Άγγελα Μάντζιου

Website URL: http://bit.ly/1aPvb8S

Ελληνικά τοπία: Ορεινά χωριά

Οι εκκλησίες είναι πέτρινες με ξεβαμμένες τοιχογραφίες, ημερομηνίες και επιγραφές. Τα καμπαναριά είναι ψηλά, με μπρούντζινες τις καμπάνες να κρέμονται δεμένες με χοντρά σκοινιά από ξύλινες γριντιές. Κλειδωμένες οι περισσότερες, με μεγάλα προαύλια στρωμένα με πλάκες και στις καμάρες χελιδονοφωλιές. Αγριοπερίστερα μπαινοβγαίνουν από σπασμένα τζάμια και φωλιάζουν στις κόγχες τους. Πολλοί κοιμητηριακοί ναοί στη γραμμή

Οι Βιομηχανίες του μέλλοντος του Alec Ross *κριτική

«Το βιβλίο που ξέρω ότι εύχονταν να είχαν διαβάσει τη δεκαετία του 1960 οι γονείς ή οι παππούδες  μου θα περιέγραφε πώς επρόκειτο να επηρεαστεί ο κόσμος από την παγκοσμιοποίηση. Το βιβλίο που θα ήθελα να έχω διαβάσει τότε που τελείωνα το κολέγιο, εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, θα μου έλεγε πώς επρόκειτο να

Καλοκαιρινά ελληνικά τοπία

Καλοκαιρινά ελληνικά τοπία είναι … Τα κεραμίδια είναι παλιά, γεμάτα λειχήνες και σκοτεινές κηλίδες από βροχές και χιόνια περασμένων καιρών. Αλλού τα συγκρατούν μεγάλες πέτρες για να μην τα σηκώσουν οι αέρηδες. Πέρα μακρυά βλέπεις τους ανεμόμυλους χωρίς πανιά να γυρίζουν στη φορά του ανέμου. Αλλά ο αέρας ακούγεται να διαπερνά τον όγκο τους, μέχρι

Το μόνον της ζωής του ταξείδιον στο Θέατρο Κήπου *κριτική

Την παράσταση «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» παρακολουθήσαμε στο θέατρο Κήπου. Παράσταση ενταγμένη στον κύκλο των Γιορτών ανοιχτού θεάτρου, του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ο σκηνοθέτης της παράστασης, κ. Δ. Αβδελιώδης, επικεντρωμένος στον ζωηρό λόγο του κειμένου, ανέδειξε τον στοχασμό του συγγραφέα, σε μια παράσταση η οποία με ελάχιστα μέσα δημιούργησε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα θεατρικής αίσθησης.

«Κύκλωπας» στο θέατρο Δάσους *κριτική

Την παράσταση «Κύκλωπας» παρακολουθήσαμε στο θέατρο Δάσους, παράσταση ενταγμένη στο 1ο Διεθνές φεστιβάλ Δάσους, στη συνεργασία του ΚΘΒΕ με το Εθνικό θέατρο. Το σατυρικό δράμα του ποιητή Ευρυπίδη «Κύκλωπας», στη λαϊκή μετάφραση του κ. Π. Μπουκάλα, σε σκηνοθεσία του κ. Π. Δεντάκη, αποδόθηκε με λιτά μέσα, στην αντιστροφή επιλογής των ανδρικών ρόλων, αφού αυτοί ανατέθηκαν

Τρικυμία – Ουίλιαμ Σαίξπηρ, από το Εθνικό Θέατρο Ρουμανίας *κριτική

Την παράσταση «Τρικυμία», από το Εθνικό θέατρο Ρουμανίας «Ίων Λούκα Καρατζιάλε», παρακολουθήσαμε στο θέατρο Δάσους. Παράσταση ενταγμένη στο πρόγραμμα του 1ου διεθνούς φεστιβάλ δάσους, του ΚΘΒΕ. Ευφάνταστη παράσταση με εικαστικά ευρήματα και παραστατικές τεχνικές, που ξεδιπλώθηκε σαν παραμύθι εξωτικό, πατώντας στη μαγεία των ονείρων, σε σκοτεινές ίντριγκες, στη δύναμη της φαντασίας, μιλώντας για εξουσία και

Αισχύλου, Επτά επί Θήβας (στο θέατρο Δάσους) *κριτική

Πολυεπίπεδη η παράσταση «Επτά επί Θήβας» του ΚΘΒΕ στο θέατρο Δάσους. Παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του 3ου φεστιβάλ Δάσους, συνεχίζοντας την επιτυχημένη πορεία της προηγούμενης σεζόν 2016, ένα βήμα πριν την κάθοδο στο φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, στο οποίο συμμετέχει φέτος με παραστάσεις του και το ΚΘΒΕ. Συμπληρωματικά και σε συνέχεια προηγούμενης (8/7/2016) κριτικής μας, προσθέτουμε

