Βαγγέλης Ραφτόπουλος

Website URL: http://bit.ly/1axDgJ6

Οι Δούλες, στο Θέατρο Αμαλία, κριτική παράστασης (2)

Ένα πραγματικό και συγκλονιστικό γεγονός, που συνέβη στη Γαλλία στις 2 Φεβρουαρίου 1933, ήταν η αφορμή για να  γράψει 10 χρόνια αργότερα ο Ζαν Ζενέ το αριστούργημα Οι Δούλες. Η Κριστίν και η Λέα Παπέν, υπηρέτριες στο σπίτι του μεγαλοδικηγόρου Rene Lancelin στο Λεμάν, κατακρεούργησαν τη σύζυγο και τη κόρη του, σε μία έξαρση της

Μήδεια στο Θέατρο Αμαλία, κριτική παράστασης

Στο θέατρο Αμαλία της Θεσσαλονίκης παρακολουθήσαμε το αριστούργημα του Ευριπίδη Μήδεια. Η παράσταση ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο της Χάγης και στο Μπάγκειον Ξενοδοχείο-θέατρο της Αθήνας. Το έργο είναι ύμνος μαζί και θρήνος μιας γυναίκας, που απεγνωσμένη από τη προδοσία του συζύγου της μεταβάλλεται σε δολοφόνος. Η Μήδεια κόρη του βασιλιά  Αιήτη συναντά στη Κολχίδα τον

Νόρα του Τερζόπουλου, κριτική παράστασης

Ο Ίψεν έγραψε το Κουκλόσπιτο το 1879 και το 2019 ο Θεόδωρος Τερζόπουλος το σκηνοθέτησε στο Θέατρο Αττίς ακολουθώντας τη Νόρα στο ταξίδι προς την αυτογνωσία. Η Νόρα υπήρξε η πρώτη χειραφετημένη γυναίκα που ανέβηκε στη θεατρική σκηνή, σκανδαλίζοντας τα ευρωπαϊκά ήθη. Ο Ίψεν συνδυάζοντας τη ποιητικότητα της θεατρικής γραφής με τη διεισδυτικότητα της αντιμετώπισης

Αντιγόνη από την ομάδα Σημείο Μηδέν, κριτική παράστασης

Η Αντιγόνη του Σοφοκλή παρουσιάσθηκε από τη θεατρική Ομάδα Σημείο Μηδέν στο Θέατρο Άττις-Νέος Χώρος, στην Αθήνα, σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου. Μια εξαιρετική παράσταση, μεστή σε νοήματα, πολύ καλές ερμηνείες, με σεβασμό από τον σκηνοθέτη στη τεχνοτροπία του Σοφοκλή και στα μηνύματα που ο διακεκριμένος άντρας προσέδωσε στο έργο του. Σαν βαθύτερο σκεπτικό της παράστασης

Frida κι άλλο, κριτική παράστασης

Η Frida Kahlo (Φρίντα Κάλο) γεννήθηκε στο Μεξικό το 1907 και πέθανε το 1954. Με κύριο στοιχείο τα χρώματα στους πίνακές της, προερχόμενα τόσο από τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στο Μεξικό, όσο και από την επίδραση ΕυρωπαΙκών ρευμάτων, όπως ο ρεαλισμός, ο συμβολισμός και ο υπερρεαλισμός, η  KAHLO διακρίθηκε ιδιαίτερα στο παγκόσμιο στερέωμα, αποτελώντας μία

Αρχιμάστορας Σόλνες, στο Θέατρο Ιλίσια, κριτική παράστασης

Ο Χένρικ  Ίψεν, συγγραφέας του έργου-1828/1906-  υπήρξε Νορβηγός θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός, πρωτοπόρος της σύγχρονης ευρωπαϊκής δραματουργίας. Χαρακτηριστικά της τεχνοτροπίας του ήταν η έντονη διάθεση να θίξει ευαίσθητα θέματα της εποχής του, όπως η θέση της γυναίκας στη κοινωνία, το κόστος που συνεπάγεται η διατήρηση του πλούτου και του καινωνικού status, καθώς και τα

