάνω απ’ τ’ αμπάρι στέλνουν στο κύμα χιλιάδες φιλιά,

Από το πινέλο του Χουάν Μιρό στην πένα του Γιάννη Ρίτσου

Από το πινέλο του Χουάν Μιρό στην πένα του Γιάννη Ρίτσου Ο Μιρό είχε δηλώσει κάποτε ότι, σε όλη την καλλιτεχνική πορεία του, «πάσχιζε να εφαρμόσει τα χρώματα, όπως οι ποιητές χρησιμοποιούσαν τις λέξεις για να φτιάχνουν τα ποιήματα και σαν τις νότες που οι μουσικοί του κόσμου συνέθεταν τη μουσική». Ο Μιρό θαύμαζε την

Επί Σοι Χαίρει, Κεχαριτωμένη – Ακάθιστος ύμνος

Επί Σοι Χαίρει, Κεχαριτωμέν – Ακάθιστος ύμνος Γεώργιος Κλόντζας, «Επί Σοι Χαίρει», τέλη 16ου αι. Επιγραφή: ΕΠΙ CΟΙ ΧΑΙΡΕΙ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑCΑ Η KTICIC, ΑΓΓΕΛΩΝ ΤΟ CΥCTHMA KAI ANΘΡΩΠΩΝ ΤΟ ΓΕΝΟC. ΣΠΟΥΔΙ Κ[ΑΙ] ΚΟΠΟΣ, ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΛΟΤΖΑ” Στην εικόνα αυτή του Γεωργίου Κλόντζα, συνδυάζονται διάφορα θέματα και συνθέτουν μία θριαμβευτική δοξολογία προς την Παναγία, η οποία εικονίζεται στο κέντρο

Βυζάντιο: Ἐνδύματα καὶ κάλλη ἀλάλητα

Αφιερωμένο στη φίλη Χαρά Παπαδοπούλου Ποῖον ἱμάτιν μ’ ἔρραψες; ποιόν δίμιτον μ’ ἔποίκες; καὶ ποιόν γυρὶν μ’ ἐφόρεσες; οὐκ οἶδα Πασχαλίανˑ οὐκ ἔβαλα ἀπό λόγου σου πατίκιν εἰς ποδάρινˑ οὐκ ἔβαλα εἰς τήν ράχην μου μεταξωτόν ἱμάτινˑ οὐκ οἶδα εἰς δακτύλιν μου κρικέλλιν δακτυλίδιν, οὐδέ βραχιόλιν μ’ ἔφερες ποτέ νά τό φορέσω… (Πτωχοπροδρομικά) Το Βυζάντιο,

100 χρόνια Bauhaus

Η σχολή Bauhaus ιδρύθηκε το 1919 στη Γερμανία από τον Walter Gropius. Η σχολή αυτή που λειτούργησε από 1919 έως το 1933, ήταν μία σχολή με καθαρά καλλιτεχνικό προσανατολισμό, αλλά παράλληλα πολύ ανοιχτή. Βρισκόταν σε ανοιχτό διάλογο με την εποχή της και απασχολείτο με κάθε είδος σύγχρονου προβληματισμού αρκεί αυτός να ήταν δημιουργικός. Η βασική

Η «καθημερινή» τέχνη του Πητ Μοντριάν (Piet Mondrian, 1872-1944)

Η «καθημερινή» τέχνη του Πητ Μοντριάν (Piet Mondrian, 1872-1944) «Όλη η ζωγραφική – η ζωγραφική του παρελθόντος καθώς και η ζωγραφική του παρόντος – μας δείχνει ότι τα ουσιαστικά πλαστικά μέσα της είναι μόνον γραμμή και χρώμα», Μοντριάν Ο Πητ Μοντριάν (Piet Mondrian, 1872-1944) ήταν Ολλανδός ζωγράφος, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της μοντέρνας τέχνης

Νεοπλαστικισμός (de Stijl)

Νεοπλαστικισμός (de Stijl) Ο Νεοπλαστικισμός είναι ένα καλλιτεχνικό ρεύμα που εμφανίστηκε την περίοδο 1917-1920, στην Ολλανδία. Συνήθως αναφέρεται ως κίνημα «De Stijl» (σε ελληνική απόδοση «Το Στυλ», δηλ. το ύφος) και χαρακτηρίζεται από ένα μεγάλο καλλιτεχνικό εύρος, μέσα από το οποίο καλλιτέχνες διαφόρων ειδικοτήτων, ζωγράφοι – γλύπτες – αρχιτέκτονες – σχεδιαστές ενδυμάτων – βιομηχανικοί σχεδιαστές,