«Έρχομαι» Γιάννης Υφαντής – Ποιήματα για πόλεις

Στον Ivan Moody Δεν ξέρω αν ο Ρίτσος ή ο Όμηρος είναι που μ’ έπεισε να μπω στον Δούρειο Ίππο έχοντας μόνο ένα σπαθί κι έναν καθρέφτη. Έρχομαι από την έρημο εκεί όπου η άμμος είναι η συντριβή κάθε μορφής. Έρχομαι από τις Άρκτους, κουβαλώντας ένα τσουβάλι άστρα και κρατώντας στο χέρι μου μια μάσκα

«Ω ΒΕΝΕΤΙΑ…» Κώστας Καρυωτάκης (1896- 1928) – Ποιήματα για πόλεις

Ω Βενετία, πόλις από χρυσάφι κι από σμάλτο, κορόνα στη λαμπρότητα της Αδριατικής, Μέγα Κανάλι, Γέφυρα των Στεναγμών, Ριάλτο, ω θύμηση ανεξάλειπτη μιας εκθαμβωτικής νύχτας, που περιπάτησα στη μυθική πλατεία του Αγίου Μάρκου, μπρος εις το παλάτι των Δουκών, ακούοντας να σφυρηλατούν τις ώρες μία-μία τα χάλκινα ομοιώματα των δύο στρατιωτών- πόσο πλάγι σου φαίνονται

«Λαμπεντούζα», Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, θέατρο του Νέου κόσμου *κριτική

Την παράσταση «Λαμπεντούζα», παρακολουθήσαμε στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, από το θέατρο του Νέου κόσμου. Παράσταση επίκαιρη ως προς το διαχρονικό θέμα που διαπραγματεύεται στην αφήγησή της. Η συνάντηση των ανθρώπων και η πάλη της ζωής κάτω από αντίξοες συνθήκες, κυρίως υπό το πρίσμα της σύγκρουσης των πολιτισμών, τόσο στο αστικό τοπίο των πόλεων του Βορρά

Αγαπητή Ελένα -Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών *κριτική

Την παράσταση «Αγαπητή Ελένα», παρακολουθήσαμε στο θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. Παράσταση δραματικής έντασης και ρητορικής επιχειρηματολογίας, που αφορά την αντιπαράθεση των γενεών, σε καίρια ζητήματα όπως η εκπαίδευση, η μόρφωση, οι ηθικές αξίες, η αισθητική και η τέχνη, η πολιτική, η εξουσία, οι ιδεολογίες, το οικογενειακό – κοινωνικό περιβάλλον και οι οικονομικές συνθήκες, οι

«Η Απειλή» στο μικρό θέατρο της μονής Λαζαριστών *κριτική

Την παράσταση «Η Απειλή», παρακολουθήσαμε στο μικρό θέατρο της μονής Λαζαριστών. Παράσταση  αποτυπωμένη στη συνθήκη ενός εσωτερικού εγκλωβισμού στην εικόνα ενός ζευγαριού απομονωμένου και ξεκομμένου από την πραγματικότητα, περιχαρακωμένου στη θαλπωρή εξάρτησης από το πρόγραμμα της τηλεόρασης. Στον εσωτερικό χώρο ενός διαμερίσματος κινούνται με ρομποτικές, αργές και επαναλαμβανόμενες κινήσεις τα δύο πρόσωπα. Τα λόγια τους,

Χορεύοντας στη Λούνασα στο μικρό θέατρο της μονής Λαζαριστών *2η κριτική

Την παράσταση Χορεύοντας στη Λούνασα, παρακολουθήσαμε στο μικρό θέατρο της μονής Λαζαριστών από τα ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και Ιωαννίνων στη συνεργασία τους με το ΚΘΒΕ. Ο Ιρλανδός συγγραφέας του έργου Χορεύοντας στη Λούνασα, Μπράιαν Φρίελ,  βλέπει σε συμπύκνωση  το κοινωνικό πολιτικό και θρησκευτικό πρόσωπο της χώρας του και τις επερχόμενες αλλαγές και εξελίξεις εξαιτίας  των οικονομικών

Η ιδιωτική ζωή των δέντρων, Alejandro Zambra *κριτική

Δεν έχω αναμνήσεις από την παιδική ηλικία ΖΩΡΖ ΠΕΡΕΚ ….όπως η ιδιωτική ζωή των δέντρων ή των ναυαγών ΑΝΤΡΕΣ ΑΝΓΟΥΑΝΤΕΡ Ο Χουλιάν είναι καθηγητής και κάθε Κυριακή συγγραφέας, αφού επιχειρεί να γράψει ένα μυθιστόρημα. Κάθε βράδυ είναι αφηγητής παραμυθιών, λίγο πριν κοιμηθεί η οκτάχρονη Ντανιέλα, η θετή κόρη του. Εκείνος της αφηγείται ιστορίες.  Ο Χουλιάν