Μέθοδος Γκρόνχολμ, κριτική παράστασης

Ο Τζόρντι  Γκαλθερόν γράφει τη μέθοδο Γκρόνχολμ, ο Διαγόρας Χρονόπουλος σκηνοθετεί στις 31 Ιανουαρίου 2008 τη παράσταση στο θέατρο Τέχνης, με μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία –παίχτηκε για 6 θεατρικές σεζόν- και ο Γιάννης Μόσχος αναβιώνει τη σκηνοθεσία του Χρονόπουλου στο θέατρο του Νέου Κόσμου-σκηνή θεάτρου Άνεσις-. Το έργο αναφέρεται στη σκληρότητα που οι επιχειρήσεις-πρώτιστα

Λούλου του Γιάννη Χουβαρδά, κριτική παράστασης

Ο Γερμανός θεατρικός συγγραφέας Φρανκ Βέντεκιντ -1864/1918 -, υπήρξε θαυμαστής του Ίψεν και του Στρίνμπεργκ και οπαδός του νατουραλιστή θεατράνθρωπου Γκέρχαρτ Χάουπτμαν. Άρχισε τη θεατρική συγγραφή του με το Ξύπνημα της Άνοιξης, το σεξουαλικό ξύπνημα της εφηβείας , συνέχισε με το κουτί της Πανδώρας, τον μαρκήσιο του Κάϊτ, τον χορό του θανάτου, τη λογοκρισία, τον

Γράμμα στον πατέρα, κριτική παράστασης

Στο θέατρο Μπεσουνσάν  Χαν ο νεαρός σκηνοθέτης Στέλιος Βραχνής, γνωστός από τη σκηνοθεσία του στο έργο της Δήμητρας Μήττα, υπέρ Κλυταιμνήστρας, και δημιουργός του θεάτρου Πρόταση, έδρεψε δάφνες, αποδίδοντας και σκηνοθετώντας το έργο του φραντς  Κάφκα, γράμμα στον πατέρα. Με κάκιστη υγεία ο Κάφκα στα είκοσι έξη του, το έτος 1919, γράφει ένα γράμμα στον

Μαρίκα Κοτοπούλη – το Αγρίμι, κριτική παράστασης

Η  μεγάλη ηθοποιός Μαρίκα Κοτοπούλη, ενέπνευσε τη καλή ηθοποιό Δήμητρα Παπαδήμα να γράψει, να σκηνοθετήσει και να ερμηνεύσει το έργο ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ, ΤΟ ΑΓΡΙΜΙ, γνωρίζοντάς μας άγνωστες πτυχές της προσωπικής ζωής της εξαιρετικής πρωταγωνίστριας, την αγάπη της για το θέατρο, τη λατρεία της για τον Ίωνα Δραγούμη, τις συναισθηματικές της μεταπτώσεις, την εξάρτησή της από

Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΗ, κριτική παράστασης

Ο Επιτάφιος λόγος του Περικλή, γραμμένος από τον Θουκυδίδη, μεταφράστηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, με προσωπική επιλογή των συντελεστών της παράστασης, του σκηνοθέτη Δήμου Αβδελιώδη και της ηθοποιού Ιωάννας Σπανού, που προτίμησαν μετάφραση από ένα πολιτικό κύρους, παρά από ένα φιλόλογο. Το έργο αποτέλεσε σταθμό για τη πολιτική και πολιτιστική παγκόσμια κληρονομιά, αλλά ταυτόχρονα καθιερώθηκε

Faux Dario, κριτική παράστασης

Μία απολαυστική παράσταση, γραμμένη  από τον Βαγγέλη Δουκουτσέλη και σκηνοθετημένη από τον Βασίλη Τσικάρα, απολαύσαμε στο θέατρο ‘Αρατος της Θςσσαλονίκης. Ένα νεαρό ζευγάρι, μετά από τη παρακολούθηση της θεατρικής παράστασης-ένα ελεύθερο ζευγάρι του Ντάριο Φο- και με αφορμή το έργο, αρχίζουν τις αντιπαραθέσεις σε οξύτατο ύφος, τις δριμύτατες αναφορές στις πεθερές, ο καθένας του άλλου,