Το «Μαύρο Τετράγωνο» του Καζιμίρ Μαλέβιτς

Το «Μαύρο Τετράγωνο» του Καζιμίρ Μαλέβιτς «Κρατώντας το «Μαύρο Τετράγωνο» ως φανό, διασχίζει κανείς τον λαβύρινθο της σκέψης», Μαλέβιτς Ο Καζιμίρ Μαλέβιτς (Kazimir Malevich, 1879 – 1935) ήταν Ουκρανός ζωγράφος και θεωρητικός της Τέχνης, που γεννήθηκε από γονείς πολωνικής καταγωγής. Υπήρξε πρωτοπόρος της γεωμετρικής αφηρημένης τέχνης και ο δημιουργός των Avant-garde κινημάτων του Σουπρεματισμού και

«Η Νεράιδα του Ηλεκτρισμού» του Raoul Dufy, η μεγαλύτερη τοιχογραφία του κόσμου

«Η νεράιδα του ηλεκτρισμού» (La Fée Electricité) Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Παρίσι 1937 Ο Ραούλ Ντιφί (Raoul Dufy / 1877-1953) ήταν Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης και διακοσμητής. Καθώς προερχόταν από φτωχή οικογένεια και ήταν ο μεγαλύτερος από εννέα παιδιά, αναγκάστηκε να εργαστεί σε ηλικία μόλις δεκατεσσάρων ετών, σε μία εταιρεία εισαγωγής καφέ. Παρ’ όλα αυτά, παρακολουθούσε τα

«Αν» Κίπλινγκ

«Αν» Κίπλινγκ Εμβληματικός Άγγλος μυθιστοριογράφος, διηγηματογράφος και ποιητής, που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1907. Στο ελληνικό κοινό είναι γνωστός κυρίως για το παραινετικό ποίημά του «Αν» («If-»), με τις παραινέσεις ενός πατέρα προς τον γιο του, τη συλλογή διηγημάτων «Το Βιβλίο της Ζούγκλας» («The Jungle Book») με ήρωα τον Μόγλη, που ενέπνευσε

Όταν ο εικαστικός Χρήστος Σανταμούρης, συνάντησε την ποίηση του Νίκου Καζαντζάκη

Όταν ο εικαστικός Χρήστος Σανταμούρης, συνάντησε την ποίηση του Νίκου Καζαντζάκη Νίκος Καζαντζάκης Σαν σήμερα πριν από 136 χρόνια (18 Φεβρουαρίου 1883), γεννήθηκε ο Νίκος Καζαντζάκης, συγγραφέας, δημοσιογράφος, πολιτικός, μουσικός, ποιητής και φιλόσοφος, από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες των Ελληνικών Γραμμάτων, σε διεθνές επίπεδο. «Δεν υπάρχει άλλος Νεοέλληνας συγγραφέας που να έχει τόσο πολύ υβρισθεί, προπηλακισθεί,

Τα μεσαιωνικά δακτυλίδια του έρωτα

Χρυσό δακτυλίδι με επιγραφή: «Να το φοράς, γλυκειά μου, για πολλά χρόνια» 2ος – 3ος αι. μ.Χ. Στην Βούλα Στη συνείδηση των ανθρώπων, ο Μεσαίωνας έχει παγιωθεί ως μια χρονική περίοδος η οποία καλύπτει δέκα αιώνες γεγονότων με κύρια χαρακτηριστικά του να θεωρούνται η οπισθοδρόμηση, η άνθιση του φανατισμού ιδιαίτερα του θρησκευτικού, η στασιμότητα και

Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ, «Ο μικρός μου εαυτός»

Ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ (Rabîndranâth Tagore, 1861-1941), ήταν Ινδός συνθέτης, συγγραφέας και φιλόσοφος, του οποίου το έργο είχε σημαντική επίδραση στη λογοτεχνία και τη μουσική, όχι μόνο της Ινδίας, αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Το 1913 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, «για τον βαθειά ευαίσθητο, φρέσκο και όμορφο στίχο του, με τον οποίο, με μεγάλη

Μαργαριτάρια: Τα δάκρυα των θεών

Κανένας λίθος μέσα στους αιώνες, δεν έχει γοητεύσει τους ανθρώπους και έχει αιχμαλωτίσει το θαυμασμό τους, όπως τα μαργαριτάρια. Οι Έλληνες γνώρισαν τα μαργαριτάρια στην Περσία κατά την διάρκεια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η ονομασία «μαργαρίτης» που επινόησαν προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη «μαρμαίρω» που σημαίνει λάμπω ή κατά άλλους από την περσική λέξη

Μάγια Αγγέλου

Μάγια Αγγέλου «Οι άνθρωποι μπορεί να μη θυμούνται τι έκανες ή τι τους είπες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν» Η Μάγια Αγγέλου (Maya Angelou, 4 Απριλίου 1928 – 28 Μαΐου 2014 ), ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια, τραγουδίστρια, πεζογράφος, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των πολιτών και καθηγήτρια στο Τμήμα Αμερικανικών Σπουδών στο Wake