Το ψωμί της Νινευΐ- στο θέατρο Αμαλία * κριτική

Το έργο «Το ψωμί της Νινευΐ», παρακολουθήσαμε στο θέατρο Αμαλία. Έργο ατελές και περιορισμένο νοηματικά, το οποίο διαπραγματεύεται το θέμα του πολέμου και  της προσφυγιάς,  της φυγής σε ξένη γη, της αναζήτησης μιας δεύτερης ευκαιρίας ένταξης, στην επινόηση μιας  καινούργιας ταυτότητας, σε μια νέα πατρίδα. Δύο είναι τα πρόσωπα του έργου. Ένας άνδρας και μία γυναίκα.

«Εξορκισμός» Θέατρο του ‘Αλλοτε – της Βαρβάρα Δουμανίδου *κριτική

ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ: Παράσταση  που διαδραματίζεται σε  εσωτερικό χώρο, στους κλειστούς τοίχους ενός σπιτιού, σε απροσδιόριστο χρόνο και τόπο. Στον εσωτερικό χώρο ενός σπιτιού, με τα σημάδια της φθοράς στους τοίχους, στην όψη των πραγμάτων, στα πρόσωπα,  με μια παρελθοντική αύρα χρωματισμού, εκτυλίσσεται η διαδικασία της παράστασης «Εξορκισμός». Μία κατάδυση στα ερεβώθη βάθη της ψυχής, μία  επώδυνη

Δάφνες και πικροδάφνες, από την Θεατρική ομάδα ENIGMA *κριτική

Το έργο «Δάφνες και Πικροδάφνες», των Δ. Κεχαΐδη και Ε. Χαβιαρά, παρακολουθήσαμε στο θέατρο Αμαλία, από την ομάδα Enigma theatre group, σε σκηνοθεσία του κ. Κ. Δανιηλίδη. Έργο πολιτικό και διαχρονικά επίκαιρο, αφού συμπυκνώνει, ως αποτέλεσμα διεισδυτικής παρατήρησης, συμπεριφορές και αντιλήψεις και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πρακτικό μάθημα συνταγματικού δικαίου και επιτομή πολιτικών ηθών-

«Σμύρνη μου αγαπημένη» * κριτική

Μία ακόμη «υπερπαραγωγή», στο μέγαρο μουσικής Θεσσαλονίκης. Ο λόγος για την παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη», που συμπλήρωσε μεγάλο κύκλο παραστάσεων τόσο στην Αθήνα όσο και στην πόλη μας. Η παράσταση αυτή, αναρρωτιόμαστε, σε ποιους απευθύνεται και ποιους, εν τέλει, αφορά ο νοηματικός-ιδεολογικός και θεατρικός- αισθητικός της κώδικας; Στήνοντας μία παράσταση -αρπαχτή (ας το πούμε κάπως

Την παράσταση «Αδαμαντία» παρακολουθήσαμε στην Θεσσαλονίκη, στο θέατρο Αυλαία.

Παράσταση με πρωταγωνίστρια την ηθοποιό κ. Μ. Παπαδημητρίου,  σε ρόλο αφηγητή της ζωής μιας γυναίκας. Θραυσματική αφήγηση μιας ζωής,  στη σκιά ιστορικών γεγονότων, στο ρυθμό περιπλανήσεων  σε μέρη της Ελλάδας  (Λήμνος, Θεσσαλονίκη, Αθήνα) και της Αιγύπτου (Κάϊρο, Αλεξάνδρεια). Το κείμενο, επιστολές μιας γυναίκας προς τον σύζυγό της, βρέθηκε τυχαία φυλαγμένο σε ένα συρτάρι στο θέατρο

Αυγά μαύρα, στο θέατρο Άρατος * κριτική 5

Με ένα δημοτικό τραγούδι, στον απόηχο ενός θρήνου, με την φωνή μιας γυναίκας, ξεκίνησε η παράσταση, «Αυγά μαύρα». Στη συνθήκη μιας επίσκεψης στήθηκε, σκηνοθετικά, η εικόνα της. Μαύρο του πένθους, στον συμβολισμό των πασχαλινών αυγών, στο αναστάσιμο εθιμικό της άνοιξης, όπως πικρά αναφέρεται ως διαπίστωση με το τέλος της εξομολογητικής μαρτυρίας. Μαύρο, στον κύκλο των