Μόλλυ Σουήνη, 3η κριτική παράστασης

Με αφορμή μια πειραματική μελέτη του ψυχιάτρου ΟΛΙΒΕΡ ΣΑΚΣ, ο ΜΠΡΑΪΑΝ ΦΡΙΕΛ έγραψε το έργο ΜΟΛΛΥ ΣΟΥΗΝΗ, που παρακολουθήσαμε στο ΚΘΒΕ. Ο ΜΠΡΑΪΑΝ ΦΡΙΕΛ -1927/2015- υπήρξε ένας από τους διασημότερους θεατρικούς συγγραφείς και μεταξύ των έργων του συγκαταλέγεται το ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΛΟΥΝΑΣΑ, για το οποίο βραβεύθηκε και ο θαυματοποιός. Η ΜΟΛΛΥ ΣΟΥΗΝΗ πρωτοπαίχθηκε από το

“Η καθαρίστρια”, κριτική παράστασης

Στο θέατρο Σοφούλη παρακολουθήσαμε το θεατρικό έργο «Η καθαρίστρια» του συγγραφέα Αντώνη Τσιπιανίτη -η πόρνη από πάνω, η μητέρα του αγίου-, σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Λιακόπουλου- το ελεύθερο ζευγάρι- και ερμηνεία από την Μαρίνα Γεωργόπουλου. Η Πελαγία, καθαρίστρια στο επάγγελμα, αφηγείται με τρόπο συγκινητικό και ειλικρινή τα όνειρά της, τη ζωή της, τους έρωτές της,

“Ay, Carmella” από το Vis Motrix, κριτική παράστασης

Στον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας-17-7-1936/ 1-4-1939 – οι Ισπανοί εθνικιστές με επικεφαλής τον στρατηγό Φράνκο πολέμησαν εναντίον των δημοκρατικών δυνάμεων που είχαν δυνάμεις αποτελούμενες από αριστερούς, σοσιαλιστές, αναρχικούς και κομμουνιστές, καθοδηγούμενες από τον Μανουέλ Αθάνια. Οι εθνικιστές, βοηθούμενοι από τους Ιταλούς φασίστες και τους γερμανούς ναζιστές, κατήγαγαν νίκη, με απρόβλεπτες συνέπειες για τον Ισπανικό λαό

“Το παγκάκι, κριτική παράστασης

Ένα ψυχογράφημα χαρακτήρων, μια επίμονη και επίπονη, καθώς και εξαντλητική περιήγηση στους εσωτερικούς κόσμους μιας γυναίκας και ενός άντρα είναι το έργο του Αλεξάντερ Γκέλμα, το παγκάκι, που παρακολουθήσαμε στο θέατρο ΑΜΑΛΙΑ της Θεσσαλονίκης. Η διασκευή και η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Κιμούλη, που ερμηνεύει ο ίδιος μαζί με την φωτεινή Μπαξεβάνη. Σε μια τραγική

“Φρανκεστάιν για κλάματα”, κριτική παράστασης

Σε ένα προσεγμένο χώρο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, το μπουτίκ-θέατρο «Ταξίδι ονείρου»  παρουσίασε τη παράσταση «Φρανκεστάιν για κλάματα», διασκευάζοντας το πρωτότυπο “Φρανκεστάιν τζούνιορ” του Μελ Μπρουκς. Τόσο η διασκευή και μετάφραση του Φώτη Σπύρου, όσο και η σκηνοθεσία του Βαγγέλη Ηλιάδη ,που  εντυπωσίασε και στην ερμηνεία του ρόλου του καμπούρη-βοηθού του δόκτορα Βίκτορ Φρανκεστάιν Ιγκόρ