Γκιακ *κριτική

Ιστορίες  έρωτα και πολέμου,  αίματος και εκδίκησης, όπως μας τις αφηγούνται τα πρόσωπα στη συνθήκη μιας  συνομιλίας, σε ιδιότυπη εξιστόρηση, παρακολουθήσαμε στην παράσταση του ΚΘΒΕ, Γκιακ. Σκηνοθετικά η παράσταση στήθηκε με λιτά μέσα και με ελάχιστα αντικείμενα  διευκρινίστηκε το εικονικό της στίγμα (χώμα, νερό, κρασί, μαχαίρι, μικρόφωνο, φωτιά, στάχτη). Στηρίχθηκε στο πλαίσιο των ιστοριών του

Γιώργης Ξυλούρης (Ψαρογιώργης): Οταν παιζω βλεπω τους προγονους να χορευουν μαζι με τα παιδια μας *συνέντευξη

 Με τίτλο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΗΣΥΧΩΝ ΗΧΩΝ και 4 ημέρες διάρκεια, o νέος κύκλος συναυλιών στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στις 22, 24, 25 και 26 Φεβρουαρίου φιλοξενεί κάθε ημέρα ένα μουσικό έργο από καλλιτέχνες με σημαντική διεθνή παρουσία. “Udopia” του Θύμιου Ατζακά, “Eight Winds” (Οκτώ Άνεμοι) από το κουαρτέτο του Σωκράτη Σινόπουλου, το ντουέτο των Xylouris White

Ανεμοδαρμένα Ύψη- ΚΘΒΕ *κριτική

Από την ζωή και τους καθημερινούς ανθρώπους μιας περασμένης εποχής,   στους  μυθιστορηματικούς ήρωες με  τους αλλόκοτους  χαρακτήρες.  Από το βιβλίο στο θέατρο, από την ζωή στην τέχνη.  Από το παρελθόν  στο παρόν και  αντίστροφα, ο χρόνος,  τα λόγια  και οι εικόνες σημαδεύουν τα πρόσωπα, οι σκέψεις  τροφοδοτούν τις λέξεις,  λέξεις υφαίνουν τις ιστορίες,  διηγήσεις ανακυκλώνουν 

«Ασκητική» (Salvatores dei) στο Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών *κριτική

Στο μικρό θέατρο της Μονής Λαζαριστών, παρακολουθήσαμε την θεατρική απόδοση της Ασκητικής ( Salvatores dei), από το Κθβε. Η σκηνοθετική γραφή, με πολλές σκέψεις στο υπόβαθρό της, ακολούθησε επιλεκτικά τη ροή του κειμένου, στοχεύοντας στην ανάδειξη του φιλοσοφικού οράματος του συγγραφέα για τον άνθρωπο και τον κόσμο. Αφουγκράστηκε ήσυχα, χωρίς υπέρβαση, τον λόγο των ανήσυχων,

Festen Οικογενειακή γιορτή – ΚΘΒΕ *κριτική

Την ιδιαίτερη παράσταση FESTEN,  παρακολουθήσαμε στο φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών από το ΚΘΒΕ. Μία οικογενειακή γιορτή,  με αφορμή τα εξηκοστά γενέθλια του αρχηγού μιας οικογένειας,  γίνεται για τα μέλη της  η αφετηρία  αποκαλύψεων, αντιπαράθεσης, συγκρούσεων και εξόντωσης, στον  συμβολικό αγώνα μιας  πατροκτονίας ως  αρχέγονη  διαδικασία  ενηλικίωσης. Σκηνοθετικά πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση. Αποτύπωσε σχηματικά και πολυεπίπεδα

Ανατολικά της Δύσης του Μιροσλαβ Πενκοφ *κριτική

Οκτώ διηγήματα πρωτοπρόσωπης κυρίως αφήγησης, συνθέτουν τον κορμό του βιβλίου αυτού. Διηγήματα τα οποία ο συγγραφέας αφιερώνει στους γονείς του, με προμετωπίδα μία φράση από την Οδύσσεια του Καζαντζάκη. Ανατολικά της Δύσης, Μια χώρα σε ιστορίες. Με θέματα όπως η Ιστορία και η πολιτική, οι οικογενειακές σχέσεις, ο έρωτας, η μετανάστευση, η ταυτότητα, η νοσταλγία,

Ο Αμερικάνος στο Θέατρο Αυλαία *κριτική

Το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «ο Αμερικάνος»,  σε θεατροποιημένη μορφή, παρακολουθήσαμε στο θέατρο Αυλαία. Παράσταση που ανέδειξε τον  πλούσιο λόγο και την ιδιότυπη γλώσσα του κειμένου, εκφρασμένη  με μια  λεπτή, νοσταλγική  μελαγχολία, στη συμπυκνωμένη, κριτική παρατήρηση της εποχής, του τοπίου και των ανθρώπων. Με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις περιπέτειές του, σε μια διαχρονία ως