“Το ανάκτορο στην Άνω Τούμπα”, κριτική παράστασης

Οι τρεις συντελεστές της παράστασης «το αρχοντικό στην άνω τούμπα» -ο συγγραφέας Παναγιώτης Μέντης, η σκηνοθέτιδα Αγγελική Ξένου και η ηθοποιός Ελένη Γερασιμίδου- δεν ήταν σε καλή φόρμα, με αποτέλεσμα το σαρανταπεντάλεπτο  θέαμα να μην ανταποκρίνεται ούτε στις προσδοκίες των θεατών, ούτε στην ακριβή τιμή του εισιτηρίου. Ο συγγραφέας μας έχει συνηθίσει σε μια πολύ

Ο Βαφτιστικός της κυρίας, 2η κριτική παράστασης

Στο κινηματοθέατρο Αριστοτέλειο απολαύσαμε μία διασκεδαστική παράσταση, τον Βαπτιστικό της κυρίας, σε κείμενο των Μορίς Ένεκεν, Πιερ Βέμπερ, Χένρι ντε Γκορς, σκηνοθεσία και διασκευή του Χάρη Ρώμα, μια παράσταση που κρατήθηκε η βασική φόρμα, αλλά εξελληνίσθηκε και προσαρμόσθηκε στην εποχή, τα ήθη και έθιμα της εποχής, την υποκρισία της κοινωνίας και τους χαρακτήρες των ηρώων.

“Γέρμα” του Λόρκα στο θέατρο Αμαλία, κριτική παράστασης

Στο θέατρο ΑΜΑΛΙΑ απολαύσαμε το θεατρικό έργο του Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα –ΓΕΡΜΑ- , μία ελληνικότατη λέξη που σημαίνει έρημη, μόνη, σε διασκευή του Θανάση Σαράντου. Κατά τη θεατράνθρωπο Μαριέττα Ριάλδη, η γυναίκα είναι θύμα του θύματος που είναι ο άντρας, άποψη που βρίσκει απόλυτα σύμφωνο τον υπογράφοντα. Το έργο διαδραματίζεται σε μια κακοτράχαλη περιοχή της

Penelope, Θέατρο Αμαλία, κριτική παράστασης

Στο θέατρο  Αμαλία απολαύσαμε ένα θεατρικό μονόλογο της Ιταλίδας ηθοποιού Teresa Timpano , τη Πηνελόπη, σε ένα ποίημα του συγγραφέα και σκηνοθέτη Μatteo Terasco. H ποιητική ελεγεία εύγλωττα παρουσιάζει το δράμα που βιώνει η Πηνελόπη από την 20ετή απουσία του συζύγου της Οδυσσέα , περιστοιχιζόμενη από μνηστήρες που εποφθαλμιούσαν τόσο τον θρόνο του Οδυσσέα, όσο

“Ρένα” του Αύγουστου Κορτώ, κριτική παράστασης

Στο θέατρο Αριστοτέλειο παρακολουθήσαμε την παράσταση ΡΕΝΑ, γραμμένη από τον Αύγουστο Κορτώ-Πέτρος Χατζόπουλος- σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη και ερμηνευμένη από την Υρώ Μανέ. Το έργο, παράλληλα με τη ζωή και τις δραστηριότητες της πόρνης Ρένας, διατρέχει παράλληλα και όλη τη κοινωνικοπολιτική ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα. Ο συγγραφέας ξεπερνά πολύ εύκολα τη στιγματισμένη δράση

Προσωπική Συμφωνία, θέατρο Κολοσσαίον, κριτική παράστασης

Ένα από τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας θεατρικής δραματουργίας γραμμένο από τον διάσημο θεατρικό συγγραφέα Ρόναλντ Χάργουντ-the dresser- παρακολουθήσαμε στο κινηματοθέατρο Κολοσσαίον, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά. Στο Βερολίνο το 1946 ανακρίνονται Γερμανοί, κατηγορούμενοι για συνεργασία με τους ναζί από Αμερικανούς αξιωματικούς, με επικεφαλής τον ταγματάρχη Στηβ ‘Αρνολντ-Αλέξανδρος Μπουρδούμης-. Μεταξύ των ανακρινόμενων βρίσκεται ο διάσημος

Το υπόγειο, κριτική παράστασης

Ο Καταλανός συγγραφέας Ζουζέτ Μαρία Μπενέτ/ Ζουρνέτ  -γεν 1940-  διάσημος και πολυγραφότατος θεατρικός συγγραφέας με συγγραφή άνω των 40 θεατρικών έργων, σαν κύρια θέματά τους έχει όσα σχετίζονται με τη πατρίδα του και τον άνθρωπο, στον οποίο αρέσκεται να καταδύεται και να ανακαλύπτει τον χαώδη κόσμο του, την ακραία συμπεριφορά του, τις αντιδράσεις του, με

Ο κήπος, Θέατρο Αμαλία – κριτική παράστασης

Η έναρξη των παραστάσεων στο ανακαινισμένο θέατρο ΑΜΑΛΙΑ συνέπεσε με το έργο του Καναδού συγγραφέα και ηθοποιού Bruce Gooch, ιδρυτικού μέλους του θεάτρου NEW FANGLED STAGE. Ο κήπος-σε μετάφραση της πρωταγωνίστριας Κάτιας Σπερελάκη και σκηνοθεσία Δημήτρη Μυλωνά- είναι έργο ανατροπών, φιλονικιών, αμφισβητήσεων, αλλά και αφοσίωσης, αγάπης, βελτίωσης των εαυτών, διαχείρισης δύσκολων καταστάσεων. Ο Μπάρι Κάρλσον,

STAYING ALIVE – κριτική παράστασης από τον Βαγγέλη Ραφτόπουλο

Η Κατερίνα Βρανά, σε μια ανεπανάληπτη παράσταση στο θέατρο Αριστοτέλειο , αποκάλυψε, κατά τρόπο μοναδικό και σαρκαστικό, όλα όσα συνέβησαν στη διάρκεια της ασθένειάς της , την αντιμετώπισή της , το θαύμα της σωτηρίας της και τη διακωμώδηση  της αρρώστιας, μαζί με όλα τα συμπαρομαρτούντα. Η παγκόσμιας φήμης comedian, καθισμένη σε αναπηρική πολυθρόνα, αντιμετωπίζει ,

Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο, Θεσσαλικό Θέατρο – κριτική παράστασης

Το Θεσσαλικό θέατρο, με μία ιστορία πολλών δεκαετιών και πετυχημένων παραστάσεων, κατέχει μία αξιοζήλευτη θέση ανάμεσα στα θεατρικά σχήματα που παράγουν πολιτισμό και διακρίνονται για τη ποιότητα τόσο των έργων που ανεβάζουν όσο και για την αποτελεσματικότητά τους. Στο Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο το θέατρο αναμετρήθηκε με την ομότιτλη κινηματογραφική ταινία των Φώσκολου-Γεωργιάδη και κέρδισε το

Toc Toc στο Ράδιο Σίτυ | κριτική παράστασης

Toc Toc στο Ράδιο Σίτυ | κριτική παράστασης Βαγγέλης Ραφτόπουλος Την εξαιρετική παράσταση toc toc του Laurent Baffie απολαύσαμε στο Ράδιο Σίτυ σε σκηνοθεσία Κώστα Σπυρόπουλου και πρωταγωνιστές τον σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Σταρόβα, τον Νίκο Πολυδερόπουλο, τη Ναταλία Δραγούμη, τη Φωτεινή Ντεμίρη και την Αποστολία Ζώη. Ο Ομάρ Ταρίφ ή Βασίλης Δαμπάογλου –Κώστας Σπυρόπουλος- ταξιτζής

Ο Εραστής | κριτική παράστασης

Ο Εραστής | κριτική παράστασης από τον Βαγγέλη Ραφτόπουλο Ο Άγγλος θεατρικός συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ , από του καλύτερους στο κόσμο, μεταξύ των άλλων έργων συνέγραψε και τον εραστή, ένα έργο με έντονη εσωτερικότητα, χαλαρούς χαρακτήρες, με διαλόγους γεμάτους από εκπλήξεις, παιχνίδια ερωτικά, έντονες εμπνεύσεις, αρκετή φαντασία και σκοπό την αποστέρηση από τη προσωπική σχέση